ตอนที่ 1 : สายฮา ปะทะ สายโหด (1)
ท่าอากาศยานเชียงใหม่ช่วงหัวค่ำวันอังคาร อากาศก็เย็นสบาย มีแต่เกดแก้วเท่านั้นแหละที่รู้สึกเหมือนวันโลกาวินาศกำลังจะมาเยือน
"อีผี ..... มีความต้องการกรีดร้องเป็นภาษาฮินดี"
เธอนึกถึงบทสนทนาระหว่างตัวเองกับแผนกแบงค์กิ้งฯ เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
" พี่เอ้ ... ไอ้พี่เอ้ค่ะ พี่จะส่งทีมตัวเองไปทำงานห่านเหวอะไรก็ได้ "
บัดนี้เกดแก้วสิ้นความสุภาพและมารยาทอันดีงามสืบไปเมื่อคิดว่าต้องเจอกับอะไรในวันพรุ่งนี้เช้า
" แต่พี่จะให้แก้วรับหน้าที่ประชุมกรรมการบริหารคนเดียวไม่ได้ "
ปลายสายอะไรคงอุบอิบ ๆ ขอโทษขอโพยอะไรมาซักอย่าง
" แก้วมีแต่โดนด่านะพี่ เครดิตของแก้วพี่นึกบ้างรึเปล่า เครดิตแผนกล่ะ เฟิร์มล่ะ พี่เอ้คิดบ้างไหม "
เสียงที่แหวขึ้นมาเพราะอารมณ์พลุ่งพล่านดังแหวกขึ้นมาจนคนเริ่มมอง ทำให้เธอต้องลดเสียงลง
" โอ๊ย ก็แก้เกี้ยวไปเซ่ะ "
โง่หรือเซ่อฟระ
" ก็บอกไปว่าขอส่งทีมเก็บข้อมูลไปก่อนนะครับ อะไรก็ได้ "
" การตรวจสอบมันยังไม่สตาร์ท แก้วเห็นสัญญาแล้ว "
เดี๋ยวแม่ก็เอาสัญญาฟาดหน้าเสียนี่
" แก้วให้เวลา 10 นาที เอาหลักฐานมาด้วยว่าคุยแล้วและได้อย่างที่แก้วว่าแล้ว "
" จัดการไม่ได้แก้วยิงตรงถึงคุณสุรพงษ์เดี๋ยวนี้เลย "
ถึงกับงัดชื่อหุ้นส่วนใหญ่ขึ้นมาอ้างทางนั้นก็ชักจะเสียว ๆ ถ้ารู้ว่ารับงานแล้ว handle ไม่อยู่มีหวังเก้าอี้ร้อนชัวร์
นี่ไง ... เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกับตรู
ไม่รู้เว้ย ขู่ไว้ก่อน อย่างน้อยจะได้มีทางลงบ้างอะไรบ้าง คิดได้ไง ... ตอนแรกเธอนึกว่า back office ที่เชียงใหม่อย่างน้อยจะมีทีมสนับสนุน หรือไม่บริษัทตรวจสอบภายในก็ยังดี แต่นี่มาเปลี่ยวเปล่าว้าเหว่เอกาคนเดียว ใช่เหรอวะ
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับอารมณ์ และ หัวใจที่เต้นตุบด้วยความหวาดเสียว ห่านจิก ... พรุ่งนี้จะเจออะไรบ้างเนี่ย กระดาษผีบ้าอะไรก็ไม่ส่งให้ตูซักแผ่น บอกว่างานทางโน้นซาแล้วจะทยอยส่งให้
เชื่อก็เสียสติแล้ว .... สองทีมไม่ได้กลับบ้านมาเจ็ดวัน งานมันคงไม่แล้วง่าย ๆ ไม่งั้นงานยักษ์ระดับช้างแบบนี้คนอย่างพี่เอ้ เอราวัต the show off man ไม่ปล่อยให้หลุดมือง่าย ๆ หรอก
แต่มันก็ไม่ใช่เวลาจะมาตีโพยตีพายสินะ .... โดนโยนเข้าดงฉลามแบบนี้ มีแต่ต้องเอาตัวรอด
