วันนี้รู้สึกว่าเหนื่อยๆ ท้อๆ ครับ เปิดเลื่อนหน้าฟีดไปเรื่อยๆ ก็เจอข้อความนี้
“...ตอนอายุสิบเจ็ดที่ได้มาเป็นพระราชินี ยังไม่มีความรู้อะไรเลย ก็ได้พระบารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงดูแลสั่งสอนมาตลอดว่าสิ่งใดควรทำไม่ควรทำบ้าง ทรงสอนให้ข้าพเจ้ารู้จักว่าการ ที่จะเป็นพระราชินีของไทยจะต้องวางตนอย่างไรบ้าง มีหน้าที่อย่างไรบ้าง ข้อสำคัญรับสั่งว่าต้องเป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจของราษฎร ให้เขามีความสนิทสนมที่จะออกปากเล่าความทุกข์ของเขาให้ฟังได้ และพระองค์ท่านก็ได้ปฏิบัติพระองค์เป็นตัวอย่าง ทำให้ข้าพเจ้ารู้จักการทำตนใกล้ชิดกับราษฎร...”
และมีรูปด้วย ... ทำให้เราคิดถึง คิดถึงคนที่ทำงานไม่มีวันพัก ทำให้คนอื่นตลอด คนที่ยังไง อะไรก็ได้ สำหรับตัวเอง แต่สำหรับคนอื่น เขาจ้องได้สิ่งที่ดีที่สุด ...
แล้วเราล่ะ แค่นี้ยังเหนื่อย จะพูดได้เต็มปากอีกเรอะ ทำเพื่อตัวเองแท้ๆ
พอเห็นรูปแล้ว กำลังใจก็มาครับ รอยยิ้มที่พ่อเคยบอกนักข่าวต่างประเทศว่าเป็นรอยยิ้มของพ่อ ... ใช่แล้ว รอยยิ้มของแม่ไง ...
ล่าสุดที่ผมเห็นแม่ผ่านคลิป คือวันเคลื่อนศพพ่อกลับบ้าน แม่ก็มาเป็นรอยยิ้มให้คนไทย แม่ก็มาเป็นกำลังใจ เป็นความหวังให้ลูกๆ วันนั้นตอนที่เคลื่อนศพพ่อ ผมแทบไม่อยากจะดู แต่ก็ดูเพื่อให้จำ ให้เป็นเครื่องเตือนใจถึงท่าน
แต่พอมีคลิปของแม่ออกมา ผมดันอยากดูวนไปซ้ำๆ เพราะแม่คนนั้น คือกำลังใจของผม เป็นคนเดียวที่ทำให้ผมยิ้มได้ทั้งใจ ในวันที่ผ่านเรื่องร้ายๆ อย่างวันนั้น
ลองดูรูปกันครับ ว่าคุณมีความสุข เหมือนผมรึเปล่า
* ขออนุญาตใช้คำสามัญนะครับ
* ถ้าภาพมีลิขสิทธิ์ รบกวนแจ้งผมนะครับ อย่าแจ้งความ
เมื่อผมคิดถึงวันที่ 14 ตุลา 59
“...ตอนอายุสิบเจ็ดที่ได้มาเป็นพระราชินี ยังไม่มีความรู้อะไรเลย ก็ได้พระบารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงดูแลสั่งสอนมาตลอดว่าสิ่งใดควรทำไม่ควรทำบ้าง ทรงสอนให้ข้าพเจ้ารู้จักว่าการ ที่จะเป็นพระราชินีของไทยจะต้องวางตนอย่างไรบ้าง มีหน้าที่อย่างไรบ้าง ข้อสำคัญรับสั่งว่าต้องเป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจของราษฎร ให้เขามีความสนิทสนมที่จะออกปากเล่าความทุกข์ของเขาให้ฟังได้ และพระองค์ท่านก็ได้ปฏิบัติพระองค์เป็นตัวอย่าง ทำให้ข้าพเจ้ารู้จักการทำตนใกล้ชิดกับราษฎร...”
และมีรูปด้วย ... ทำให้เราคิดถึง คิดถึงคนที่ทำงานไม่มีวันพัก ทำให้คนอื่นตลอด คนที่ยังไง อะไรก็ได้ สำหรับตัวเอง แต่สำหรับคนอื่น เขาจ้องได้สิ่งที่ดีที่สุด ...
แล้วเราล่ะ แค่นี้ยังเหนื่อย จะพูดได้เต็มปากอีกเรอะ ทำเพื่อตัวเองแท้ๆ
พอเห็นรูปแล้ว กำลังใจก็มาครับ รอยยิ้มที่พ่อเคยบอกนักข่าวต่างประเทศว่าเป็นรอยยิ้มของพ่อ ... ใช่แล้ว รอยยิ้มของแม่ไง ...
ล่าสุดที่ผมเห็นแม่ผ่านคลิป คือวันเคลื่อนศพพ่อกลับบ้าน แม่ก็มาเป็นรอยยิ้มให้คนไทย แม่ก็มาเป็นกำลังใจ เป็นความหวังให้ลูกๆ วันนั้นตอนที่เคลื่อนศพพ่อ ผมแทบไม่อยากจะดู แต่ก็ดูเพื่อให้จำ ให้เป็นเครื่องเตือนใจถึงท่าน
แต่พอมีคลิปของแม่ออกมา ผมดันอยากดูวนไปซ้ำๆ เพราะแม่คนนั้น คือกำลังใจของผม เป็นคนเดียวที่ทำให้ผมยิ้มได้ทั้งใจ ในวันที่ผ่านเรื่องร้ายๆ อย่างวันนั้น
ลองดูรูปกันครับ ว่าคุณมีความสุข เหมือนผมรึเปล่า
* ขออนุญาตใช้คำสามัญนะครับ
* ถ้าภาพมีลิขสิทธิ์ รบกวนแจ้งผมนะครับ อย่าแจ้งความ