สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องอยากเตือนใจหลายๆคน และอยากให้หลายๆคนได้ลองอ่านดูค่ะ มันอาจทำให้หลายๆคนจะรักษาความรักที่มีอยู่ไว้ได้ โดยไม่ต้องเสียไปแบบเรา อาจยาวนิดไปนะคะ ถ้าขี้เกียจอ่านรออ่านสรุปได้เลยค่ะ
เหตุผลที่ใช้ชื่อว่า "ไดอารี่หน้าสุดท้าย" เพราะปกติในทุกๆวันเราจะเขียนไดอารี่ให้เขาค่ะ ไว้บันทึกเรื่องราวระหว่างเราว่าเจออะไรมาบ้าง ตอนยิ้ม ตอนหัวเราะ เรารักกันมากแค่ไหน ตอนทะเลาะ ตอนร้องไห้ เราเสียใจกันมากแค่ไหน อยากให้จำความรู้สึกของแต่ละวันไว้ เวลาคิดถึงจะได้เปิดอ่าน จะได้รู้ว่าเราผ่านเรื่องราวด้วยกันมาเยอะแค่ไหน แต่นี่คงเป็นไดอารี่สุดท้ายที่เราจะบันทึกเรื่องราวระหว่างเขากับเราค่ะ และเราจะเขียนมันให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ค่ะ เวลาเราคิดถึงมากๆ เราจะได้ย้อนกลับมาอ่านอีกครั้ง
เรากับแฟนเก่าเรา คบกันได้ประมาณ3ปี9เดือนค่ะ คบกันตั้งแต่อยู่มปลาย จนเข้ามหาลัย โดยแฟนเราเป็นรุ่นพี่ คือ พื้นฐานต้องบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนที่ พูดน้อยมากกกกกกถ้าคนไม่รู้จัก ค่อนข้างไม่เฟรนลี่ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ คือไม่ค่อยแชทไลน์ เฟสหรืออะไรกับใคร ไม่ค่อยมีใครทักเรา แต่เราก็มีเพื่อนมีอะไรปกตินะคะ คือทำกิจกรรมได้หมด เข้ากับคนอื่นได้ทุกคน เราจะอารมณ์ร้อนค่ะ ชอบทำอะไรเร็วๆลวกๆ และเอาแต่ใจตัวเอง ขี้หึงมากกก งี่เง่าด้วย อย่างที่บอกคือเราไม่คุยกับใครเพราะงั้นเราเลยจะเข้าใจว่าคนที่เราคบก็ต้องไม่คุยกับใครด้วยนะ ส่วนแฟนเราเป็นพวกเฟรนลี่ค่ะ ใจดีกับทุกๆคน มีแต่คนรัก กวนตีน ชอบช่วยเหลือคนอื่นแม้ตัวเองจะเดือดร้อนก็ตาม คือเหมือนเป็นป๋าอ่ะ สายเปย์ประมาณนั้น ที่สำคัญกะล่อนมากกกก อ้างได้ตลอด แถได้ตลอด โกหกหน้าตายจนบางทีก็ขำๆๆ 55'
ตอนคบกันแรกๆ คือไม่เชิงคบหรอก เพราะไม่เคยมีใครพูดว่าขอคบค่ะ แต่เหมือนก็รู้ๆกันอยู่ว่าอยู่ในฐานะอะไร ทุกๆอย่างก็ดีมาเรื่อยๆค่ะ คือก็นะ ช่วงแรกด้วยมั้งค่ะ อะไรๆมันก็มักจะดีหมดไปทุกๆอย่าง เหมือนช่วงโปรโมชั่น คือเหมือนคุยกันแป้ปเดียว แต่ความรู้สึกข้างในบอกได้เลยค่ะว่า ใช่คนนี้แน่ๆ เหมือนมันมีแรงดึงดูดบางอย่างที่บอกไม่ถูกค่ะ ฮ่าๆ คือเราก็เคยคุยกับหลายๆคนค่ะ แต่เหมือนเราจะเป็นแฟนคนแรกของแฟนเรา เพราะปกติเขาจะคุยกับผญเยอะมากก แบบกะล่อนใครออนเฟสทักหมด แล้วพอเริ่มจริงจังกับใครสำหรับเขาทุกๆอย่างเลยเหมือนดูใหม่ไปหมด
ตั้งแต่คบกันเราบอกเขาตั้งแต่แรกค่ะ ว่า "ถ้ามีใครใหม่ขอให้บอกนะ หมดรักหรืออะไรก็ตาม ขอให้บอกกันตรงๆ อย่าโกหกหรือหลอกกันก็พอ" แล้วก็ย้ำด้วยคำๆเดิมมาตลอดสามปีค่ะ
ส่วนเขา เคยพูดไว้ว่า "พี่ว่านะ สิ่งเดียวที่จะทำให้เราเลิกกันได้ คือใครอีกคนมีคนอื่น ซึ่งพี่จะไม่มีอยู่แล้ว เพราะเรารักกันขนาดนี้ ไม่รู้เลยว่าจะมีอะไรอีกนอกจากที่อีกคนมีคนอื่น" ใช่ค่ะ เขาดูรักเรามากกๆ เราเองก็คิดงั้นค่ะ