เอาล่ะวะ งานนี้พาเที่ยวแดน "เนรมิต" ไปก่อน แต่การจะเนรมิตอะไรได้ต้องมีข้อมูล โถ่ววว นึกว่าจะจนปัญญาเหรอ
เกดแก้วนึกถึงเครือข่ายของตัวเองอย่างเร็วรี่ .... ข้อมูลพื้นฐานจริง ๆ ดูจากเว็บบริษัทพอได้ไม่ยาก อ่านงบดุลพอเป็น แต่ที่สำคัญคืออยากรู้แนวคนที่จะเข้าประชุมด้วยพรุ่งนี้ก่อนดีกว่า จะได้รู้ว่าลื่นปรื๊ดไปทางไหนได้บ้าง
เหมือนที่พี่มิ้นท์ว่าแหละ .. ขายหน้า เอ๊ย ขายผ้า ... เฮ้อ มงคลไหมละแก เอาหน้ารอดไปก่อน
อ่า ... ความสะเทือนของโทรศัพท์ในมือทำให้เธอเดาได้
จริงซะด้วย หึ หึ กว่าจะจัดการได้ต้องเอาพาร์ทเนอร์มาขู่
แต่ปัญหาก็ยังคงมีถึงจะน้อยลงก็หน่อยเดียว ..... ว่าแล้วเจ้าตัวก็กดโทรศัพท์ด้วยความว่องไว
" แกชั้นเอง .... ต้องการความช่วยเหลือด่วนนรกแตก "
ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เอกสารกองใหญ่ .... copy ของเอกสารทางการของบริษัทบรรดามี ก็มากองอยู่หน้าเธอเป็นภูเขาเลากา
จริง ๆ ก็เป็นเอกสารที่ไปคัดจากกรมการค้าจังหวัดได้อยู่แล้วแหละ แต่มันไม่ทันไง เท่าที่ฟังจาก "สาย" ตัวผู้บริหารเองก็ไม่มีอะไรน่าหนักใจ
อืมม์ ... เหลือแค่ทำ executive summary กับ short list คำถาม
" แค่ "
แค่ไง แค่เสร็จทันรุ่งเช้าก็มหัศจรรย์แล้ว ... ฉายา "แก้วปะยาง" ได้มาไม่ใช่เพราะโชคช่วย
ตามประสาคนที่เคยจัดการได้ทุกปัญหา ...
แต่ถึงจะคิดแผนอะไรรับมือมา ชีวิตคนเรามันก็มีวันที่อะไรไม่เป็นใจไง
สำหรับเกดแก้วก็เช่นกัน ... วันที่ปะยางแล้วพลาดก็มี
ยางระเบิดกลางทางเลยด้วย อย่างวันนี้ ... เป็นต้น
เช้าวันพฤหัส 8.00 A.M. ก่อนเวลาประชุมครึ่งชั่วโมง
เกดแก้วลานแทบขาดแล้ว นี่คือความไม่ได้นอนอย่างแท้จริง ไม่มีเวลาแม้แต่จะงีบ ปฏิภาณไหวพริบวันนี้คงช้าไปครึ่งช่วงตัว
แต่อย่างน้อยเอกสารการประชุมก็เสร็จ แผนภาพการนำเสนอก็เช็คความเรียบร้อยเป็นรอบที่สาม เธอรอคอยเวลาที่จะได้กลับโรงแรม ... ไปงีบ
เห่ย ... วันหยุดปั่นงาน สางปัญหาให้น้อง ยังไม่ทันหมดวันลาดีก็โดนเรียกตัวไปแก้ปัญหาด่วน
เชียงใหม่ ปลายฝนต้นหนาว ชั้นควรจะได้เที่ยวเสะ คิดแล้วให้ห่อเหี่ยวใจ
โอ๊ย ๆ ไร้สาระ โฟกัสค่ะเธอโฟกัส
เกดแก้วพาร่างที่สมองทำงานครึ่ง ๆ กลาง ๆ เพราะอดนอนไปกองที่โพเดียมเตรียมรายงาน ดีนะวันนี้โบกหน้ามาหนัก คอนซีลเลอร์กลบขอบตาดำคล้ำราวแพนด้าโต้รุ่ง และ เฉดสีเครื่องสำอางที่น้อง BA การันตีว่าหน้าเงือกเพราะเมาค้างยัง "เอาอยู่"
"เฉดนี้เสกผีให้เป็นคนเลยค่ะพี่"
สรุปชั้นเป็นผีสินะ ...
