สงสัยมานานแล้วครับ เพิ่งโดนพ่อบ่นมาเมื่อกี้ด้วย คือเขาเข้ามาเห็นว่าผมเล่นโทรศัพท์ แล้วก็คิดไปเองว่าผมเล่นแต่ไลน์เช่นแต่เฟซ คุยอะไรหรือทำอะไรไร้สาระทุกวัน
ดูเหมือนเขามองผมแย่ๆน่ะครับ หาว่าผมไม่ได้เรื่องบ้างแหละ คือก็บ่นๆไปตามสไตล์พ่อสอนลูก แต่บางทีผมก็น้อยใจเหมือนกันนะ เวลาได้ยินเขาคุยกับพวกญาติๆ แล้วหาว่าผมไม่ทำอะไรเลย คนอื่นๆเขาหาเงินใช้เองได้แล้ว เรียนก็เก่ง นู้นนี่ ตอนนั่งฟังแล้วก็ยิ้มๆไปนั่นแหละครับ แต่พอได้กลับมาอยู่กับตัวเองลองคิดอะไรดู ก็เคยร้องไห้เหมือนกันนะ
จริงๆพ่อผมเคยบอกว่า เล่นแต่มือถือ ควรทำอะไรที่มันมีประโยชน์ซะบ้าง หารายได้บ้าง ขายของออนไลน์ก็ได้ ทำสติกเกอร์ไลน์ อะไรเล็กๆน้อยก็ได้ นอกจากบ่นกับผมจะไปบ่นให้คนอื่นเขาฟังอีก
แต่พ่อไม่เคยรู้เลยครับ ว่าผมทำอย่างที่พ่อพูดมาหมดแล้ว ของออนไลน์ก็ขาย สติกเกอร์ไลน์ก็เคยทำ จริงๆผมเริ่มทำแบบนี้ตั้งแต่มอปลายแล้วด้วยซ้ำ เมื่อประมาณผม ปี 2 ผมก็ได้ลองเล่นหุ่นดู และปัจจุบันนี้ก็เล่นรู้ จริงๆมันก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก แต่ผมก็ได้ลองมันแล้ว
ทั้งหมดนี้พ่อไม่เคยรู้หรอกครับ ไม่เคยรู้ว่าผมทำอะไร อาจจะเป็นเพราะผมผิดเองที่ไม่เคยบอก ที่พ่อผมก็ทำตัวเป็นคนขี้เกียจนั่นแหละครับ ไม่อ่านหนังสือเล่นแต่โทรศัพท์
จริงๆเคยอยากบอกนะครับ ว่าผมทำอันนี้ๆนะ แต่ไปคิดๆดูแล้วไม่บอกจะดีกว่า กลัวโดนหาว่าไร้สาระ ตั้งแต่เด็กแล้วครับที่ผมเคยทำอะไรไม่ได้ เคยทำอะไรไม่เป็น ผมเคยถามพ่อ แค่คำตอบที่ได้มาก็คือ ไปหาในเน็ตสิ ในเน็ตก็มีดูคลิปเอา เป็นแบบนี้มาตลอด แล้วทีนี้จะให้ผมทำยังไงครับ ในเมื่อพ่อไม่สอนก็ต้องหาจากเน็ต เรียนรู้มาจากเน็ต
พอมาตอนนี้ผมก็โดนมองว่าไม่ใส่ใจเรียน วันๆเล่นแต่โทรศัพท์ บ่นจนผมร้องไห้ เคยเถียงครับ ยอมรับ แต่เถียงไปสุดท้ายก็เอาชนะเขาไม่ได้อยู่ดี บอกอะไรก็ไม่ค่อยฟังหรอกไม่เคยเชื่อผมเลยด้วย น่าน้อยใจนะครับ
กระทู้นี้เหมือนตั้งขึ้นมาเพื่อบ่นๆ ใครรำคาญผมก็ขอโทษด้วยนะครับ ผมน้อยใจและเสียใจจริงๆ