##จุดแตกหักที่1
อันนี้ยอมรับค่ะ ว่าความผิดเราเอง เหมือนเราคุยกับรุ่นพี่คนนึง ที่เราปลื้มมานาน แล้วลงที่คุยกันในทวิตเตอร์ ประมาณว่า รักคนที่เค้ารักพี่สิ (คือไม่ได้หมายถึงเรานะคะ เหมือนเค้าชอบคนๆนึงมานาน เลยพูดประมาณว่าก็เอาคนที่เค้ารักเราดีกว่า) ถ้าคนเล่นทวิตเตอร์ก็น่าจะรู้ค่ะ ว่าต่อให้ยิ้มอยู่คือใจจริงๆมีความสุข ก็ทวิตดราม่าได้ แล้วแฟนมาเห็นเข้าค่ะ ก็เข้าใจผิด คิดว่าเราชอบพี่เค้า แล้วบอกรักแฟนด้วย ตอนนั้นคือรู้สึกผิดมากๆ คือตอนนั้นคิดว่าผู้ชายคนนี้เค้ารักเรามากๆ เค้าร้องไห้ให้เรา ผชที่ไม่เคยเสียน้ำตาให้กับผญคนไหนแต่กลับต้องเสียใจเพราะเราทวิตแบบนั้นไป แล้วสุดท้ายก็ดีกัน ตอนนี้ทำให้เราเหมือนทุ่มทุกๆอย่างให้เค้าค่ะ เหมือนเค้าเป็นจุดศูนย์กลางของโลกเราเลย ทุกอย่างคิดถึงเค้าก่อนอันดับแรก ทำอะไรคิดมากขึ้น ยอมเค้าทุกอย่าง เหมือนรู้สึกผิดที่ทำให้เค้าต้องเสียใจและรู้สึกว่าเค้ารักเรามากๆ
##จุดแตกหักที่2
ตรงนี้น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความงี่เง่าของเราค่ะ ตอนเค้าเริ่มเข้ามหาลัย แต่เรายังอยู่มัธยม ทำให้ทุกๆอย่างบานปลายจนถึงตอนนี้ คือ วันนั้นไปเที่ยวกัน ปกติดีค่ะ แล้วเราเห็นเค้าจับโทรศัพท์ตลอกเวลา เหมือนหลบๆซ่อนๆมีอะไรในนั้น เราขอดูก็ไม่ให้ จนงอแงๆๆๆ สุดท้ายก็ให้แบบไม่ค่อยพอใจ เราก็เข้าไลน์ค่ะ ก็ไม่มีอะไร แต่พอเข้าประวัติการโทรค่ะ มันขึ้นว่าเฟสทามกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นเพื่อนเค้า คือเราโกรธมากกก แบบกับเราเค้าไม่ค่อยเฟสทามค่ะ บอกว่าเน็ตช้า ยุ่งบ้าง แต่นี่เฟสทามกับผญคนอื่นสามสิบนาทีกว่า เป็นเพื่อนตอนมัธยมค่ะ คือเราไม่แน่ใจว่าอันนี้งี่เง่าไปมั้ย เพราะถ้าสมมติว่าถ้าแฟนคุณเฟสทามกับผญหรือผชคนอื่น ใครๆก็คงไม่ชอบค่ะ เลยปรับความเข้าใจกัน ว่าชั้นไม่ชอบนะที่เทอทำแบบนี้ อยากให้นึกถึงใจอีกคนให้มากๆ
##จุดแตกหักเรื่อยยยๆๆๆ
ก็เรื่องผญของเค้าแหล่ะค่ะ ประมาณว่าเฟลนลี่ ใจดีกับทุกคน ผญที่ชอบขอให้ไปติวให้ก็ไป เที่ยวบ่อย ชอบหายไม่ตอบไลน์ ติดเพื่อน ไปรับผญถึงที่แล้วบอกว่าบังเอิญเจอกันที่ห้างแล้วเดินด้วยกัน ไม่มีเซอร์ไพร์ส ที่สำคัญคือชอบหายและหนีค่ะ แบบอยู่ๆจะหายไปคุยไม่จบปย 1นาทีหายวับ มาอีกทีหกชมต่อมา เราก็รอจนเบื่อสิคะ ทำให้แบบทะเลากับเรื่องนี้บ่อย คือเขาหาย แต่เรายังอยู่หน้าจอ มองหน้าจอตลอดเวลา รอตลอดเวลา ทำให้แบบพิมพ์ไปรัวๆ งอแงใส่เต็มๆๆ แล้วถ้าเมื่อไหร่ที่เราจับได้ว่าเขาโกหก หรือทำอะไรผิดมา เขาจะบลอคเบอร์เราค่ะ ไม่ก็ปิดเครื่องไปเลย ส่วนเรานี่นั่งร้องไห้คนเดียว ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขาทำ 55555 แล้วบางครั้งเวลาเรางอน ก็มักเจอคำพูดว่า "อย่างี่เง่าดิ อีคิวต่ำ ประสาทป่ะ เป็นไบโพล่าป่ะเนี่ย ควรไปเช็คบ้าง แค่เพื่อน ไม่ได้คิดไร ใครจะชอบคนอย่างเรา" คือ จนบางครั้งเราฟังเราก็น้ำตาซึมอ่ะ 5555 แบบบจำเป็นต้องว่าเราแรงขนาดนี้มั้ย แต่เรื่องอื่นคือ เค้าเป็นคนดี ตั้งใจเรียน รักครอบครัว คือวางแผนอนาคตไกล คิดถึงอนาคตค่ะ ทำให้เราค่อนข้างมั่นใจว่า ผู้ชายคนนี้เราฝากชีวิตไว้ได้ จริงๆเค้าก็อาจจะเป็นแบบนี้ของเราตั้งนานแล้วค่ะ แค่ตอนที่เราคุยกันแรกๆ คบกันแรกๆ เค้าเหมือนใส่ความดีไป+7 จนตอนนี้เค้าเป็นปกติของเค้าที่เป็น0 ทำให้เรามองว่าเค้าลดลง เค้าเปลี่ยนไป
ทุกๆครั้งที่เกิดเรื่อง เราก็มักจะ คิดว่า อื้มเค้าผิดนะ ชั้นไม่ผิด ประมาณนี้ จนเกิดมาเรื่อยๆ ความอดทนวัน
นึงของคุณก็คงหมดใช่มั้ยหล่ะคะ ยิ่งไม่ค่อยเจอกันด้วย ทำให้เวลาเราไม่พอใจอะไร การตัดปัญหาของเราคือ "เราเลิกกันเถอะ" เป็นแบบนี้ทุกๆครั้งค่ะ แล้วสุดท้ายก็จะกลับมาดีกันเหมือนเดิม แล้วตอนดีเมื่อไหร่คือรักกันมากกกกค่ะ คือเป็นคู่ที่น่ารักมากๆเลยคู่นึง 5555555
##ช่วงเดือนสิงหาปีที่แล้ว(2558) ตอนนั้นคบได้สองปีกว่าค่ะ
คือ เหมือนเราบอกเลิกถี่มากกๆๆๆๆๆๆ เหมือนวันนั้นเราบอกเลิกค่ะ แล้วก็เหมือนเค้าคงเอือมที่จะง้อแล้ว ผ่านไปประมาณ2-3วัน เราก็เห็นค่ะ ว่ามีผญไปบ้านเค้า (เราเห็นจากเฟสค่ะ คือมีคนลง) แบบผญประมาณ7-8คน เค้าเป็นผชคนเดียว ไปกินข้าว เลี้ยง เล่นน้ำที่บ้านเค้าค่ะ ตอนนั้นคือเราเสียใจมากกกก แบบบเห่ยย ทำไมเป็นงี้
คือเรายังจำได้เลยค่ะ บทสนทนาวันนั้น
เรา : อยู่ไหน ทำไรอ่ะ
แฟน : อยู่บ้านกับพ่อแม่
เรา : เหรอ แน่ใจเหรอ
แฟน : อะไรของ__(ชื่อเรา)เนี่ย (ประมาณว่าโมโหหน่อยๆจะมาหาเรื่องอะไรอีก)
แล้วเราเลยแคป รูปแก้งผญที่ไปค่ะ เค้าอ่านแล้วหายปิดเครื่องเลยยยย ตอนนั้นหกโมงทุ่มนึงได้ เรารอถึงตีสอง แต่เค้าก็ยังไม่มาค่ะ ตอนนั้นเราจำได้แค่ว่า ใจเราเต้นแรงมากๆ แบบเสียใจจนบอกไม่ถูก คิดว่าจำเป็นต้องพาคนอื่นไปเหรอ ทำไมถึงไปกันได้ แล้วเราหล่ะ เรายังไม่เคยไปเลย ทำไมต้องไม่บอก ปิดบังกัน คุยกับคนอื่นตลอดเวลาเลยเหรอ ตอนเช้าเค้าถึงโทรกลับมาค่ะ บอกว่าโทรศัพท์หายในบ้าน หาไม่เจอ แบตหมด อื้มมมมมม เรานี่ไม่มีอะไรจะพูดค่ะ เค้าบอกว่า เค้าไม่ผิด เพราะเราเลิกกันแล้วหนิ(เมื่อ2-3วันเราบอกเลิก แล้วยังไม่ดี)
ทุกๆครั้งที่เราเลิก คือเหมือนปากเราพูดว่าเลิกกันเถอะ แต่มันไม่ได้อยากเลิกค่ะ คือมันเหนื่อยว่าทำไมเขาไม่เปลี่ยนตัวเองสักที ทำไมยังต้องโกหก ทำไมไม่ให้เราสำคัญที่สุด เหมือนเราอยากเรียกร้องความสนใจ เลยใช้วิธีการที่ผิดๆ คิดว่าทางนี้จะได้ผล เพราะเขาง้อมาตลอด แต่ทุกครั้งที่เลิกกัน ไม่เกิน48ชม.จะกลับมาดีค่ะ คือเหมือนกับการทะเลาะ ไม่ใช่การบอกเลิกสำหรับเรา แต่สำหรับเขาคือคิดว่ามันคือการเลิกกันจริงๆ ทำให้เขาเริ่มคุยกับคนอื่นเพราะคิดว่าเลิกกันแล้ว แต่เรายังอยู่ที่เดิม คือคิดว่าแค่ทะเลาะกัน ยังรักเค้าไม่สนใจคนอื่นๆที่เข้ามาในชีวิต (เลิกสำหรับเขา คือ ทะเลาะสำหรับเรา)