หลอกรึเปล่าไม่รู้ แต่คิดว่ามันช่วยได้อยู่ อย่างน้อยหมาไม่เห่าตอนเข้าบริษัทเขาก็แล้วกัน บางทีก็จำต้องกลบร่องรอยอารยธรรมบ้างอะไรบ้าง
เสียงฝีเท้าหลายคู่เดินเป็นจังหวะเข้ามาใกล้ห้องประชุม ผู้บริหารที่เข้ามาก็ดูสบาย ๆ ไม่อะไรมากเท่าไหร่ เพราะรู้ว่าเป็นการประชุมนัดแรกเตรียมความพร้อมก่อนเข้ากระบวนการในอีกอาทิตย์กว่า ๆ ทีมจริงจะเข้ามาตรวจสอบสถานะ เกดแก้วกระพุ่มมือไหว้สวยงามตามท้องเรื่องจนกระทั่งผู้ที่เข้าห้องประชุมมาคนสุดท้าย
ชายหนุ่มร่างสูงผิวสีเข้มหน้าคม และ ดวงตาที่จ้องมองใครราวจะทะลุถึงหัวใจ
ดูท่าทางอายุยังน้อย แต่รู้เลยว่าตัวปัญหา ...
ผู้บริหารระดับกลางกระมัง เกดแก้วคิด
เมื่อเห็นว่าที่ประชุมพร้อมแล้ว เกดแก้วเริ่มต้นอย่างจัดเจนงาน
" สวัสดีค่ะ ดิฉันเกดแก้ว ตัวแทนที่ปรึกษากฎหมายจากบริษัท ..."
เธอเริ่มต้นด้วยการสรุปรวบรัดสถานะทางการเงิน ทรัพย์สิน หนี้สิน ของบริษัทคร่าว ๆ และ ความเป็นไปได้ในการทำ M&A รวมถึง short list คำถาม ซึ่งการนำเสนอก็จบลงไปด้วยความราบรื่นดีเมื่อประธานในที่ประชุมมอบหมายให้หัวหน้าแผนกเป็นผู้จัดทำรายงานเสนอ ส่วนเธอบริษัทให้สิทธิในการตระเตรียมแผนงานจัดทำพื้นที่สัมภาษณ์ ขอเอกสาร และ สำรวจโรงงาน เพื่อเสนอที่ประชุมในอีก 2 วันถัดไป
เรื่องนี้มันควรจะจบได้ด้วยดี ... แต่มีน้ำเสียงนิ่ง ๆ ไต่ถามขึ้นมาเสียก่อน โห ... มีความโมโนโทน
" แล้วข้อมูลของอีกบริษัทนึงล่ะ ไม่เห็นมีในรายงาน "
คนพูดเคาะสันแฟ้มลงกับโต๊ะ ตาหน้าคมนั่นแหละ หัวหน้าฝ่ายตรวจสอบภายในนี่เอง ชื่ออะไรนะ .... คุณกวินท์
จริง ๆ มันก็ควรเป็นแบบนั้นแต่นี่เป็นวาระเร่งด่วน ก็อธิบายได้แล้ว ... กะจะรวนสินะ ได้ค่ะ เล่นมาเล่นกลับแฟร์ ๆ สวย ๆ ฉบับนางฟ้า(อเวจี)ค่ะ
" อย่างที่ได้อธิบายไปอย่างละเอียดว่าทางเราต้องการข้อมูลเชิงลึกก่อนค่ะจึงจะทำไปสู่การตรวจสอบที่ตรงจุดในบริษัทคู่ค้า นัยยะเดียวกับกับที่ท่านประธานในที่ประชุมกรุณาให้ความเห็นไปเมื่อครู่"
แปลความหมายว่า .... แกไม่ได้ฟังเมื่อกี๊ที่ชั้นอธิบายจนลิงจะตกต้นไม้เหรอยะ
" แล้วข้อมูลพื้นฐานทำไมผิด "
เฮ้ย ทวนมาสามรอบละเว้ย แล้วมันผิดตรงไหนวะ
กริบ ... มาแบบนี้หาคำตอบไม่ได้เหมือนกัน
เมื่อเห็นเธอนิ่งอึ้ง ... ริมฝีปากสีสดก็ขมุบขมิบให้เห็นชัดอย่างทื่อ ๆ
" สะเพร่า "
ปากที่ขยับแต่ไร้เสียงอ่านได้แบบนั้น ถึงมันจะเงียบแต่เธอรู้สึกเหมือนเสียงนั้นดังและพุ่งจี๊ดไปที่โสตประสาท ....
