เราเป็นคนอีสานค่ะ เกิดและโตที่นั่น จนเข้ามหาลัย ที่บ้านไม่ได้พูดอีสานกันในชีวิตประจำวัน ที่โรงเรียนเพื่อนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้พูดนะคะ นอกจากเพื่อนต่างอำเภอที่เข้ามาเรียนในอำเภอเมือง พอขึ้นปีหนึ่งเราก็มาเรียนที่ กทม เวลาใครถามว่าพูดได้มั้ย เราจะตอบว่า ไม่ค่อยได้ แต่ฟังได้
เคยมีครั้งนึง เข้าเรียนคลาสแรก อาจารย์เค้าให้แนะนำตัวทีละคนว่าชื่ออะไร มาจากไหน พอเราแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์แกก็ถามว่าแล้วพูดอีสานได้มั้ย เราก็บอกว่า ไม่ค่อยได้ค่ะ แล้วแกก็พูดต่อหน้าคนทั้งคลาสว่า พูดไม่ได้ หรือไม่พูด หน้าตาแบบไม่ดูเหมือนพูดหยอกเลย ตอนนั้นเราหน้าชามาก รู้สึกแย่และเสียความมั่นใจไปเลย
อย่างวันนี้ ก็มีรุ่นพี่ที่สนิทกันเค้าถามว่า เออ ไม่เคยเห็นเราพูดอีสานเลย อายเหรอ คือแบบ ถ้าพูดได้เราก็จะพูดเว้ยย รู้สึกเหมือนโดนแซะเรื่องนี้บ่อยๆ จนอึดอัดมากค่ะ
ถ้าแท็คผิดห้องก็ขอแภัยด้วยค่ะ
เป็เป็นอีสานแต่พูดอีสานไม่ได้ มันดูกระแดะมากมั้ยคะ
เคยมีครั้งนึง เข้าเรียนคลาสแรก อาจารย์เค้าให้แนะนำตัวทีละคนว่าชื่ออะไร มาจากไหน พอเราแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์แกก็ถามว่าแล้วพูดอีสานได้มั้ย เราก็บอกว่า ไม่ค่อยได้ค่ะ แล้วแกก็พูดต่อหน้าคนทั้งคลาสว่า พูดไม่ได้ หรือไม่พูด หน้าตาแบบไม่ดูเหมือนพูดหยอกเลย ตอนนั้นเราหน้าชามาก รู้สึกแย่และเสียความมั่นใจไปเลย
อย่างวันนี้ ก็มีรุ่นพี่ที่สนิทกันเค้าถามว่า เออ ไม่เคยเห็นเราพูดอีสานเลย อายเหรอ คือแบบ ถ้าพูดได้เราก็จะพูดเว้ยย รู้สึกเหมือนโดนแซะเรื่องนี้บ่อยๆ จนอึดอัดมากค่ะ
ถ้าแท็คผิดห้องก็ขอแภัยด้วยค่ะ