ระเบียงตรงข้าม....

เราเรียนอยู่ มหาลัยแห่งหนึ่งใน กทม. เราเป็นเด็ก ตจว. ที่เข้ามาเรียนในเมืองใหญ่ 5555+ พูดซะ อ่ะๆๆมาเข้าเรื่องเลยดีกว่า ครั้งแรกที่ก้าวเข้ามาในมหาลัยนี้นะเราไม่มีเพื่อนมาเรียนด้วยเลย ประมาณว่ามาเดี่ยวๆ แบบน่าสงสารตัวเองมากเลยงะ แล้วก็มาเจอรูมเมจ ที่มาจาก ตจว. เหมือนกัน แล้วใน ม. มีหอในนะคะ มีตึกอยู่ 5 ตึกใน ม. บังเอิญเราได้อยู่ตึกที่ตรงข้างกับตึกของผู้ชาย วันนั่นเป็นวันเปิดเทอมวันเเรก เราก็เรียนตามปกติ พอกลับมาที่ห้องก็ไปยืนดูวิวที่ระเบียงหลังห้อง มีผู้ชายจึกตรงข้ามตะโกนถามว่า เธออออ! เราก็งงๆ อะไรว่ะเรียกกูอ่อ เราก็ ห๊ะ! อะไรอ่อ เขาถามต่ออีก ชื่อไรอ่อ ไอ้เราก็บอกชื่อไป บังเอิญสายจาก็สั้นด้วยเลยทำให้มองหน้าไม่ค่อยชัดว่าน่าตาเป็นไง แล้วทุกๆวันเราก็ตะโกนคุยกัน (แต่เวลาคุยมักจะเป็นตอนหัวค่ำ เพราะมีเรียนเช้า เลยไม่ค่อยได้มีเวลาดูหน้ากัน)
หลังเลิกเรียนวันนั่นเรากำลังเดินกลับหอ ระยะทางเดินมาที่หอมันต้องผ่านสนามฟุตบอลก่อน แล้วเราก็เดินๆไปปกติแหละ มีผู้ชายคนนึ่งน่ารักมากกก(ในสายตาเราอะนะ 5555+) ส่งยิ้มมาที่เรารอยยิ้มนั่นชั่งดูอบอุ่นจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้ติดไรเพราะเราก็แบบมีคนที่กำลังคุยๆกันอยู่ แล้วพอค่ำๆผู้ชายที่อยู่หอตรงข้างระเบียงห้องเราขอดันตะโกนขอไลน์เรา แบบโคตรเขิลงะ ที่เเรกเล่นตัวอยู่หลายนาที เล่นนานไม่ได้เดี๋ยวเขาไม่ง้อ 55555 ก็เลยให้ไลน์ไป หลังจากให้ไปน่ะเขาก็แอดไลน์เรามาเลย หลังจากนั่นก็คุยกัน(แต่เป็นเพื่อนกันน่ะ)หลังจากที่ดูรูปโปรไฟล์น่ะตกใจมากก ผู้ชายที่ยิ้มให้เราที่สนามฟุตบอกมันน่สเหมือนกันมากแต่เรายังไม่มั่นใจนะว่าคนเดียวกันรึป่าว เลยถามเขา เขาบอกใช่ เรานี่กรี๊ดดดดดดด เอ้ยแบบคนนี้น่ารักอะไม่คิดว่าคนตรงข้างห้องจะเป็นคนคนนั่น เราก็คุยกันมาแต่ไม่ได้สนิมอะไรกันมานะ(ตอนนี้ก็แอบมีใจเล็กน้อยแหละ555) วันนั่นเป็นวันเสาร์(เอ่อ ลืมบอกไปว่า ผช.คนนี้มีดีกรีเป็นนักบอลของมหาลัยเลยนะ ว้าวววว) ต่อๆ เค้าก็ตะโกนถามเราว่า เอ้ยแกไปเจเจกันป่าว เราก็แบบเขิลใหญ่เลย ชวนไปเที่ยวด้วยมีใจแน่ๆเลย เราก็ไปคะ 55555 พอไปบอกเลยว่าไม่เคยมีโมเม้นแบบได้ดูหน้าเขาชัดๆ น่ารักมากกก รอยยิ้มหวานได้อีกแพ้รอยยิ้มจริงๆนะจุดๆนี้ มองหน้าเขาแบบไม่ละสายตาเลย(เขาไม่รู้นะว่าเราแอบมองเขาอยู่ แล้วที่ไปกันอะมีเรา เพื่อนเรา 1 คน เขา เพื่อนเขา 2 คนไปแท็กซี่กันอ่ะ อัดกันไป เราได้นั่งใกล้ๆเขาด้วยน่ะตัวเขาหอมมากกก)มองไปยิ้มตามไป วันที่เขาพาเราไปเขาดูแลเทคแคร์เราสุดๆ ค่อยถามตลอดว่าเอาไรมั้ยอยากได้อะไรรึป่าว หิวมั้ย? คือแบบน่ารักเหมาะจะเป็นพ่อของลูกงะ55555 หลังจากนั่นก็คุยกันได้ 2 เดือนกว่าๆ (แต่เราก็มีคนคุยอยู่นะแล้วก็มีปากเสียงกันจนได้เลิกคุยกันไป เราเสียใจแล้วเขาก็เข้ามาปลอกใจเรา ถามว่าเป็นไงบ้างโอเครึป่าว? ไหวมั้ย? แล้วก็คอลมาหาเรา ปลอยใจเรา คือแบบมันดีต่อใจจริงๆนะ ทั้งเราก็แอบชอบเขาอยู่ด้วยแหละ) ก็คุยกันไป จนเราเริ่มมีหยอดๆกันบ้างตัวเราก็มักมโนว่าเค้ามีใจให้เรานะบางที แต่ก็ไม่อยากคิดมากหรอกกลัวผิดหวังอีก แล้วพอถึงวันหยุด ม.