เมื่อความอ้วนเป็นเหตุให้เรากลายเป็นคนเก็บตัวจนมีปัญหา

สวัสดีครับกระทู้นี้ตั้งมาด้วยสาเหตุที่ว่าเราอึดอัดใจที่ไประบายกับใครไม่ได้ เก็บไว้คนเดียวก็อึดอัด ไม่รู้ต้องไปปรึกษาใคร คือเราเป็นคนที่อ้วนมากเลยแหละ น้ำหนักร้อยกว่า เป็นคนที่อ้วนมานานแล้วแหละ ตอนแรกก็ไม่อ้วนขนาดนี้นะ แต่พักหลังๆเราเริ่มนอนไม่ปกติ บางวันไม่นอนเลยไม่นอนแบบสองวันติดอะไรงี้ นอนเช้าตื่นดึก กินแล้วก็นอน บางวันไปเรียนก็เรียนไม่รู้เรื่อง เราก็พยายามปรับเวลานอนจนนอนได้ตามปกติ แต่เราต้องกินอิ่มถึงจะนอนหลับ เราต้องเลือกว่าเราจะกินแล้วนอนเพื่อที่จะไปเรียนแบบสดใส หรือเลือกที่จะไม่กินแล้วหิวแบบนอนไม่หลับ เป็นแบบนี้อยู่สักพัก เพราะแบบนี้เวลาที่เรานอนกลางวันเราเลยไม่ได้ไปเจอเพื่อน ไม่ได้ไปเจอแฟน ไม่ได้ไปเจอสังคมรอบๆอยู่นานพอสมควร จนตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเองอ้วน รู้สึกอาย รู้สึกไม่กล้าเข้าสังคม เวลาจะกินข้าวก็ไม่ซื้อมากินที่ห้อง[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราอยู่หอพักของมหาลัย จนตอนนี้เราเริ่มห่างกับแฟน ไม่ค่อยได้คุยกัน เวลาคุยกันก็ทะเลาะตลอด แล้วความอ้วนก็ทำให้เรากลายเป็นคนที่ขาดความมั่นใจ ขาดความสดใสร่าเริงทั้งๆที่ตัวเองเมื่อก่อนเป็นคนที่เฟรนลี่ ร่าเริง เข้าสังคมง่าย แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ตอนนี้เราเก็บตัว ไม่คุยกับใคร เวลาไปไหนมาไหนก็จะชอบคิดว่าคนอื่นรังเกียจตัวเอง เพราะความอ้วนของเราเอง เกลียดความอ้วนตัวเอง เกลียดตัวเองที่อ้วน เกลียดตัวเองที่หยุดกินไม่ได้ ใช่ เราเป็นคนที่หยุดกินไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำ เคยพยายามจะลดความอ้วน แต่ลดไม่ลง วิ่งก็เจ็บเข่า เหนื่อยมากก็หายใจไม่ออก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใครมีวิธีที่ทำให้กินได้ปกติหรือไม่อ้วนแนะนำด้วยนะครับ สรุปรวมๆตอนนี้คือตัวเองไม่ปกติบางทีนั่งอยู่คนเดียวเหงาๆคิดมากคิดสั้นก็มี แต่ก็ทำได้แค่คิด ร้องไห้ แล้วก็เหมือนเดิม ตอนนี้ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนทักว่าอ้วนขึ้นๆ ยิ่งมีคนทักยิ่งเหมือนเอามีดมาแทง บางทีมันก็รู้สึกน้อยใจนะ ท้อ เหนื่อย