ทำให้หลังจากนั้นคือ เราแบบบ ได้เอางี้ใช่มั้ยๆๆๆๆ หลังจากนั้นก็เลิกค่ะ ห่างประมาณ1-2เดือน แล้วสุดท้ายก็คือกลับมาดีกัน ครั้งนี้คุยกันยาวมากๆ แบบระหว่างที่เลิกไปทำไรบ้าง คุยกับใครมั้ย ตัดให้หมดนะ ประมาณนี้ แล้วเราอธิบายให้เค้าเข้าใจเห็นภาพง่ายๆค่ะ ว่าถ้าเราทำแบบนี้กับคนอื่น เค้าโอเคมั้ย ถ้าเค้าไม่โอเค ก็อย่าทำนะ อยากให้คิดถึงจิตใจเราให้มากๆ อย่าเฟลนลี่ให้มากเกินไป เขาให้ความสำคัญกับคนรอบข้างเขาทุกๆคนค่ะ ใครขออะไรเขาให้ได้หมด ทำให้ได้หมด แม้จะทะเลาะกับเรา เค้าแคร์ความรู้สึกของคนรอบๆข้างเขา แต่เค้าไม่แคร์ความรู้สึกของคนข้างๆกายเค้า จริงๆผู้หญิงไม่ได้ต้องการอะไรมากมายค่ะ แค่อยากให้ผู้ชายให้เราเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ ไม่ใช่ว่าดูหนังกับเราก็ไปดูกับคนอื่นด้วย พาเราไปเจอพ่อแม่ก็พาคนอื่นไปด้วย รับส่งเราก็รับส่งคนอื่นด้วย เฟสทามกับเราก็เฟสทามกับคนอื่นๆด้วย แบบนี้เรากับผู้หญิงคนอื่นๆก็คงไม่ต่างกันสิคะ แล้วจะมีเราไว้ทำไมหละ
##ปีที่3
ปีนี้เหมือนจะดีค่ะ มีปัญหานิดหน่อย แต่ทุกๆอย่างก็โอเค หลังจากเค้ากลับมา คือเค้าเปลี่ยนค่อนข้างเยอะค่ะ เป็นคนที่ดีมากๆ เค้าแสดงให้เราเห็นจริงค่ะ ส่าเค้าเปลี่ยนไปนะ เค้าจะไม่ทำให้เราเสียใจอีกแล้ว ไม่คุยกับคนอื่น(รึเปล่า) ตั้งใจเรียนปกติ คือเหมือนไม่มีเรื่องให้หนักใจเท่าไหร่ แต่นิสัยเราก็เหมือนเดิมค่ะ เค้าเปลี่ยนแต่เราไม่เปลี่ยน เลยทำให้มันไปกันไม่ได้ เช่น
เราเจอรูปในไอจีที่แท้ก ว่าเค้าไปงานวันเกิดรุ่นพี่ผญ แต่เค้าไม่เคยบอก >>บอกเลิก
เค้าเมา แคปหน้าไลน์มาให้ดู มีคอลหาพี่สาวของคนที่ชอบเค้า แล้วเราให้แคปบทสทนา เค้าบอกว่าแป้ปๆๆๆ สุดท้ายคือเค้าลบแล้วค่ะ >>บอกเลิก
พ่อแม่เค้าไปเที่ยวกับคนที่ชอบเค้า >>บอกเลิก
มีอีกหลายๆเรื่องค่ะ แต่ทุกครั้งมักมีคำว่าบอกเลิกใช่มั้ยหล่ะคะ ทั้งๆที่เค้าเปลี่ยนไปมากๆแล้ว แต่นิสัยเรายังคงเหมือนเดิมค่ะ คือบอกเลิก คือคิดเสมอว่าเค้าผิดนะ ทำผิดกับชั้นเป็นสิบ ต้องง้อชั้นสิ เค้าไม่เลิกกับเราหรอกแค่เรื่องเท่านี้ เค้ารักชั้นตั้งมากมาย ใจจริงคือไม่ได้อยากบอกเลิกค่ะ แค่เรียกร้องความสนใจ อยากให้เค้าเปลี่ยนตัวเองบ้าง แล้วยังคงคิดว่าการบอกเลิกมันจะได้ผล มันเหมือนเราเหนื่อยค่ะจากอดีตที่ผ่านมาว่าเค้าทำเราเสียใจมาเยอะ เราเหนื่อยกับเหตุการณ์เดิมๆ ทำให้เราเอาใจใส่น้อยลงเรื่อยๆ ให้เค้าทำแบบที่เรามาตลอดสามปีบ้าง ให้เป็นคนเข้าหาเราตลอด ทักเราก่อน ส่งรูปมา โทรหาก่อนตลอด แต่เราไม่คิดเลยว่าเค้าเองก็เหนื่อยเหมือนกับเรา ที่ต้องมานั่งฟังคำบอกเลิก ทุกครั้งที่เราบอกเลิกเราไม่คิดเลยว่าความรู้สึกเค้ามันจะชาและชินไปเอง จนสุดท้ายคำว่าเลิกสำหรับเค้ามันก็กลายเป็นเรื่องปกติค่ะ
แต่ยอมรับค่ะว่าเราเปลี่ยนตัวเองนิ้ดดดนึง พยายามใจเย็นยิ่งขึ้น คิดมากๆขึ้น บอกเลิกแค่เหตุการณ์พีคๆค่ะ 555555 คือเมื่อก่อนบอกเลิก10 ตอนนี้เหลือ7 แต่เค้าได้ยินจนเป็นปกติแล้วค่ะ ความรู้สึกเค้าก็เลยยังคือ บอกเลิกอีกแล้วอยู่ดี