ปิดไปเกือบอาทิตย์ เราก็เลยกลับบ้านที่ ตจว. ระยะนี้เราคิดถึงเขามากๆบอกเลยใจจะขาดอ่ะ แต่ก็ยังคุยไลน์กับปกตินะ แต่ทุกเย็นเขามีซ้อมบอลตลอดเลย เราเลยใช่โอกาสนี้ในการบอกความรู้สึก ก็บอกเขาไปว่า เราแอบชอบเธอ เรามาลองคบกันดูมั้ย แต่ปรากฏว่าแห้วครับผมมม เขาบอกว่าเป็ยแบบนี้ไม่ดีกว่าหรอเป็นเพื่อนกันไปไหนก็ไปได้ไปเที่ยวด้วยกันสนุกออก ถ้าเราเป็นแฟนกันอะไรที่เคยมีมันจะหายไปนะ ทำให้เราร้องไห้หนักกว่าที่เคยอกหักมาเลย เสียใจมาก แต่ก็ตกลงเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมทั้งๆที่เขากฌรู้ว่าเราคิดกับเขามากกว่าเป็น ส่วนตัวเขางะมี ผญ.ที่คุยกันอยู่ด้วย มีคนแอบชอบเขาเหมือนกับที่เราชอบ มี ผญ.ไปบอกรักเขาอย่างที่เราทำ ผญ.คนนั่ยเป็ยเพื่อนอีกคนของเขาเองซึ่งเขาทั้งสองคนสนิทกันประมาณหนึ่ง แล้วเขาสองคนก็เรียนคณะเดียวกันอีก ต่างจากเราที่เรียนคนละคณะไม่ค่อยได้เจอกันเหมือนแต่ก่อน มีวันนึงพีคสุดๆคะ เขาก็ชวนเราไปเดินตลาดนัดเรียบด่วน แล้วมี ผญ.คนที่เป็ยเพื่อยสนิมเขาที่แอบชอบเขาไปด้วยกันกับเราด้วยนะ เราก็นอยๆแหละแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรก็ยิ้มๆไปทั้งที่ใจ !!อยากร้องไห้แทบตาย ผญ.คนนั่นเดินตามตูดเขาแบบติดมาก เรากับเพื่อนเราเลยขอเดินแยกๆไป แต่เขาก็เดินตามๆเรามานะเราก็งอลงะ แต่ทำไรไม่ได้ไม่ใช่แฟนนิ เชอะ!! ทั้งนอยทั้งงอล ทั้งที่เป็นได้แค่เพื่อน เขาชอบทำให้เราคิดว่าเขาก็ชอบเราชอบทำให้เราคิดว่ามีใจให้ (เกลียดจริงความรู้สึกตอนนี้) พอหลังจากที่สารภาพรักไปเราก็เริ่มตีตัวออกห่างเพราะเราติดว่าเราไม่มีโอกาสได้ใจเขาแล้ว พยายามห่างให้มากที่สุดไลน์ก็เริ่มคุยน้อยลง เขาชวนไปไหนก็ไม่ค่อยไป ประมาณว่าจะหายไปแล้ว พอเราจะหายไปจริงๆเขากลับมาขอคบเรา ไอ้เราก็ทั้งงงแล้วดีใจจนน้ำตาไหล ความรู้สึกตอนนั่นมันบอกไม่ถูกจริงๆ ทั้งเสียใจที่เขาปฏิเสธรักที่เคยบอกไปก่อนหน้านี้แล้วมาวันนี้เราจะไปแล้วเขากลับมาบอกรักเรา รักตั้งนานแล้ว แต่เป็นเพราะว่าเขาเคยผ่านความรักมาเเล้วรักษา ผญ.คนนั่นไว้ไม่ได้ เขากลัวว่าจะทพให้เราเสียใจอีกทั้งเค้าดูการกระทำของเราด้วยว่าเรามีปฎิกิริยาอย่างไรเมื่อเขาไม่รับรักครั้งแรก ตัวเรามีความพยายามมากเพราะรัก แล้วเราก็ตกลงคบกัน ส่วน ผญ.อีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทก็โกรธแล้วโพสต์์ว่าเขาต่างๆนานา เราก็ไม่เข้าใจว่า ผช.เขาไม่รักแล้วทำไมถึงต้องว่าเขาด้วย แต่ก็ชั่งเถอะ เรื่องเราต่อ เรามีความสุขมากๆที่มีเขาเป็นแฟนบอกเลยว่ารักสุดๆ ใช่เวลาในการดูใจกับการเป็นเพื่อนมากว่าเกือบ 3 เดือน แต่คู่เราไม่ได้มีความสุขไปหมดน่ะ อย่างว่าแหละมีแฟนเป็นนักบอลต้องทำใจเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลาให้ นี้เป็นเรื่องจริง คนที่มีแฟนเป็นนักบอลจะเขาใจ แป๊บๆซ้อมๆๆๆๆ ชีวิตนี้มีแต่ฟุตบอล จริงเราเข้าใจนะแต่ก็ยังทำตัวงี่เง่าเอาแต่ใจอยู่
ปล.เดี๋ยวว่างๆจะมาต่อน่ะ วันนี้เอาแค่นี้ก่อนแล้วกัน ฝากติดตามต่อด้วยน่ะคะ