ห่านจิก หรือ จะเอา
" คุณเป็นบริษัทที่ปรึกษาประเภทไหนกัน ข้อมูลพื้นฐานลูกค้าไม่อัพเดท "
" เราอัพข้อมูลตัวนี้มาเป็นอาทิตย์แล้ว คุณไปมัวทำอะไรอยู่ "
ถึงอยากจะเถียง แต่เถียงลูกค้าได้ที่ไหน โอ๊ย อิบร้าาาา อัพได้วีคเดียว ผีที่ไหนจะไปตามเก็บทัน อยากจะบอกไปอย่างนี้ทั้งที่รู้ว่ามันก็ผิด จริง ๆ ทางบริษัทนั่นแหละต้องตามติดชนิดหายใจรดต้นคอ
" จะไว้ใจได้รึเปล่า "
เกดแก้วยิ้มรับเอ่ยขอโทษ ถึงแม้จะรู้สึกฝืดเฝือเต็มที ไม่ต่อปากต่อคำมากกว่านั้นเพราะรู้ยังไงก็เข้าตัวเข้าบริษัทอยู่ดี
หากในใจก็ก่นด่าไปด้วย ... ถ้าจะละเอียดขนาดนี้ อย่าชื่อกวินท์เลยวะ กระชอน เหอะ เหมาะกว่า ...
ก่อนที่สถานการณ์มาคุในห้องประชุมจะลุกเป็นไฟไปมากกว่านี้ คุณธวัช ประธานในที่ประชุมยื่นมือเข้ามาไกล่เกลี่ยด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ
" แหม่ คุณอาร์ท ใจเย็นๆ เพิ่งนัดแรก"
" งั้นเดี๋ยวเราปิดประชุมตรงนี้แหละ ส่วนขั้นตอนต่อไปก็รบกวนคุณแก้วด้วยนะ "
" ประสานงานกับอาร์ทเลย ... รู้จักกันแล้วนิ"
น้ำเสียงมีความรื่นรมย์มาก ท่านขำอะไรคะ ?
