บทร้องของอัปสร

(ลำนางนาค.)
(ฉบงง, ๑๖.)
      เหล่าข้าคณาอัปสร       ก้มเกศยอกร
บังคมพระเทพรังสรรค์
      พำนักเนาสุขทุกวัน       พระคุณอนันต์
อเนกประดุจโพธิ์ทอง
      อันเมตตาเนืองนอง       ประดุจละออง
วะรุณระรื่นรวยเย็น
      พระกรุณาแน่เห็น       ดีประดุจเป็น
วายุรำเพยชื่นใจ
      พระมุทิตาแน่วใน       ข้าบาทจึ่งได้
มานะเป็นนิตย์ในงาน
      พระอุเบกขาสมาน       จิตให้เบิกบาน
บ่เสื่อมบ่สูญภักดี
      เจ้านายองค์ใดในตรี       โลกฤาจะมี
เหมือนพระนั่งเกศา      
      ขอพึ่งยุคลบาทา       ไปจนเวลา
ประจวบเมื่อกัลป์บรรลัย ฯ