ล่องใต้ ปลายฝน (๑)

ช่วงนี้ต้องขออภัยทุกท่านเป็นอย่างยิ่งครับที่หายหน้าหายตาไปนาน เพราะหอบข้าวหอบของย้ายนิวาสถานไปที่อุตรดิตถ์ พอเข้าที่เข้าทางไม่ค่อยจะเรียบร้อยดี ก็มีแผนท่องเที่ยวอยู่ในหัวคิด คือท่องจังหวัดภาคใต้ที่ยังไม่เคยไป นั่นคือสตูล กระบี่ พังงา และก็ภูเก็ต ก่อนที่จะกลับอุตรดิตถ์ และลงมาตามใบนัดหมอที่กรุงเทพฯ จนกระทั่งลูกเมียคิดว่าหนีไปหาผู้ช่วยภรรยาเสียแล้ว

แต่ยังมีอีกสองจังหวัดที่ผมมีแผนที่จะไปเยือนในภาคอีสาน คือ บึงกาฬ และอำนาจเจริญ นั่นแหละครับ ถึงจะได้ชื่อว่าได้ไปครบทั้ง ๗๗ จังหวัดแล้ว แถมรถทัวร์ที่จะไปบึงกาฬและมุกดาหารนั้น ผ่านจังหวัดอุตรดิตถ์ด้วยสิ

ตอนนี้เอาแค่คิวลงปักษ์ใต้ก่อน



สายๆ วันที่ ๗ พฤศจิกายน ผมได้มานั่งเตร่ที่สถานีขนส่งจังหวัดอุตรดิตถ์ รอขึ้นรถทัวรืไปยังแม่สาย เพื่อลองนั่งรถทัวร์สายที่ยาวที่สุดในประเทศไทย คือสาย แม่สาย - ด่านนอก จะด้วยความเข้าใจเวลาเดินทางที่คลาดเคลื่อนของผมก็ไม่ทราบ ปรากฎว่ารถทัวร์สายพิษณุโลก - แม่สาย เที่ยวสุดท้าย หมดลงตั้งแต่เวลา ๐๙.๔๕ น. เหลือแต่นครชัยทัวร์สายนครราชสีมา - แม่สาย ซึ่งจะมาถึงตอนบ่ายในเวลา ๑๓.๓๐ น. ดังนั้น ผมจำเป็นต้องอดทนรอ เพราะซื้อตั๋วมาแล้ว

ระหว่างที่รอ มีรถทัวร์สายภูเก็ต - เชียงราย นครสวรรค์ - แม่สาย และพิษณุโลก - เชียงราย ทะยอยเข้าเทียบท่าจอดรถเป็นระยะๆ ภูมิปัญญาเริ่มเกิด หากเราขึ้นรถทัวร์ที่ว่าไปเชียงราย จะสามารถต่อรถเมล์เขียวสายเชียงราย - แม่สาย ไปถึงปลายทางแต่หัววัน แถมมีเวลาจองตั๋วไปด่านนอกได้อีก

คิดเพียงแค่นี้ เลยขอเขกกะโหลกตัวเองสามที