สวัสดีค่ะ จริงๆเรื่องนี้หนูไม่ได้ยุ่งเกี่ยวหรือรู้เรื่องมากนัก แต่ฟังจากที่แม่มาปลดทุกข์ให้ฟังเวลาแกเครียดอ่ะค่ะ คือบ้านหนูเพิ่งย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดได้เกือบ 3 ปีแล้ว แม่อาศัยร้านอาหารตามสั่งของป้าเปิดร้านส้มตำค่ะ แต่เพราะเป็นร้านที่อยู่ลึกเข้ามาในซอย คนเลยไม่ค่อยเข้ามากินกัน รายได้ต่อวันไม่ถึง 300 เลยค่ะ ยิ่งช่วงปิดเทอมวันนึงขายได้แค่ 2 ครก ได้เงิน 60 บาทก็มี ส่วนพ่อหนูทำงานอยู่ที่โรงงานที่นึงค่ะแถวบ้านค่ะ เป็นโรงงานเก่าๆของญาติทางฝั่งแม่ (ท้าวความนิดนึงว่าเมื่อก่อนโรงงานรุ่งมาก มีโรงงานในเครือถึง 3-4 ที่ แต่จากที่ฟังผู้ใหญ่เล่าให้ฟัง คือ ยาย (น้องสะใภ้ของยายแท้ๆของหนู) แกเป็นคนอู้ฟู้มาก กู้เงินมาทำนั่นนี่เยอะมากจนสุดท้ายกลายเป็นบุคคลล้มละลาย โรงงานเหลือแค่ที่ที่พ่อหนูทำงานแค่ที่เดียว ทำธุรกรรมการเงินอะไรไม่ได้แล้วเลยโอนโรงงานมาเป็นชื่อลูกชายแก หรืออะไรสักอย่างนี่แหละค่ะ ที่ทำให้ตอนนี้ลูกชายแกเป็นคนบริหารงานแทนทุกอย่าง หนูก็ไม่ค่อยรู้ตรงนี้เท่าไหร่ กลายเป็นว่าเจ้านายของพ่อหนูตอนนี้คือลูกชายของยาย) ปล. หนูไม่เคยเจอยายมาก่อนเลยค่ะ เพราะเรียนไกลบ้านอยู่ 2 ปี ปีนี้กลับบ้านแม่เลยพาไปทำบุญก็ได้เจอแก แหม่ เหล็กดัดฟันสีชมพูแป๋นมาเชียว เทียบจากอายุยายแท้ๆของหนู หนูคิดว่าแกก็ใกล้เลขแปดแล้วนะคะ ยังสงสัยว่าทำไมยังมีฟันให้ดัด แกเรียกหนูให้ไปดูรูปหลานแท้ๆของแก อวยว่าไปเรียนที่จีนนู่นนี่นั่นให้ฟังจนหนูแทบไม่ได้ฟังพระสวด แม่กับป้าเล่าให้ฟังว่าเด็กคนนั้นนิสัยไม่ดีเลยค่ะ อารมณ์แบบหลานเทวดา อยากได้อะไรต้องหามาประเคนให้ ไม่ได้ดั่งใจก็ก้าวร้าว อันนี้หนูไม่รู้ว่าจริงแท้แค่ไหนเพราะไม่ได้เจอน้องเขา
เข้าเรื่องเลย คือว่า พ่อหนูทำงานที่นั่นหนักมาก ทุกเช้าประมาณ 7-8 โมงจะต้องขับรถไปรับคนงานจากหมู่บ้านต่างๆมาทำงาน บ้านแต่ละคนก็ห่าง 5 กิโลบ้าง 10 กิโลบ้าง คนละทิศละทางกันเลย (ป้าบอกว่าคนแถวนั้นไม่อยากทำงานที่โรงงานนี้หรอกค่ะ ที่ทำอยู่ก็มีแต่คนเฒ่าคนแก่บ้านไกลๆ คนรู้จักกันทั้งนั้นที่ยังทนอยู่) พ่อหนูทำงานทุกอย่าง ทุกแผนกเพราะเป็นผู้ชาย (เท่าที่หนูเคยเห็นตอนไปหาพ่อ) คนเดียวในโรงงาน ไม่นับรวมตา (น้องชายของยายแท้ๆของหนู) กับลูกชายของแกที่เป็นเจ้าของโรงงาน ทุกคืนพ่อกลับบ้านดึกมาก ถ้าไม่มีงานอะไรก็กลับเร็วหน่อยคือ 3 ทุ่ม มีงานเยอะก็ 4-5 ทุ่ม เพราะพ่อหนูต้องไปส่งคนงานให้ครบทุกบ้านก่อน แล้ววันที่โรงงานประกาศหยุด (ช่วงเทศกาลหรืองานบุญงานอะไรต่างๆที่แกอยากจะหยุด) พ่อหนูยังโดนโทรตามไปช่วยงาน ช่วยงานที่ว่าคือไม่ใช่ทำงานที่โรงงานนะคะ อารมณ์แบบโดนใช้อ่ะค่ะ ให้ไปขับรถให้บ้าง ตัดหญ้าให้บ้าง อะไรอีกสารพัด ที่สำคัญคือไม่ได้เงินทุกครั้งที่ไปนะคะ ได้บ้างไม่ได้บ้างแล้วแต่แกจะให้ และทุกอย่างทั้งหมดทั้งมวลพ่อหนูทำด้วยค่าแรงวันละ 250 บาทค่ะ ที่ยิ่งไปกว่านั้นเลยคือ 7 โมงเช้า - 5 ทุ่มนั้น ไม่ได้มีเวลาโอทีแต่อย่างใด 15 ชั่วโมงนั่นแหละค่ะ 250 บาท ต่อวัน (ลูกชายที่บริหารโรงงานนะคะเป็นคนคิดเงินจ่ายเงิน) รู้สึกจะเพิ่งมาได้ช่วงหลังๆ เมื่อกลางปีนี้เห็นจะได้เพราะแม่หนูไปโวยครั้งนึง เพราะคิดว่ามันเกินไป แล้วที่พีคไปกว่านั้นคือ เงินไม่เคยออกตรงเวลาเลย 15 วันคิดเงินทีนึง แต่พอรอถึงวันตัดเงิน เงินก็ยังไม่มา พอเลยไปแม่หนูก็โทรถาม (แม่หนูต้องจ่ายค่าบ้านค่ะ เกินวันที่ 30 ไปแม้แต่วันเดียว ดอกก็เพิ่มไปทบเดือนหน้ามั้ง เห็นแม่บ่นๆมาแบบนี้อ่ะค่ะ) ทุกครั้งจะได้คำตอบว่า "ไม่มีเวลาคิดเงิน" หรือไม่ก็ "เดี๋ยวคิดให้" จนกลายเป็นทบไปวีคหน้า จนกลายเป็นทบไปเดือนหน้าเงินก็ไม่เห็นได้ หนักเข้าแม่หนูไปตามที่โรงงานลูกชายแกก็จะชอบให้เงินแบบปัดๆมา แบบ อ่ะเอาไปก่อนพันนึง อ่ะเอาไปก่อนสองพัน เดี๋ยวว่างแล้วจะคิดที่เหลือให้ สุดท้ายก็หายยาว คิดครบบ้างไม่ครบบ้าง ทบวนหลายๆเดือนจนแม่ลืมว่าไอ้ที่ได้มานี่ของเดือนไหน (แกผิดเองที่ไม่จด หนูก็บอกให้แกจด แกก็จดบ้างลืมจดบ้าง) สุดท้ายเมื่อเดือนสองเดือนที่แล้วแม่หนูเข้าไปตาม เจอยายพอดี (ยายไม่รู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องเงินของคนงานนะคะ แกรู้แค่เรื่องเงินในกระเป๋าของแก) เลยบอกยายว่าไม่ไหวนะแบบนี้ ค่าบ้าน ค่ารถ ไหนจะหนูกับน้องที่ยังเรียนอยู่ แม่หนูไม่ได้มีรายได้ประจำ เงินที่ใช้จ่ายหนี้สินคือต้องรอส่วนของพ่อ ส่วนของแม่ไว้ใช้ซื้อข้าว จ่ายค่าน้ำไฟก็หมดแล้ว เลยถือโอกาสขอแกขึ้นค่าแรงเป็น 300 ได้ไหม แกก็บอกแกจะคุยกับลูกชายให้ แม่บอกดูทางแกก็โมโหลูกชายแกไม่น้อยเลยนะคะ อารมณ์แบบแกเสียหน้าที่โดนคนงานมาทวงค่าแรง วันนั้นก็ได้ยินข่าวว่าแกวอร์กับลูกชายแกยกใหญ่เลยค่ะ หลังจากวันนั้นก็ดีได้อยู่ไม่เท่าไหร่ ก็กลับมาเป็นอีก หนักกว่าเดิมด้วย 555555 คือเมื่อก่อนถ้าเลยวันจ่ายเงินนานๆเข้าแม่เราจะโทรไปก่อน ถามว่ามีไหมจ่ายได้ไหมอะไรแบบนี้ ถ้านานมากเข้าก็จะเข้าไปถามที่โรงงาน แต่นี่คือโทรไปไม่รับ ปิดเครื่องด้วย เข้าไปหาก็ไม่เจอ จนแม่เราไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายเมื่อต้นเดือนนี้เลยให้พ่อออกจากงาน ไปทำที่ใหม่แทน ซึ่งตอนนี้เค้ายังไม่จ่ายค่าแรงสองวีคสุดท้าย (1เดือน) ให้พ่อหนูเลย
ถามว่าทำไมถึงทน เพราะพ่อหนูไม่ใช่คนแข็งแรงค่ะ (แต่ก็ไม่อ่อนแอนะ) แกทำได้ทุกอย่าง มีบ้างที่แกไม่เต็มร้อย พ่อหนูติดเหล้าค่ะ แต่(ความคิดหนู)แกก็ไม่ได้ทำให้งานเสียหายอะไร แกจะแบบใส่ขวดเอ็มร้อยพกไว้จิบๆ แต่ไม่ใช่ทุกวันนะ แกจะนานๆครั้ง ไม่รู้ว่าแกติดไหม ถ้าแกไม่กินก็ไม่เห็นเป็นไรนะคะ คงจะแบบจิบให้พอมีแรง วันหยุดอยู่บ้านแกก็ไม่กินนะคะ มีบ้างที่เวลาเข้าสวน ขุดแปลงผักเหนื่อยๆแกจะมาอ้อนๆขอแม่ซื้อ ซึ่งแม่ก็ให้บ้างไม่ให้บ้างแล้วแต่อารมณ์ 555555 ถ้าแม่ไม่ให้แกก็ไม่กิน หนูก็ไม่เห็นแกเป็นอะไร ไม่ได้หงุดหงิดหรืออารมณ์แปรปรวน หลังๆมานี้แกก็เพลาลงมาก เพราะอย่างนี้แม่กับพ่อเลยคิดว่าเพราะโรงงานให้โอกาสพ่อทำงาน พ่อเลยทนทำ อีกอย่างก็เป็นญาติๆกันด้วย ไม่คิดว่าจะทำกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้พ่อได้ที่ทำงานใหม่แล้วค่ะ งานสบายกว่ากันเยอะ เข้างาน 7-8 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น วันไหนงานเยอะก็กลับ 6 โมงบ้าง