ไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อกระทู้ว่าอะไร (ระบาย)

ในมหาลัยเรา(เคย)มีกลุ่มที่คบกันประมาณ4-5คน ซึ่งทุกคนดูเข้ากันได้ดี ยกเว้นเรา
เราโดนเพื่อนมองว่าเรียบร้อย เขาเคยพูดว่าเราแอ๊บใส เพราะเราพูดน้อย
เพราะเพื่อนคนอื่นเขาคุยกันไปจนถึงเรื่องใต้ร่มผ้ากันแล้วค่ะ เขาคงคิดว่าเราอินโนเซ้นท์
คือเราไม่เข้าใจตรงที่เราไม่ได้สนิทกันจนถึงขั้นต้องคุยเรื่องแบบนั้น แต่เขากลับคุยกันแล้ว
นั่นเลยทำให้เราแปลกใจว่าเราเข้ากับเขาไม่ได้ หรือเขาเข้ากันได้เร็วเกินไป(เปิดเทอมมาได้3-4เดือน)
(ซึ่งจริงๆแล้ว เราเหมือนคนส่วนใหญ่แหละค่ะ สนุกได้ ตลกได้ หยาบได้ พูดมากด้วยซ้ำถ้าอยู่กับคนสนิท)
เราไม่ชอบสิ่งที่พวกเขาพูด การทำตัว ฯลฯ แบบมันไม่ใช่สไตล์เราเลยอะ ความคิดต่างกันด้วย

เวลาเลิกเรียนเราจะกลับบ้านเลย(เราชอบใช้เวลากับตัวเอง)
ไม่ก็ไปใช้เวลาอยู่กับเพื่อนสมัยม.ปลายที่สนิทกัน
ทำให้เราไม่ได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนใหม่
จนเพื่อนในกลุ่มคนนึงพูดว่าทำไมไม่มีเวลาให้เพื่อนเลย
พูดกันสนุกปากว่าเรารีบกลับบ้านอย่างนู้นอย่างนี้ ทุกๆวัน
เราโมโหมากนะ แต่ต้องเก็บอาการเพราะไม่อยากมีปัญหา

ตอนนี้เรามีกลุ่มใหม่ ไม่ได้สบายใจเต็มร้อย แต่ค่อนข้างโอเค

มีคนมาตีสนิท เราไม่ชอบเลย รำคาญมากๆ (แบบนี้ผิดไหมคะ)
บางคนมาชวนเราคุย เหมือนสงสารเรา
ซึ่งเราไม่อยากดูอ่อนแอหรือแปลกประหลาดในสายตาใคร
เราแค่อยากใช้ชีวิตในแบบของเรา แบบที่เราสบายใจ
ไม่อยากเสนอตัวทำอะไร หรือเริ่มคุยกับใครก่อน
แค่คิดว่าไม่เป็นจุดสนใจน่าจะดีที่สุด คนจะได้ไม่มาคาดหวังอะไรมาก
เราไม่คิดว่าใครจะมาเข้าใจเราจริงๆ
ทุกคน(ที่นี่)ก็เหมือนกันหมด เอาแต่ตัวเอง หรือ กลุ่มตัวเอง

แต่เราคิดมาก ทุกข์ใจตรงทีเราไม่อยากจะไปเจอหน้าคนพวกนั้น
แค่คิดว่าวันพรุ่งนี้เราต้องไปเจอ ก็นอยไปทั้งวัน
เราอึดอัด เราไม่เป็นตัวเองเลยทุกวันนี้
เราปั้นหน้าเสแสร้งกับพวกนั้นอันนี้ยอมรับ
แต่ถ้าแสดงออกว่าต่อต้านเลยก็จะเป็นปัญหาใหญ่อีก ชีวิตนี้ก็จะหาความสบายใจยากขึ้นไปอีก

เราผิดปกติหรือเปล่าคะ