เรื่องมันคืองี้.... คืนวันที่ 4ธ.ค.59 ที่ผ่านมาเราอยู่ที่ร้านๆนึงในถนนข้าวสาร ร้าน Kao San 1986 ช่วงเวลาที่เข้าไปที่ร้านประมาณตี1มั้ง แต่สภาพตอนนั้นคือเมามาก ภาพตัดจำไรไม่ได้เลย จำได้ลางๆ ว่าเมาแหละอ้วกด้วย
ซึ่งก็เหมือนขาดสติไปเลยพยุงตัวเองไม่ได้ นั่งลงบนเก้าอี้จะฟุบอย่างเดียว จำได้ว่ามีผู้ชายคนไทยนี่แหละยืนอยู่ด้วย เราก็เกาะเค้าไว้
แน่นเลย เค้าบอกว่าถ้าอ้วกลงพื้นจะเสียเงินค่าเก็บครั้งละ200 จำไม่ได้ว่าอ้วกไปกี่ครั้งแต่ไม่น่าต่ำกว่า2ครั้ง จนเค้าต้องเอาถังน้ำแข็งมารองให้ แล้วก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนเดิมนั่นแหละพูดว่าเราไปกดตังก่อนนะ ตังหมดเราจ่ายค่าเช็ดอ้วกให้เทอหมดแล้ว เราไม่รู้ว่าไปจริงรึป่าวจำไม่ได้เลย ที่จำได้คือกอดไว้แน่นมากไม่ยอมปล่อย แต่เค้าก็ไม่ไปไหนให้กอดอยู่อย่างนั้นไม่ได้ลวนลามเราด้วย เราก็ไม่เห็นหน้า เห็นแค่แว๊บแรกแปปเดียว เมาหลับไปกลางร้านตื่นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้
เออ ก่อนกลับเค้าพูดกับเราว่าบ้านอยู่ไหนเดี๋ยวเราไปส่ง เราก็โบกมือไม่ไป เค้าอาจจะคิดว่าเรากลัวเค้ามั้งเพราะเราไม่ได้พูดอะไรเลย เค้าก็บอกว่าเค้าจะไม่ทำไรเราหรอกเค้ามีแฟนแล้ว เราจำได้อีกว่าเค้าพูดกับเราว่าประมาณว่าบ้ารึป่าวเทอปล่อยให้เมาขนาดนี้ได้ไง เพื่อนก็ไม่สนใจ ( 5555 ) คือเค้าก็พยายามจะถามบ้านเรานะแต่เราพูดไม่ออก เมาเรื้อนนั่งอยู่ในร้านนั่นแหละ สงสัยเค้าคงสงสารสภาพเราตอนนั้น5555+ สักพักเค้าก็บอกว่าเค้ากลับก่อนนะ เราก็อือๆ แบบตายังหลับอยู่เลย เค้ายังบอกว่าดูแลตัวเองด้วยเค้ากลับก่อน ตอนนั้นเราลืมตาขึ้นมาหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋า กดหน้าจอปลดล๊อกให้เรียบร้อย ยื่นให้เค้าไป เค้าดันมือเรากลับมาบอกว่าเก็บไว้ดีๆเดี๋ยวหาย 55555
คือมันพีคตรงนี้แหละคร้า คือเรายื่นโทรศัพท์ให้ไงผู้ชายเค้าคิดยังไงเราก็ไม่รู้แต่ความหมายของเราคือขอเบอร์ก็ได้ ไลน์ก็ได้ หรืออะไรที่จะสามารถติดต่อได้ภายหลัง แต่เราไม่ได้พูดอะไรนะไม่ใช่อะไรพูดไม่ออก อ้าปากละอ้วกจะพุ่งก็เลยเก็บโทรศัพท์กำไว้แน่นมากกลัวหาย แล้วก็หลับต่อ ตื่นมาอีกทีคือไม่เจอใครแล้ว55555
ก็ไม่มีอะไร ที่เล่ามาก็แค่อยากจะขอบคุณผู้ชายคนนั้น ที่คอยยืนเฝ้า และจ่ายค่าเช็ดอ้วกให้ เราเองก็ข้องใจอยากรู้มากว่าเป็นใคร ก็เผื่อเค้าเข้ามอ่านช่วยแสดงตัวหรือติดต่อกลับหน่อยนะ เราอยากขอบคุณจริงๆ แล้วก็อยากชดใช้ค่าเสียหายในวันนั้นด้วย ถึงเทอจะมีแฟนแล้วก็เป็นเพื่อนกันได้ 555555
ใครทราบเบาะแสแจ้งหน่อยนะ เราจำได้แค่เป็นชายไทย ใส่เสื้อยืดสีดำ กางเกงขายาว รองเท้าผ้าใบ แค่นั้น5555555 ในใจก็แอบหวังว่าจะได้พบกันอีก เผื่อเราไปครั้งหน้าจะให้นายมายืนเฝ้าเราเหมือนวันนั้น 55555 เลอะเทอะจริงๆเลยเรา
สุดท้ายก็ช่วยกันตามหาหน่อยนะค่ะ อยากเจอ มันข้องใจมากอ่ะ
ตามหาผู้ชายที่จ่ายค่าเช็ดอ้วกให้ที่ถนนข้าวสาร!!
ซึ่งก็เหมือนขาดสติไปเลยพยุงตัวเองไม่ได้ นั่งลงบนเก้าอี้จะฟุบอย่างเดียว จำได้ว่ามีผู้ชายคนไทยนี่แหละยืนอยู่ด้วย เราก็เกาะเค้าไว้
แน่นเลย เค้าบอกว่าถ้าอ้วกลงพื้นจะเสียเงินค่าเก็บครั้งละ200 จำไม่ได้ว่าอ้วกไปกี่ครั้งแต่ไม่น่าต่ำกว่า2ครั้ง จนเค้าต้องเอาถังน้ำแข็งมารองให้ แล้วก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนเดิมนั่นแหละพูดว่าเราไปกดตังก่อนนะ ตังหมดเราจ่ายค่าเช็ดอ้วกให้เทอหมดแล้ว เราไม่รู้ว่าไปจริงรึป่าวจำไม่ได้เลย ที่จำได้คือกอดไว้แน่นมากไม่ยอมปล่อย แต่เค้าก็ไม่ไปไหนให้กอดอยู่อย่างนั้นไม่ได้ลวนลามเราด้วย เราก็ไม่เห็นหน้า เห็นแค่แว๊บแรกแปปเดียว เมาหลับไปกลางร้านตื่นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้
เออ ก่อนกลับเค้าพูดกับเราว่าบ้านอยู่ไหนเดี๋ยวเราไปส่ง เราก็โบกมือไม่ไป เค้าอาจจะคิดว่าเรากลัวเค้ามั้งเพราะเราไม่ได้พูดอะไรเลย เค้าก็บอกว่าเค้าจะไม่ทำไรเราหรอกเค้ามีแฟนแล้ว เราจำได้อีกว่าเค้าพูดกับเราว่าประมาณว่าบ้ารึป่าวเทอปล่อยให้เมาขนาดนี้ได้ไง เพื่อนก็ไม่สนใจ ( 5555 ) คือเค้าก็พยายามจะถามบ้านเรานะแต่เราพูดไม่ออก เมาเรื้อนนั่งอยู่ในร้านนั่นแหละ สงสัยเค้าคงสงสารสภาพเราตอนนั้น5555+ สักพักเค้าก็บอกว่าเค้ากลับก่อนนะ เราก็อือๆ แบบตายังหลับอยู่เลย เค้ายังบอกว่าดูแลตัวเองด้วยเค้ากลับก่อน ตอนนั้นเราลืมตาขึ้นมาหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋า กดหน้าจอปลดล๊อกให้เรียบร้อย ยื่นให้เค้าไป เค้าดันมือเรากลับมาบอกว่าเก็บไว้ดีๆเดี๋ยวหาย 55555
คือมันพีคตรงนี้แหละคร้า คือเรายื่นโทรศัพท์ให้ไงผู้ชายเค้าคิดยังไงเราก็ไม่รู้แต่ความหมายของเราคือขอเบอร์ก็ได้ ไลน์ก็ได้ หรืออะไรที่จะสามารถติดต่อได้ภายหลัง แต่เราไม่ได้พูดอะไรนะไม่ใช่อะไรพูดไม่ออก อ้าปากละอ้วกจะพุ่งก็เลยเก็บโทรศัพท์กำไว้แน่นมากกลัวหาย แล้วก็หลับต่อ ตื่นมาอีกทีคือไม่เจอใครแล้ว55555
ก็ไม่มีอะไร ที่เล่ามาก็แค่อยากจะขอบคุณผู้ชายคนนั้น ที่คอยยืนเฝ้า และจ่ายค่าเช็ดอ้วกให้ เราเองก็ข้องใจอยากรู้มากว่าเป็นใคร ก็เผื่อเค้าเข้ามอ่านช่วยแสดงตัวหรือติดต่อกลับหน่อยนะ เราอยากขอบคุณจริงๆ แล้วก็อยากชดใช้ค่าเสียหายในวันนั้นด้วย ถึงเทอจะมีแฟนแล้วก็เป็นเพื่อนกันได้ 555555
ใครทราบเบาะแสแจ้งหน่อยนะ เราจำได้แค่เป็นชายไทย ใส่เสื้อยืดสีดำ กางเกงขายาว รองเท้าผ้าใบ แค่นั้น5555555 ในใจก็แอบหวังว่าจะได้พบกันอีก เผื่อเราไปครั้งหน้าจะให้นายมายืนเฝ้าเราเหมือนวันนั้น 55555 เลอะเทอะจริงๆเลยเรา
สุดท้ายก็ช่วยกันตามหาหน่อยนะค่ะ อยากเจอ มันข้องใจมากอ่ะ