ได้โอชั่วโมงนึง งานไม่เยอะ แผนกแกแค่ตรวจข้าวที่แบบมีฟางปนก็หยิบออก ทำกัน 4 คน แม่บอกต่างกันเยอะ กับที่เก่าที่เป็นสารพัดแผนก ทำตั้งแต่ตวงวัตถุดิบ คุมเครื่อง บรรจุลงถุง แพคใส่ลัง ยันขับรถไปส่งของต่างจังหวัดไกลๆ อ้อ ตอนที่เข้าไปเจอยายแล้วคุยกัน แม่บอกถ้าไม่ได้ 300 แม่จะให้พ่อออกไปหางานใหม่ ยายแกเลยขอไม่ให้ออกค่ะ อาจจะเป็นเพราะพ่อหนูขับรถไปส่งของได้ มีใบขับขี่ ถ้าพ่อออกก็เหลือแค่ลูกชายแกที่ต้องไปส่ง เลยขอไว้ แล้วก็ที่หนูตัดสินใจโพสลงพันทิปคือ พ่อหนูโดนยึดใบขับขี่ค่ะ เพราะรถไม่ได้ต่อทะเบียน ตำรวจบอกต้องให้เจ้าของรถมาทำเรื่องอะไรๆ แต่ลูกชายยายบอกปัดว่าไม่ว่างไปทำค่ะ 2 เดือนแล้ว ใบขับขี่พ่อหนูเป็นแบบตลอดชีพ แกเสียดาย เลยจะสอบถามว่าตรงนี้จะทำยังไงได้บ้างเหรอคะ ทั้งเงินเดือนทั้งใบขับขี่ ไม่ได้คืนเลย
ขอบคุณมากค่ะ
พ่อหนูโดนโกงค่าแรงงาน
เข้าเรื่องเลย คือว่า พ่อหนูทำงานที่นั่นหนักมาก ทุกเช้าประมาณ 7-8 โมงจะต้องขับรถไปรับคนงานจากหมู่บ้านต่างๆมาทำงาน บ้านแต่ละคนก็ห่าง 5 กิโลบ้าง 10 กิโลบ้าง คนละทิศละทางกันเลย (ป้าบอกว่าคนแถวนั้นไม่อยากทำงานที่โรงงานนี้หรอกค่ะ ที่ทำอยู่ก็มีแต่คนเฒ่าคนแก่บ้านไกลๆ คนรู้จักกันทั้งนั้นที่ยังทนอยู่) พ่อหนูทำงานทุกอย่าง ทุกแผนกเพราะเป็นผู้ชาย (เท่าที่หนูเคยเห็นตอนไปหาพ่อ) คนเดียวในโรงงาน ไม่นับรวมตา (น้องชายของยายแท้ๆของหนู) กับลูกชายของแกที่เป็นเจ้าของโรงงาน ทุกคืนพ่อกลับบ้านดึกมาก ถ้าไม่มีงานอะไรก็กลับเร็วหน่อยคือ 3 ทุ่ม มีงานเยอะก็ 4-5 ทุ่ม เพราะพ่อหนูต้องไปส่งคนงานให้ครบทุกบ้านก่อน แล้ววันที่โรงงานประกาศหยุด (ช่วงเทศกาลหรืองานบุญงานอะไรต่างๆที่แกอยากจะหยุด) พ่อหนูยังโดนโทรตามไปช่วยงาน ช่วยงานที่ว่าคือไม่ใช่ทำงานที่โรงงานนะคะ อารมณ์แบบโดนใช้อ่ะค่ะ ให้ไปขับรถให้บ้าง ตัดหญ้าให้บ้าง อะไรอีกสารพัด ที่สำคัญคือไม่ได้เงินทุกครั้งที่ไปนะคะ ได้บ้างไม่ได้บ้างแล้วแต่แกจะให้ และทุกอย่างทั้งหมดทั้งมวลพ่อหนูทำด้วยค่าแรงวันละ 250 บาทค่ะ ที่ยิ่งไปกว่านั้นเลยคือ 7 โมงเช้า - 5 ทุ่มนั้น