ถึงแม้จะหน้าชาอยู่บ้างแต่เธอก็สังเกตว่าคนในห้องประชุมไม่ได้มีท่าทีอะไรกับการกระทำของอีตากระชอนมากนัก หรือ เห็นด้วยวะเนี่ย จะซวยป่าววะเรา
แถมก่อนจะเดินออกจากหอประชุม ดวงตาคมดุยังหันมามองแล้วส่ายหัวใส่เป็นเชิงว่า "ไม่ได้เรื่อง" อีกด้วย
หอยหลอด !!!! มารยาท ภาษาดอกไม้ซักึคำก็ไม่มี ละเอียดเป็นกระชอนแล้วยังทื่อเป็นสากกะเบืออีก
นี่ตลอดสองอาทิตย์ชั้นต้องดีลกับแผนกนี้ ต้องประสานงานกับไอ้หมอนี่เหรอ
ประสานงานจะกลายเป็นประสานงาซะละมั้ง
To be Continued
SOTUS the series (กึ่งแต่งเรื่อง) : (Spin-off & Special) - Get to know you by เกดแก้ว
ท่าอากาศยานเชียงใหม่ช่วงหัวค่ำวันอังคาร อากาศก็เย็นสบาย มีแต่เกดแก้วเท่านั้นแหละที่รู้สึกเหมือนวันโลกาวินาศกำลังจะมาเยือน
"อีผี ..... มีความต้องการกรีดร้องเป็นภาษาฮินดี"
เธอนึกถึงบทสนทนาระหว่างตัวเองกับแผนกแบงค์กิ้งฯ เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
" พี่เอ้ ... ไอ้พี่เอ้ค่ะ พี่จะส่งทีมตัวเองไปทำงานห่านเหวอะไรก็ได้ "
บัดนี้เกดแก้วสิ้นความสุภาพและมารยาทอันดีงามสืบไปเมื่อคิดว่าต้องเจอกับอะไรในวันพรุ่งนี้เช้า
" แต่พี่จะให้แก้วรับหน้าที่ประชุมกรรมการบริหารคนเดียวไม่ได้ "
ปลายสายอะไรคงอุบอิบ ๆ ขอโทษขอโพยอะไรมาซักอย่าง
" แก้วมีแต่โดนด่านะพี่ เครดิตของแก้วพี่นึกบ้างรึเปล่า เครดิตแผนกล่ะ เฟิร์มล่ะ พี่เอ้คิดบ้างไหม "
เสียงที่แหวขึ้นมาเพราะอารมณ์พลุ่งพล่านดังแหวกขึ้นมาจนคนเริ่มมอง ทำให้เธอต้องลดเสียงลง
" โอ๊ย ก็แก้เกี้ยวไปเซ่ะ "
โง่หรือเซ่อฟระ
" ก็บอกไปว่าขอส่งทีมเก็บข้อมูลไปก่อนนะครับ อะไรก็ได้ "
" การตรวจสอบมันยังไม่สตาร์ท แก้วเห็นสัญญาแล้ว "
เดี๋ยวแม่ก็เอาสัญญาฟาดหน้าเสียนี่
" แก้วให้เวลา 10 นาที เอาหลักฐานมาด้วยว่าคุยแล้วและได้อย่างที่แก้วว่าแล้ว "
" จัดการไม่ได้แก้วยิงตรงถึงคุณสุรพงษ์เดี๋ยวนี้เลย "
ถึงกับงัดชื่อหุ้นส่วนใหญ่ขึ้นมาอ้างทางนั้นก็ชักจะเสียว ๆ ถ้ารู้ว่ารับงานแล้ว handle ไม่อยู่มีหวังเก้าอี้ร้อนชัวร์
นี่ไง ... เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกับตรู
ไม่รู้เว้ย ขู่ไว้ก่อน อย่างน้อยจะได้มีทางลงบ้างอะไรบ้าง คิดได้ไง ... ตอนแรกเธอนึกว่า back office ที่เชียงใหม่อย่างน้อยจะมีทีมสนับสนุน หรือไม่บริษัทตรวจสอบภายในก็ยังดี แต่นี่มาเปลี่ยวเปล่าว้าเหว่เอกาคนเดียว ใช่เหรอวะ
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับอารมณ์ และ หัวใจที่เต้นตุบด้วยความหวาดเสียว ห่านจิก ... พรุ่งนี้จะเจออะไรบ้างเนี่ย กระดาษผีบ้าอะไรก็ไม่ส่งให้ตูซักแผ่น บอกว่างานทางโน้นซาแล้วจะทยอยส่งให้