เดี๋ยวมาต่อนะคะะะะ ไม่เกิน6ชม 5555555
ไดอารี่หน้าสุดท้าย {อยากให้หลายๆคนดูแลความรักที่มีอยู่ให้ดีๆค่ะ}
เหตุผลที่ใช้ชื่อว่า "ไดอารี่หน้าสุดท้าย" เพราะปกติในทุกๆวันเราจะเขียนไดอารี่ให้เขาค่ะ ไว้บันทึกเรื่องราวระหว่างเราว่าเจออะไรมาบ้าง ตอนยิ้ม ตอนหัวเราะ เรารักกันมากแค่ไหน ตอนทะเลาะ ตอนร้องไห้ เราเสียใจกันมากแค่ไหน อยากให้จำความรู้สึกของแต่ละวันไว้ เวลาคิดถึงจะได้เปิดอ่าน จะได้รู้ว่าเราผ่านเรื่องราวด้วยกันมาเยอะแค่ไหน แต่นี่คงเป็นไดอารี่สุดท้ายที่เราจะบันทึกเรื่องราวระหว่างเขากับเราค่ะ และเราจะเขียนมันให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ค่ะ เวลาเราคิดถึงมากๆ เราจะได้ย้อนกลับมาอ่านอีกครั้ง
เรากับแฟนเก่าเรา คบกันได้ประมาณ3ปี9เดือนค่ะ คบกันตั้งแต่อยู่มปลาย จนเข้ามหาลัย โดยแฟนเราเป็นรุ่นพี่ คือ พื้นฐานต้องบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนที่ พูดน้อยมากกกกกกถ้าคนไม่รู้จัก ค่อนข้างไม่เฟรนลี่ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ คือไม่ค่อยแชทไลน์ เฟสหรืออะไรกับใคร ไม่ค่อยมีใครทักเรา แต่เราก็มีเพื่อนมีอะไรปกตินะคะ คือทำกิจกรรมได้หมด เข้ากับคนอื่นได้ทุกคน เราจะอารมณ์ร้อนค่ะ ชอบทำอะไรเร็วๆลวกๆ และเอาแต่ใจตัวเอง ขี้หึงมากกก งี่เง่าด้วย อย่างที่บอกคือเราไม่คุยกับใครเพราะงั้นเราเลยจะเข้าใจว่าคนที่เราคบก็ต้องไม่คุยกับใครด้วยนะ ส่วนแฟนเราเป็นพวกเฟรนลี่ค่ะ ใจดีกับทุกๆคน มีแต่คนรัก กวนตีน ชอบช่วยเหลือคนอื่นแม้ตัวเองจะเดือดร้อนก็ตาม คือเหมือนเป็นป๋าอ่ะ สายเปย์ประมาณนั้น ที่สำคัญกะล่อนมากกกก อ้างได้ตลอด แถได้ตลอด โกหกหน้าตายจนบางทีก็ขำๆๆ 55'
ตอนคบกันแรกๆ คือไม่เชิงคบหรอก เพราะไม่เคยมีใครพูดว่าขอคบค่ะ แต่เหมือนก็รู้ๆกันอยู่ว่าอยู่ในฐานะอะไร ทุกๆอย่างก็ดีมาเรื่อยๆค่ะ คือก็นะ ช่วงแรกด้วยมั้งค่ะ อะไรๆมันก็มักจะดีหมดไปทุกๆอย่าง เหมือนช่วงโปรโมชั่น คือเหมือนคุยกันแป้ปเดียว แต่ความรู้สึกข้างในบอกได้เลยค่ะว่า ใช่คนนี้แน่ๆ เหมือนมันมีแรงดึงดูดบางอย่างที่บอกไม่ถูกค่ะ ฮ่าๆ คือเราก็เคยคุยกับหลายๆคนค่ะ แต่เหมือนเราจะเป็นแฟนคนแรกของแฟนเรา เพราะปกติเขาจะคุยกับผญเยอะมากก แบบกะล่อนใครออนเฟสทักหมด แล้วพอเริ่มจริงจังกับใครสำหรับเขาทุกๆอย่างเลยเหมือนดูใหม่ไปหมด
ตั้งแต่คบกันเราบอกเขาตั้งแต่แรกค่ะ ว่า "ถ้ามีใครใหม่ขอให้บอกนะ หมดรักหรืออะไรก็ตาม ขอให้บอกกันตรงๆ อย่าโกหกหรือหลอกกันก็พอ" แล้วก็ย้ำด้วยคำๆเดิมมาตลอดสามปีค่ะ
ส่วนเขา เคยพูดไว้ว่า "พี่ว่านะ สิ่งเดียวที่จะทำให้เราเลิกกันได้ คือใครอีกคนมีคนอื่น ซึ่งพี่จะไม่มีอยู่แล้ว เพราะเรารักกันขนาดนี้ ไม่รู้เลยว่าจะมีอะไรอีกนอกจากที่อีกคนมีคนอื่น" ใช่ค่ะ เขาดูรักเรามากกๆ เราเองก็คิดงั้นค่ะ
##จุดแตกหักที่1
