สวัสดีคะเพื่อนชาวกระทู้ เราอยากระบายในเรื่องรูปแบบความรักเราอะ เราบอกก่อนว่าเราอายุ 16 ปี ทุกๆคนก็น่าจะรู้อยู่เนอะว่าอายุเท่านี้ไม่ควรมีแฟนหรือสนใจเรื่องความรักควรสนใจแต่เรื่องการเรียนเราก็แยกแยะอยู่ แต่ก็อดไม่ได้จิงๆอะเนอะเพราะวัยรุ่นสมัยนี้ก็มีแฟนเร็วแต่มันก็ไม่แปลกเพราะความรักเป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้แต่เราอยากจะสื่อความรักแบบของเราให้เพื่อนๆฟังกันอะเนอะ ครอบครัวเราเป็นครอบครัวไม่ค่อยเข้มงวดหรอกแต่ทางบ้านไม่อยากให้เรามีแฟนอะให้เรามีได้ตอนอยู่มหาลัยเราเข้าใจ เราเลยมีความรักแบบ "คนเดียวและคนสุดท้าย" คือเราไม่อยากมีแฟนตอนนี้เพราะทุกคนก็รู้อยู่ว่าความรักวัยรุ่นมันไม่แน่ไม่นอนหรอก เราคิดแบบนั้นถ้าเรามีแฟนตอนนี้ก็อาจต้องเลิกกันและหาคนใหม่ไปเรื่อยและเลิกไปเรื่อยๆอีกเห็นได้จากประสบการณ์ของเพื่อนเรา เราเลยคิดดูว่าทำไมเราไม่รอวันที่มันเหมาะสมและสมควร และศึกษากันดีๆ เราจะได้มีความรักที่ดี มีคนเดียวของทั้งชีวิตเราเคยเล่าแบบนี้ให้เพื่อนฟังเพื่อนก็บอกว่าเป็นบ้าหรอแต่เราไม่แคร์นะ เพราะมันเป้นความคิดเห้นส่วนตัวเราไม่ได้ว่าความรักในวัยเรียนมันไม่ดีนะ แต่มันก็อดไม่ได้จิงๆนั้นแหละเพราะเราก็แอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งชอบมากด้วยแต่ก็รู้ว่ามันเป้นไปไม่ได้ถึงแม้พี่เค้าจะชอบเราหรือไม่ได้ชอบก็ตาม เพราะทางบ้านเราไม่ยอมรับในการมีแฟนในวัยเรียน เราเลยสับสนและไม่ค่อยปรึกษาเรื่องความรักกับทางบ้านเรากลุ้มใจนะอึดอัดด้วย เราควรทำไงดีคะ?
ความรักในวัยเรียนที่สับสน