ไม่ได้มีเวลาโอทีแต่อย่างใด 15 ชั่วโมงนั่นแหละค่ะ 250 บาท ต่อวัน (ลูกชายที่บริหารโรงงานนะคะเป็นคนคิดเงินจ่ายเงิน) รู้สึกจะเพิ่งมาได้ช่วงหลังๆ เมื่อกลางปีนี้เห็นจะได้เพราะแม่หนูไปโวยครั้งนึง เพราะคิดว่ามันเกินไป แล้วที่พีคไปกว่านั้นคือ เงินไม่เคยออกตรงเวลาเลย 15 วันคิดเงินทีนึง แต่พอรอถึงวันตัดเงิน เงินก็ยังไม่มา พอเลยไปแม่หนูก็โทรถาม (แม่หนูต้องจ่ายค่าบ้านค่ะ เกินวันที่ 30 ไปแม้แต่วันเดียว ดอกก็เพิ่มไปทบเดือนหน้ามั้ง เห็นแม่บ่นๆมาแบบนี้อ่ะค่ะ) ทุกครั้งจะได้คำตอบว่า "ไม่มีเวลาคิดเงิน" หรือไม่ก็ "เดี๋ยวคิดให้" จนกลายเป็นทบไปวีคหน้า จนกลายเป็นทบไปเดือนหน้าเงินก็ไม่เห็นได้ หนักเข้าแม่หนูไปตามที่โรงงานลูกชายแกก็จะชอบให้เงินแบบปัดๆมา แบบ อ่ะเอาไปก่อนพันนึง อ่ะเอาไปก่อนสองพัน เดี๋ยวว่างแล้วจะคิดที่เหลือให้ สุดท้ายก็หายยาว คิดครบบ้างไม่ครบบ้าง ทบวนหลายๆเดือนจนแม่ลืมว่าไอ้ที่ได้มานี่ของเดือนไหน (แกผิดเองที่ไม่จด หนูก็บอกให้แกจด แกก็จดบ้างลืมจดบ้าง) สุดท้ายเมื่อเดือนสองเดือนที่แล้วแม่หนูเข้าไปตาม เจอยายพอดี (ยายไม่รู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องเงินของคนงานนะคะ แกรู้แค่เรื่องเงินในกระเป๋าของแก) เลยบอกยายว่าไม่ไหวนะแบบนี้ ค่าบ้าน ค่ารถ ไหนจะหนูกับน้องที่ยังเรียนอยู่ แม่หนูไม่ได้มีรายได้ประจำ เงินที่ใช้จ่ายหนี้สินคือต้องรอส่วนของพ่อ ส่วนของแม่ไว้ใช้ซื้อข้าว จ่ายค่าน้ำไฟก็หมดแล้ว เลยถือโอกาสขอแกขึ้นค่าแรงเป็น 300 ได้ไหม แกก็บอกแกจะคุยกับลูกชายให้ แม่บอกดูทางแกก็โมโหลูกชายแกไม่น้อยเลยนะคะ อารมณ์แบบแกเสียหน้าที่โดนคนงานมาทวงค่าแรง วันนั้นก็ได้ยินข่าวว่าแกวอร์กับลูกชายแกยกใหญ่เลยค่ะ หลังจากวันนั้นก็ดีได้อยู่ไม่เท่าไหร่ ก็กลับมาเป็นอีก หนักกว่าเดิมด้วย 555555 คือเมื่อก่อนถ้าเลยวันจ่ายเงินนานๆเข้าแม่เราจะโทรไปก่อน ถามว่ามีไหมจ่ายได้ไหมอะไรแบบนี้ ถ้านานมากเข้าก็จะเข้าไปถามที่โรงงาน แต่นี่คือโทรไปไม่รับ ปิดเครื่องด้วย เข้าไปหาก็ไม่เจอ จนแม่เราไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายเมื่อต้นเดือนนี้เลยให้พ่อออกจากงาน ไปทำที่ใหม่แทน ซึ่งตอนนี้เค้ายังไม่จ่ายค่าแรงสองวีคสุดท้าย (1เดือน) ให้พ่อหนูเลย