อันนี้ยอมรับค่ะ ว่าความผิดเราเอง เหมือนเราคุยกับรุ่นพี่คนนึง ที่เราปลื้มมานาน แล้วลงที่คุยกันในทวิตเตอร์ ประมาณว่า รักคนที่เค้ารักพี่สิ (คือไม่ได้หมายถึงเรานะคะ เหมือนเค้าชอบคนๆนึงมานาน เลยพูดประมาณว่าก็เอาคนที่เค้ารักเราดีกว่า) ถ้าคนเล่นทวิตเตอร์ก็น่าจะรู้ค่ะ ว่าต่อให้ยิ้มอยู่คือใจจริงๆมีความสุข ก็ทวิตดราม่าได้ แล้วแฟนมาเห็นเข้าค่ะ ก็เข้าใจผิด คิดว่าเราชอบพี่เค้า แล้วบอกรักแฟนด้วย ตอนนั้นคือรู้สึกผิดมากๆ คือตอนนั้นคิดว่าผู้ชายคนนี้เค้ารักเรามากๆ เค้าร้องไห้ให้เรา ผชที่ไม่เคยเสียน้ำตาให้กับผญคนไหนแต่กลับต้องเสียใจเพราะเราทวิตแบบนั้นไป แล้วสุดท้ายก็ดีกัน ตอนนี้ทำให้เราเหมือนทุ่มทุกๆอย่างให้เค้าค่ะ เหมือนเค้าเป็นจุดศูนย์กลางของโลกเราเลย ทุกอย่างคิดถึงเค้าก่อนอันดับแรก ทำอะไรคิดมากขึ้น ยอมเค้าทุกอย่าง เหมือนรู้สึกผิดที่ทำให้เค้าต้องเสียใจและรู้สึกว่าเค้ารักเรามากๆ
##จุดแตกหักที่2
ตรงนี้น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความงี่เง่าของเราค่ะ ตอนเค้าเริ่มเข้ามหาลัย แต่เรายังอยู่มัธยม ทำให้ทุกๆอย่างบานปลายจนถึงตอนนี้ คือ วันนั้นไปเที่ยวกัน ปกติดีค่ะ แล้วเราเห็นเค้าจับโทรศัพท์ตลอกเวลา เหมือนหลบๆซ่อนๆมีอะไรในนั้น เราขอดูก็ไม่ให้ จนงอแงๆๆๆ สุดท้ายก็ให้แบบไม่ค่อยพอใจ เราก็เข้าไลน์ค่ะ ก็ไม่มีอะไร แต่พอเข้าประวัติการโทรค่ะ มันขึ้นว่าเฟสทามกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นเพื่อนเค้า คือเราโกรธมากกก แบบกับเราเค้าไม่ค่อยเฟสทามค่ะ บอกว่าเน็ตช้า ยุ่งบ้าง แต่นี่เฟสทามกับผญคนอื่นสามสิบนาทีกว่า เป็นเพื่อนตอนมัธยมค่ะ คือเราไม่แน่ใจว่าอันนี้งี่เง่าไปมั้ย เพราะถ้าสมมติว่าถ้าแฟนคุณเฟสทามกับผญหรือผชคนอื่น ใครๆก็คงไม่ชอบค่ะ เลยปรับความเข้าใจกัน ว่าชั้นไม่ชอบนะที่เทอทำแบบนี้ อยากให้นึกถึงใจอีกคนให้มากๆ
##จุดแตกหักเรื่อยยยๆๆๆ
ก็เรื่องผญของเค้าแหล่ะค่ะ ประมาณว่าเฟลนลี่ ใจดีกับทุกคน ผญที่ชอบขอให้ไปติวให้ก็ไป เที่ยวบ่อย ชอบหายไม่ตอบไลน์ ติดเพื่อน ไปรับผญถึงที่แล้วบอกว่าบังเอิญเจอกันที่ห้างแล้วเดินด้วยกัน ไม่มีเซอร์ไพร์ส ที่สำคัญคือชอบหายและหนีค่ะ แบบอยู่ๆจะหายไปคุยไม่จบปย 1นาทีหายวับ มาอีกทีหกชมต่อมา เราก็รอจนเบื่อสิคะ ทำให้แบบทะเลากับเรื่องนี้บ่อย คือเขาหาย แต่เรายังอยู่หน้าจอ มองหน้าจอตลอดเวลา รอตลอดเวลา ทำให้แบบพิมพ์ไปรัวๆ งอแงใส่เต็มๆๆ แล้วถ้าเมื่อไหร่ที่เราจับได้ว่าเขาโกหก หรือทำอะไรผิดมา เขาจะบลอคเบอร์เราค่ะ ไม่ก็ปิดเครื่องไปเลย ส่วนเรานี่นั่งร้องไห้คนเดียว ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขาทำ 55555 แล้วบางครั้งเวลาเรางอน ก็มักเจอคำพูดว่า "อย่างี่เง่าดิ อีคิวต่ำ ประสาทป่ะ เป็นไบโพล่าป่ะเนี่ย ควรไปเช็คบ้าง แค่เพื่อน ไม่ได้คิดไร ใครจะชอบคนอย่างเรา" คือ จนบางครั้งเราฟังเราก็น้ำตาซึมอ่ะ 5555 แบบบจำเป็นต้องว่าเราแรงขนาดนี้มั้ย แต่เรื่องอื่นคือ เค้าเป็นคนดี ตั้งใจเรียน รักครอบครัว คือวางแผนอนาคตไกล คิดถึงอนาคตค่ะ ทำให้เราค่อนข้างมั่นใจว่า ผู้ชายคนนี้เราฝากชีวิตไว้ได้ จริงๆเค้าก็อาจจะเป็นแบบนี้ของเราตั้งนานแล้วค่ะ แค่ตอนที่เราคุยกันแรกๆ คบกันแรกๆ เค้าเหมือนใส่ความดีไป+7 จนตอนนี้เค้าเป็นปกติของเค้าที่เป็น0 ทำให้เรามองว่าเค้าลดลง เค้าเปลี่ยนไป
