มีใครเคยชอบเพื่อนตัวเอง แล้วรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้บ้างคะ ในตอนนั้นคุณทำยังไงต่อ มาแชร์กันค่ะ

คือ  เจ้าของกระทู้ชอบเพื่อนของตัวเอง  เจ้าตัวเค้าก็รู้นะคะว่าเรารู้สึกยังไง แต่เค้าเลือกที่จะบอกเราว่า เป็นเพื่อนกับเค้ามันดีที่สุดแล้ว  เค้าไม่อยากให้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปจากเดิม  คือเราไม่ได้อยู่ใกล้กันนะคะ  ตอนไม่เจอกันเหมือนจะทำใจได้ ต่างคนต่างก็มีคนคุยไป ในส่วนของเราก็คุยกับคนอื่น เพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ในใจก็มีแต่เค้า
           คุยกันบ้างไม่คุยบ้าง  อยู่ปรึกษากัน คอยหวง  คอยห่วงกัน ให้กำลังใจกันมาตลอด แต่พอเวลากลับมาเจอกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ความรู้สึกของเราที่มีต่อเค้าจะกลับมาทุกครั้งเลยค่ะ เวลาอยู่กับเค้าเราจะมีความสุขเสมอ เค้าจะดูและเราดูและเราดีมากๆ อ้อนได้ ตามใจเพราะเค้ารู้ว่าเรานกบ่อย เหมือนเด็กด้วย55555555555555555 มันจะคล้ายคนเป็นแฟนกัน  
           แต่เค้าจะคอยย้ำเสมอว่าอย่ารู้สึกอะไรกับเค้านะ  เราก็โอเค ไม่ค่อยเจอกันบ่อย ไม่เป็นไรหรอก   จนในบางทีความที่เค้าดูและเราเหมือนแฟนมันจะทำให้เราคิดไปไกลอยู่ตลอดเลย  ทุกครั้งที่เห็นว่าเค้ามีคนมาคุย จะหวงจะแอบนอยด์  แอบเสียใจอยู่ลึกๆแต่ไม่พูดค่ะ บางทีก็เห็นเหมือนกันว่าเวลาที่เค้าดูแลเรา  เค้าก็ดูแลคนอื่นด้วยเหมือนกันซึ่งเราทำใจไม่ได้เลย ในจุดที่อยู่แบบนี้ ต้องทำยังไงดีคะ