แท็กผิดห้องขอโทษนะครับ
ทำไมผู้ใหญ่ชอบทำเหมือนว่า รู้ในตัวเราทุกอย่าง
ดูเหมือนเขามองผมแย่ๆน่ะครับ หาว่าผมไม่ได้เรื่องบ้างแหละ คือก็บ่นๆไปตามสไตล์พ่อสอนลูก แต่บางทีผมก็น้อยใจเหมือนกันนะ เวลาได้ยินเขาคุยกับพวกญาติๆ แล้วหาว่าผมไม่ทำอะไรเลย คนอื่นๆเขาหาเงินใช้เองได้แล้ว เรียนก็เก่ง นู้นนี่ ตอนนั่งฟังแล้วก็ยิ้มๆไปนั่นแหละครับ แต่พอได้กลับมาอยู่กับตัวเองลองคิดอะไรดู ก็เคยร้องไห้เหมือนกันนะ
จริงๆพ่อผมเคยบอกว่า เล่นแต่มือถือ ควรทำอะไรที่มันมีประโยชน์ซะบ้าง หารายได้บ้าง ขายของออนไลน์ก็ได้ ทำสติกเกอร์ไลน์ อะไรเล็กๆน้อยก็ได้ นอกจากบ่นกับผมจะไปบ่นให้คนอื่นเขาฟังอีก
แต่พ่อไม่เคยรู้เลยครับ ว่าผมทำอย่างที่พ่อพูดมาหมดแล้ว ของออนไลน์ก็ขาย สติกเกอร์ไลน์ก็เคยทำ จริงๆผมเริ่มทำแบบนี้ตั้งแต่มอปลายแล้วด้วยซ้ำ เมื่อประมาณผม ปี 2 ผมก็ได้ลองเล่นหุ่นดู และปัจจุบันนี้ก็เล่นรู้ จริงๆมันก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก แต่ผมก็ได้ลองมันแล้ว
ทั้งหมดนี้พ่อไม่เคยรู้หรอกครับ ไม่เคยรู้ว่าผมทำอะไร อาจจะเป็นเพราะผมผิดเองที่ไม่เคยบอก ที่พ่อผมก็ทำตัวเป็นคนขี้เกียจนั่นแหละครับ ไม่อ่านหนังสือเล่นแต่โทรศัพท์
จริงๆเคยอยากบอกนะครับ ว่าผมทำอันนี้ๆนะ แต่ไปคิดๆดูแล้วไม่บอกจะดีกว่า กลัวโดนหาว่าไร้สาระ ตั้งแต่เด็กแล้วครับที่ผมเคยทำอะไรไม่ได้ เคยทำอะไรไม่เป็น ผมเคยถามพ่อ แค่คำตอบที่ได้มาก็คือ ไปหาในเน็ตสิ ในเน็ตก็มีดูคลิปเอา เป็นแบบนี้มาตลอด แล้วทีนี้จะให้ผมทำยังไงครับ ในเมื่อพ่อไม่สอนก็ต้องหาจากเน็ต เรียนรู้มาจากเน็ต
พอมาตอนนี้ผมก็โดนมองว่าไม่ใส่ใจเรียน วันๆเล่นแต่โทรศัพท์ บ่นจนผมร้องไห้ เคยเถียงครับ ยอมรับ แต่เถียงไปสุดท้ายก็เอาชนะเขาไม่ได้อยู่ดี บอกอะไรก็ไม่ค่อยฟังหรอกไม่เคยเชื่อผมเลยด้วย น่าน้อยใจนะครับ
กระทู้นี้เหมือนตั้งขึ้นมาเพื่อบ่นๆ ใครรำคาญผมก็ขอโทษด้วยนะครับ ผมน้อยใจและเสียใจจริงๆ
แท็กผิดห้องขอโทษนะครับ