ถามว่าทำไมถึงทน เพราะพ่อหนูไม่ใช่คนแข็งแรงค่ะ (แต่ก็ไม่อ่อนแอนะ) แกทำได้ทุกอย่าง มีบ้างที่แกไม่เต็มร้อย พ่อหนูติดเหล้าค่ะ แต่(ความคิดหนู)แกก็ไม่ได้ทำให้งานเสียหายอะไร แกจะแบบใส่ขวดเอ็มร้อยพกไว้จิบๆ แต่ไม่ใช่ทุกวันนะ แกจะนานๆครั้ง ไม่รู้ว่าแกติดไหม ถ้าแกไม่กินก็ไม่เห็นเป็นไรนะคะ คงจะแบบจิบให้พอมีแรง วันหยุดอยู่บ้านแกก็ไม่กินนะคะ มีบ้างที่เวลาเข้าสวน ขุดแปลงผักเหนื่อยๆแกจะมาอ้อนๆขอแม่ซื้อ ซึ่งแม่ก็ให้บ้างไม่ให้บ้างแล้วแต่อารมณ์ 555555 ถ้าแม่ไม่ให้แกก็ไม่กิน หนูก็ไม่เห็นแกเป็นอะไร ไม่ได้หงุดหงิดหรืออารมณ์แปรปรวน หลังๆมานี้แกก็เพลาลงมาก เพราะอย่างนี้แม่กับพ่อเลยคิดว่าเพราะโรงงานให้โอกาสพ่อทำงาน พ่อเลยทนทำ อีกอย่างก็เป็นญาติๆกันด้วย ไม่คิดว่าจะทำกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้พ่อได้ที่ทำงานใหม่แล้วค่ะ งานสบายกว่ากันเยอะ เข้างาน 7-8 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น วันไหนงานเยอะก็กลับ 6 โมงบ้าง ได้โอชั่วโมงนึง งานไม่เยอะ แผนกแกแค่ตรวจข้าวที่แบบมีฟางปนก็หยิบออก ทำกัน 4 คน แม่บอกต่างกันเยอะ กับที่เก่าที่เป็นสารพัดแผนก ทำตั้งแต่ตวงวัตถุดิบ คุมเครื่อง บรรจุลงถุง แพคใส่ลัง ยันขับรถไปส่งของต่างจังหวัดไกลๆ อ้อ ตอนที่เข้าไปเจอยายแล้วคุยกัน แม่บอกถ้าไม่ได้ 300 แม่จะให้พ่อออกไปหางานใหม่ ยายแกเลยขอไม่ให้ออกค่ะ อาจจะเป็นเพราะพ่อหนูขับรถไปส่งของได้ มีใบขับขี่ ถ้าพ่อออกก็เหลือแค่ลูกชายแกที่ต้องไปส่ง เลยขอไว้ แล้วก็ที่หนูตัดสินใจโพสลงพันทิปคือ พ่อหนูโดนยึดใบขับขี่ค่ะ เพราะรถไม่ได้ต่อทะเบียน ตำรวจบอกต้องให้เจ้าของรถมาทำเรื่องอะไรๆ แต่ลูกชายยายบอกปัดว่าไม่ว่างไปทำค่ะ 2 เดือนแล้ว ใบขับขี่พ่อหนูเป็นแบบตลอดชีพ แกเสียดาย เลยจะสอบถามว่าตรงนี้จะทำยังไงได้บ้างเหรอคะ ทั้งเงินเดือนทั้งใบขับขี่ ไม่ได้คืนเลย
ขอบคุณมากค่ะ