เชื่อก็เสียสติแล้ว .... สองทีมไม่ได้กลับบ้านมาเจ็ดวัน งานมันคงไม่แล้วง่าย ๆ ไม่งั้นงานยักษ์ระดับช้างแบบนี้คนอย่างพี่เอ้ เอราวัต the show off man ไม่ปล่อยให้หลุดมือง่าย ๆ หรอก
แต่มันก็ไม่ใช่เวลาจะมาตีโพยตีพายสินะ .... โดนโยนเข้าดงฉลามแบบนี้ มีแต่ต้องเอาตัวรอด
เอาล่ะวะ งานนี้พาเที่ยวแดน "เนรมิต" ไปก่อน แต่การจะเนรมิตอะไรได้ต้องมีข้อมูล โถ่ววว นึกว่าจะจนปัญญาเหรอ
เกดแก้วนึกถึงเครือข่ายของตัวเองอย่างเร็วรี่ .... ข้อมูลพื้นฐานจริง ๆ ดูจากเว็บบริษัทพอได้ไม่ยาก อ่านงบดุลพอเป็น แต่ที่สำคัญคืออยากรู้แนวคนที่จะเข้าประชุมด้วยพรุ่งนี้ก่อนดีกว่า จะได้รู้ว่าลื่นปรื๊ดไปทางไหนได้บ้าง
เหมือนที่พี่มิ้นท์ว่าแหละ .. ขายหน้า เอ๊ย ขายผ้า ... เฮ้อ มงคลไหมละแก เอาหน้ารอดไปก่อน
อ่า ... ความสะเทือนของโทรศัพท์ในมือทำให้เธอเดาได้
จริงซะด้วย หึ หึ กว่าจะจัดการได้ต้องเอาพาร์ทเนอร์มาขู่
แต่ปัญหาก็ยังคงมีถึงจะน้อยลงก็หน่อยเดียว ..... ว่าแล้วเจ้าตัวก็กดโทรศัพท์ด้วยความว่องไว
" แกชั้นเอง .... ต้องการความช่วยเหลือด่วนนรกแตก "
ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เอกสารกองใหญ่ .... copy ของเอกสารทางการของบริษัทบรรดามี ก็มากองอยู่หน้าเธอเป็นภูเขาเลากา
จริง ๆ ก็เป็นเอกสารที่ไปคัดจากกรมการค้าจังหวัดได้อยู่แล้วแหละ แต่มันไม่ทันไง เท่าที่ฟังจาก "สาย" ตัวผู้บริหารเองก็ไม่มีอะไรน่าหนักใจ
อืมม์ ... เหลือแค่ทำ executive summary กับ short list คำถาม
" แค่ "
แค่ไง แค่เสร็จทันรุ่งเช้าก็มหัศจรรย์แล้ว ... ฉายา "แก้วปะยาง" ได้มาไม่ใช่เพราะโชคช่วย
ตามประสาคนที่เคยจัดการได้ทุกปัญหา ...
แต่ถึงจะคิดแผนอะไรรับมือมา ชีวิตคนเรามันก็มีวันที่อะไรไม่เป็นใจไง
สำหรับเกดแก้วก็เช่นกัน ... วันที่ปะยางแล้วพลาดก็มี
ยางระเบิดกลางทางเลยด้วย อย่างวันนี้ ... เป็นต้น
เช้าวันพฤหัส 8.00 A.M. ก่อนเวลาประชุมครึ่งชั่วโมง
เกดแก้วลานแทบขาดแล้ว นี่คือความไม่ได้นอนอย่างแท้จริง ไม่มีเวลาแม้แต่จะงีบ ปฏิภาณไหวพริบวันนี้คงช้าไปครึ่งช่วงตัว
แต่อย่างน้อยเอกสารการประชุมก็เสร็จ แผนภาพการนำเสนอก็เช็คความเรียบร้อยเป็นรอบที่สาม เธอรอคอยเวลาที่จะได้กลับโรงแรม ... ไปงีบ
เห่ย ... วันหยุดปั่นงาน สางปัญหาให้น้อง ยังไม่ทันหมดวันลาดีก็โดนเรียกตัวไปแก้ปัญหาด่วน
เชียงใหม่ ปลายฝนต้นหนาว ชั้นควรจะได้เที่ยวเสะ คิดแล้วให้ห่อเหี่ยวใจ
โอ๊ย ๆ ไร้สาระ โฟกัสค่ะเธอโฟกัส
เกดแก้วพาร่างที่สมองทำงานครึ่ง ๆ กลาง ๆ เพราะอดนอนไปกองที่โพเดียมเตรียมรายงาน ดีนะวันนี้โบกหน้ามาหนัก คอนซีลเลอร์กลบขอบตาดำคล้ำราวแพนด้าโต้รุ่ง และ เฉดสีเครื่องสำอางที่น้อง BA การันตีว่าหน้าเงือกเพราะเมาค้างยัง "เอาอยู่"
"เฉดนี้เสกผีให้เป็นคนเลยค่ะพี่"
สรุปชั้นเป็นผีสินะ ...