ทุกๆครั้งที่เกิดเรื่อง เราก็มักจะ คิดว่า อื้มเค้าผิดนะ ชั้นไม่ผิด ประมาณนี้ จนเกิดมาเรื่อยๆ ความอดทนวัน
นึงของคุณก็คงหมดใช่มั้ยหล่ะคะ ยิ่งไม่ค่อยเจอกันด้วย ทำให้เวลาเราไม่พอใจอะไร การตัดปัญหาของเราคือ "เราเลิกกันเถอะ" เป็นแบบนี้ทุกๆครั้งค่ะ แล้วสุดท้ายก็จะกลับมาดีกันเหมือนเดิม แล้วตอนดีเมื่อไหร่คือรักกันมากกกกค่ะ คือเป็นคู่ที่น่ารักมากๆเลยคู่นึง 5555555
##ช่วงเดือนสิงหาปีที่แล้ว(2558) ตอนนั้นคบได้สองปีกว่าค่ะ
คือ เหมือนเราบอกเลิกถี่มากกๆๆๆๆๆๆ เหมือนวันนั้นเราบอกเลิกค่ะ แล้วก็เหมือนเค้าคงเอือมที่จะง้อแล้ว ผ่านไปประมาณ2-3วัน เราก็เห็นค่ะ ว่ามีผญไปบ้านเค้า (เราเห็นจากเฟสค่ะ คือมีคนลง) แบบผญประมาณ7-8คน เค้าเป็นผชคนเดียว ไปกินข้าว เลี้ยง เล่นน้ำที่บ้านเค้าค่ะ ตอนนั้นคือเราเสียใจมากกกก แบบบเห่ยย ทำไมเป็นงี้
คือเรายังจำได้เลยค่ะ บทสนทนาวันนั้น
เรา : อยู่ไหน ทำไรอ่ะ
แฟน : อยู่บ้านกับพ่อแม่
เรา : เหรอ แน่ใจเหรอ
แฟน : อะไรของ__(ชื่อเรา)เนี่ย (ประมาณว่าโมโหหน่อยๆจะมาหาเรื่องอะไรอีก)
แล้วเราเลยแคป รูปแก้งผญที่ไปค่ะ เค้าอ่านแล้วหายปิดเครื่องเลยยยย ตอนนั้นหกโมงทุ่มนึงได้ เรารอถึงตีสอง แต่เค้าก็ยังไม่มาค่ะ ตอนนั้นเราจำได้แค่ว่า ใจเราเต้นแรงมากๆ แบบเสียใจจนบอกไม่ถูก คิดว่าจำเป็นต้องพาคนอื่นไปเหรอ ทำไมถึงไปกันได้ แล้วเราหล่ะ เรายังไม่เคยไปเลย ทำไมต้องไม่บอก ปิดบังกัน คุยกับคนอื่นตลอดเวลาเลยเหรอ ตอนเช้าเค้าถึงโทรกลับมาค่ะ บอกว่าโทรศัพท์หายในบ้าน หาไม่เจอ แบตหมด อื้มมมมมม เรานี่ไม่มีอะไรจะพูดค่ะ เค้าบอกว่า เค้าไม่ผิด เพราะเราเลิกกันแล้วหนิ(เมื่อ2-3วันเราบอกเลิก แล้วยังไม่ดี)
ทุกๆครั้งที่เราเลิก คือเหมือนปากเราพูดว่าเลิกกันเถอะ แต่มันไม่ได้อยากเลิกค่ะ คือมันเหนื่อยว่าทำไมเขาไม่เปลี่ยนตัวเองสักที ทำไมยังต้องโกหก ทำไมไม่ให้เราสำคัญที่สุด เหมือนเราอยากเรียกร้องความสนใจ เลยใช้วิธีการที่ผิดๆ คิดว่าทางนี้จะได้ผล เพราะเขาง้อมาตลอด แต่ทุกครั้งที่เลิกกัน ไม่เกิน48ชม.จะกลับมาดีค่ะ คือเหมือนกับการทะเลาะ ไม่ใช่การบอกเลิกสำหรับเรา แต่สำหรับเขาคือคิดว่ามันคือการเลิกกันจริงๆ ทำให้เขาเริ่มคุยกับคนอื่นเพราะคิดว่าเลิกกันแล้ว แต่เรายังอยู่ที่เดิม คือคิดว่าแค่ทะเลาะกัน ยังรักเค้าไม่สนใจคนอื่นๆที่เข้ามาในชีวิต (เลิกสำหรับเขา คือ ทะเลาะสำหรับเรา)