หลอกรึเปล่าไม่รู้ แต่คิดว่ามันช่วยได้อยู่ อย่างน้อยหมาไม่เห่าตอนเข้าบริษัทเขาก็แล้วกัน บางทีก็จำต้องกลบร่องรอยอารยธรรมบ้างอะไรบ้าง
เสียงฝีเท้าหลายคู่เดินเป็นจังหวะเข้ามาใกล้ห้องประชุม ผู้บริหารที่เข้ามาก็ดูสบาย ๆ ไม่อะไรมากเท่าไหร่ เพราะรู้ว่าเป็นการประชุมนัดแรกเตรียมความพร้อมก่อนเข้ากระบวนการในอีกอาทิตย์กว่า ๆ ทีมจริงจะเข้ามาตรวจสอบสถานะ เกดแก้วกระพุ่มมือไหว้สวยงามตามท้องเรื่องจนกระทั่งผู้ที่เข้าห้องประชุมมาคนสุดท้าย
ชายหนุ่มร่างสูงผิวสีเข้มหน้าคม และ ดวงตาที่จ้องมองใครราวจะทะลุถึงหัวใจ
ดูท่าทางอายุยังน้อย แต่รู้เลยว่าตัวปัญหา ...
ผู้บริหารระดับกลางกระมัง เกดแก้วคิด
เมื่อเห็นว่าที่ประชุมพร้อมแล้ว เกดแก้วเริ่มต้นอย่างจัดเจนงาน
" สวัสดีค่ะ ดิฉันเกดแก้ว ตัวแทนที่ปรึกษากฎหมายจากบริษัท ..."
เธอเริ่มต้นด้วยการสรุปรวบรัดสถานะทางการเงิน ทรัพย์สิน หนี้สิน ของบริษัทคร่าว ๆ และ ความเป็นไปได้ในการทำ M&A รวมถึง short list คำถาม ซึ่งการนำเสนอก็จบลงไปด้วยความราบรื่นดีเมื่อประธานในที่ประชุมมอบหมายให้หัวหน้าแผนกเป็นผู้จัดทำรายงานเสนอ ส่วนเธอบริษัทให้สิทธิในการตระเตรียมแผนงานจัดทำพื้นที่สัมภาษณ์ ขอเอกสาร และ สำรวจโรงงาน เพื่อเสนอที่ประชุมในอีก 2 วันถัดไป
เรื่องนี้มันควรจะจบได้ด้วยดี ... แต่มีน้ำเสียงนิ่ง ๆ ไต่ถามขึ้นมาเสียก่อน โห ... มีความโมโนโทน
" แล้วข้อมูลของอีกบริษัทนึงล่ะ ไม่เห็นมีในรายงาน "
คนพูดเคาะสันแฟ้มลงกับโต๊ะ ตาหน้าคมนั่นแหละ หัวหน้าฝ่ายตรวจสอบภายในนี่เอง ชื่ออะไรนะ .... คุณกวินท์
จริง ๆ มันก็ควรเป็นแบบนั้นแต่นี่เป็นวาระเร่งด่วน ก็อธิบายได้แล้ว ... กะจะรวนสินะ ได้ค่ะ เล่นมาเล่นกลับแฟร์ ๆ สวย ๆ ฉบับนางฟ้า(อเวจี)ค่ะ
" อย่างที่ได้อธิบายไปอย่างละเอียดว่าทางเราต้องการข้อมูลเชิงลึกก่อนค่ะจึงจะทำไปสู่การตรวจสอบที่ตรงจุดในบริษัทคู่ค้า นัยยะเดียวกับกับที่ท่านประธานในที่ประชุมกรุณาให้ความเห็นไปเมื่อครู่"
แปลความหมายว่า .... แกไม่ได้ฟังเมื่อกี๊ที่ชั้นอธิบายจนลิงจะตกต้นไม้เหรอยะ
" แล้วข้อมูลพื้นฐานทำไมผิด "
เฮ้ย ทวนมาสามรอบละเว้ย แล้วมันผิดตรงไหนวะ
กริบ ... มาแบบนี้หาคำตอบไม่ได้เหมือนกัน
เมื่อเห็นเธอนิ่งอึ้ง ... ริมฝีปากสีสดก็ขมุบขมิบให้เห็นชัดอย่างทื่อ ๆ
" สะเพร่า "
ปากที่ขยับแต่ไร้เสียงอ่านได้แบบนั้น ถึงมันจะเงียบแต่เธอรู้สึกเหมือนเสียงนั้นดังและพุ่งจี๊ดไปที่โสตประสาท ....
ห่านจิก หรือ จะเอา
" คุณเป็นบริษัทที่ปรึกษาประเภทไหนกัน ข้อมูลพื้นฐานลูกค้าไม่อัพเดท "
" เราอัพข้อมูลตัวนี้มาเป็นอาทิตย์แล้ว คุณไปมัวทำอะไรอยู่ "
ถึงอยากจะเถียง แต่เถียงลูกค้าได้ที่ไหน โอ๊ย อิบร้าาาา อัพได้วีคเดียว ผีที่ไหนจะไปตามเก็บทัน อยากจะบอกไปอย่างนี้ทั้งที่รู้ว่ามันก็ผิด จริง ๆ ทางบริษัทนั่นแหละต้องตามติดชนิดหายใจรดต้นคอ
" จะไว้ใจได้รึเปล่า "
เกดแก้วยิ้มรับเอ่ยขอโทษ ถึงแม้จะรู้สึกฝืดเฝือเต็มที ไม่ต่อปากต่อคำมากกว่านั้นเพราะรู้ยังไงก็เข้าตัวเข้าบริษัทอยู่ดี
หากในใจก็ก่นด่าไปด้วย ... ถ้าจะละเอียดขนาดนี้ อย่าชื่อกวินท์เลยวะ กระชอน เหอะ เหมาะกว่า ...
ก่อนที่สถานการณ์มาคุในห้องประชุมจะลุกเป็นไฟไปมากกว่านี้ คุณธวัช ประธานในที่ประชุมยื่นมือเข้ามาไกล่เกลี่ยด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ
" แหม่ คุณอาร์ท ใจเย็นๆ เพิ่งนัดแรก"
" งั้นเดี๋ยวเราปิดประชุมตรงนี้แหละ ส่วนขั้นตอนต่อไปก็รบกวนคุณแก้วด้วยนะ "
" ประสานงานกับอาร์ทเลย ... รู้จักกันแล้วนิ"
น้ำเสียงมีความรื่นรมย์มาก ท่านขำอะไรคะ ?
ถึงแม้จะหน้าชาอยู่บ้างแต่เธอก็สังเกตว่าคนในห้องประชุมไม่ได้มีท่าทีอะไรกับการกระทำของอีตากระชอนมากนัก หรือ เห็นด้วยวะเนี่ย จะซวยป่าววะเรา
แถมก่อนจะเดินออกจากหอประชุม ดวงตาคมดุยังหันมามองแล้วส่ายหัวใส่เป็นเชิงว่า "ไม่ได้เรื่อง" อีกด้วย
หอยหลอด !!!! มารยาท ภาษาดอกไม้ซักึคำก็ไม่มี ละเอียดเป็นกระชอนแล้วยังทื่อเป็นสากกะเบืออีก
นี่ตลอดสองอาทิตย์ชั้นต้องดีลกับแผนกนี้ ต้องประสานงานกับไอ้หมอนี่เหรอ
ประสานงานจะกลายเป็นประสานงาซะละมั้ง