ทำให้หลังจากนั้นคือ เราแบบบ ได้เอางี้ใช่มั้ยๆๆๆๆ หลังจากนั้นก็เลิกค่ะ ห่างประมาณ1-2เดือน แล้วสุดท้ายก็คือกลับมาดีกัน ครั้งนี้คุยกันยาวมากๆ แบบระหว่างที่เลิกไปทำไรบ้าง คุยกับใครมั้ย ตัดให้หมดนะ ประมาณนี้ แล้วเราอธิบายให้เค้าเข้าใจเห็นภาพง่ายๆค่ะ ว่าถ้าเราทำแบบนี้กับคนอื่น เค้าโอเคมั้ย ถ้าเค้าไม่โอเค ก็อย่าทำนะ อยากให้คิดถึงจิตใจเราให้มากๆ อย่าเฟลนลี่ให้มากเกินไป เขาให้ความสำคัญกับคนรอบข้างเขาทุกๆคนค่ะ ใครขออะไรเขาให้ได้หมด ทำให้ได้หมด แม้จะทะเลาะกับเรา เค้าแคร์ความรู้สึกของคนรอบๆข้างเขา แต่เค้าไม่แคร์ความรู้สึกของคนข้างๆกายเค้า จริงๆผู้หญิงไม่ได้ต้องการอะไรมากมายค่ะ แค่อยากให้ผู้ชายให้เราเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ ไม่ใช่ว่าดูหนังกับเราก็ไปดูกับคนอื่นด้วย พาเราไปเจอพ่อแม่ก็พาคนอื่นไปด้วย รับส่งเราก็รับส่งคนอื่นด้วย เฟสทามกับเราก็เฟสทามกับคนอื่นๆด้วย แบบนี้เรากับผู้หญิงคนอื่นๆก็คงไม่ต่างกันสิคะ แล้วจะมีเราไว้ทำไมหละ
##ปีที่3
ปีนี้เหมือนจะดีค่ะ มีปัญหานิดหน่อย แต่ทุกๆอย่างก็โอเค หลังจากเค้ากลับมา คือเค้าเปลี่ยนค่อนข้างเยอะค่ะ เป็นคนที่ดีมากๆ เค้าแสดงให้เราเห็นจริงค่ะ ส่าเค้าเปลี่ยนไปนะ เค้าจะไม่ทำให้เราเสียใจอีกแล้ว ไม่คุยกับคนอื่น(รึเปล่า) ตั้งใจเรียนปกติ คือเหมือนไม่มีเรื่องให้หนักใจเท่าไหร่ แต่นิสัยเราก็เหมือนเดิมค่ะ เค้าเปลี่ยนแต่เราไม่เปลี่ยน เลยทำให้มันไปกันไม่ได้ เช่น
เราเจอรูปในไอจีที่แท้ก ว่าเค้าไปงานวันเกิดรุ่นพี่ผญ แต่เค้าไม่เคยบอก >>บอกเลิก
เค้าเมา แคปหน้าไลน์มาให้ดู มีคอลหาพี่สาวของคนที่ชอบเค้า แล้วเราให้แคปบทสทนา เค้าบอกว่าแป้ปๆๆๆ สุดท้ายคือเค้าลบแล้วค่ะ >>บอกเลิก
พ่อแม่เค้าไปเที่ยวกับคนที่ชอบเค้า >>บอกเลิก
มีอีกหลายๆเรื่องค่ะ แต่ทุกครั้งมักมีคำว่าบอกเลิกใช่มั้ยหล่ะคะ ทั้งๆที่เค้าเปลี่ยนไปมากๆแล้ว แต่นิสัยเรายังคงเหมือนเดิมค่ะ คือบอกเลิก คือคิดเสมอว่าเค้าผิดนะ ทำผิดกับชั้นเป็นสิบ ต้องง้อชั้นสิ เค้าไม่เลิกกับเราหรอกแค่เรื่องเท่านี้ เค้ารักชั้นตั้งมากมาย ใจจริงคือไม่ได้อยากบอกเลิกค่ะ แค่เรียกร้องความสนใจ อยากให้เค้าเปลี่ยนตัวเองบ้าง แล้วยังคงคิดว่าการบอกเลิกมันจะได้ผล มันเหมือนเราเหนื่อยค่ะจากอดีตที่ผ่านมาว่าเค้าทำเราเสียใจมาเยอะ เราเหนื่อยกับเหตุการณ์เดิมๆ ทำให้เราเอาใจใส่น้อยลงเรื่อยๆ ให้เค้าทำแบบที่เรามาตลอดสามปีบ้าง ให้เป็นคนเข้าหาเราตลอด ทักเราก่อน ส่งรูปมา โทรหาก่อนตลอด แต่เราไม่คิดเลยว่าเค้าเองก็เหนื่อยเหมือนกับเรา ที่ต้องมานั่งฟังคำบอกเลิก ทุกครั้งที่เราบอกเลิกเราไม่คิดเลยว่าความรู้สึกเค้ามันจะชาและชินไปเอง จนสุดท้ายคำว่าเลิกสำหรับเค้ามันก็กลายเป็นเรื่องปกติค่ะ
แต่ยอมรับค่ะว่าเราเปลี่ยนตัวเองนิ้ดดดนึง พยายามใจเย็นยิ่งขึ้น คิดมากๆขึ้น บอกเลิกแค่เหตุการณ์พีคๆค่ะ 555555 คือเมื่อก่อนบอกเลิก10 ตอนนี้เหลือ7 แต่เค้าได้ยินจนเป็นปกติแล้วค่ะ ความรู้สึกเค้าก็เลยยังคือ บอกเลิกอีกแล้วอยู่ดี
เดี๋ยวมาต่อนะคะะะะ ไม่เกิน6ชม 5555555