เรามีโอกาสได้ไปอบรมงาน3เดือน เราเริ่มคุยกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ น่าจะปลายๆเดือนที่2 เขาเป็นคนที่หลายๆคนเคารพยำเกรง ค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะเริ่มชอบเขา รู้สึกดี
ตอนที่เราเดินเข้าส่งงานเขา การพูดการจาของเราเป็นคนตรงๆตลกๆทะลึ่งนิดๆ(พอเริ่มสนิทนะค่ะถึงกล้าพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ไม่กล้าเลย) ในค.คิดเราเขาเป็นง่ายๆสบายๆไม่ถือยศถือศักดิ์ เรามีกลุ่มไลน์เฉพาะคุยแบบคนสนิทกัน เขาทักมาในกลุ่มทุกวันเลยแซวเราก่อนทุกที อาจเป็นเพราะเราเป็นน้องเล็กของกลุ่ม ไลน์ส่วนตัวนานๆทีเขาถึงจะทักมา ประมาณว่า วันนี้ไปอยู่ที่ไหน วันนึงเราไม่สบายเราก็บอกพี่ในกลุ่มไลน์ว่าวันนี้ไม่บายขอลา ตกเย็นอยู่ๆเขาก็ทักไลน์ส่วนตัวมาว่าเป็นไงบ้าง ไหวไม่ไหวบอก และก็คุยกับเราเยอะกว่าทุกครั้ง พอเราหายป่วยกลับไปทำงานได้ เขาก็ทักมาน้อยลง ทุกครั้งที่ทัก คือเขาอยากรู้ว่าเราอยู่ที่ไหน พอรู้แล้วเขาก็เงียบไป แล้วจะถามเพื่อ?? เขาชอบเรียกเราให้ไปหา เวลาคุยๆกันในหมู่เพื่อนสนิทๆ เขาจะชอบแซวเรา แกล้งเรา ทะลึ่งตึงตังกันไป แต่เขาจะไม่พูดทะลึ่งกับเราตอนมีเพื่อนเขายุด้วย แต่เวลาเรานั่งคุยกัน2คนเขากลับคุยทะลึ่งกับเรา พอเราบอกว่าจะไปแล้วนะ เขาวางมือกับงานที่เขียนยุ แล้วเหงยหน้าขึ้นมาคุยกับเรา แต่เคยได้ยินลูกน้องเขาในที่ทำงานที่ไม่สนิทกับเขาเท่าเรา เคยผ่านหูว่า เขาไม่เคยให้ไลน์ใครเลยนะ เป็นคนง่ายๆสบายๆแต่กินยาก ค.กินยากของเขา คือตรงกับนิสัยการกินเราพอดีเลย
แล้วเวลาเราพยายามจะพูดถึงภรรยาที่บ้านเขาช่วงแรกเขาไม่ได้บอกว่าเขามีรึไม่มี เขามักจะคุยถึงหลานซะ จนช่วงที่เราใกล้จะอบรมจบ คุยไปคุยมาเขาบอกว่า เขาโสด เขาอยู่กับแม่ ช่วงอาทิตย์สุดท้ายทั้งอาทิตย์ เราอยู่ใกล้เขาแทบตลอดเวลาเลย เช้าแรก เราขี่รถเข้ามาจะเอาไปจอด เห็นเขากำลัวถอยรถยุ เราก็ไม่คิดจะยืนรอคุยกับเขา เพราะจะรีบไปลงชื่อ เราเข้าลิฟท์ ลิฟท์กำลังจะปิด ประตูแล้ว มีผุชายคนนึงวิ่งมากดลิฟท์ดูรีบร้อน เสียงฝีเท้าเวลารีบมันดูเสียงดังมาก เรายังตกใจเลย เขาไม่มีค.จำเป็นต้องวิ่งกระหืดกระหอบเพื่อมาขึ้นลิฟท์เลย อีกทั้งปกติเขานิ่งเราไม่เคยเห็นเขาวิ่งสักครั้ง เรายุกับเขาในลิฟท์2คน ทักทายปกติ เขายิ้มให้อย่างเดียวเลย มาวันที่2อีก เราเห็นเขามาถึงก่อนเราอีก แต่ไม่ยอมขึ้นตึกยืนคุยกันโน่นคนนี้ยุ พอเรามา จะขึ้นลิฟท์ ในนั้นมีคนอื่นยุด้วย บังเอิญลิฟท์มีปัญหา เขาดูรีบก้าวออกมา คนอื่นก็ก้าวออกมา ต้องเดินขึ้นตึกขึ้นๆลงๆหลายชั้น พอไม่มีคนอื่นยุตรงนั้น เขาก้าวขึ้นบันไดช้าลง และคุยกับเราหลายคำ มองลงมาหาเราและยิ้มยุอย่างนั้นพร้อมก้าวขาขึ้นบันได ถามว่าเราชอบเขาไหม เริ่มชอบตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เลย ตอนนี้คิดถึงเขา แต่ไม่รู้เขาจะคิดถึงเรารึป่าว รึเราคิดไปเอง
แบบนี้เขารู้สึกยังไงกับเรา หรือเราคิดไปเองว่าเขามีใจให้ แต่ตอนนี้ เขาทำให้เราคิดถึงเขาจริงๆ
ตอนนี้เรากลับมาอยู่ที่เก่าแล้ว เราควรจะทำยังไงต่อไปดี เขาบอกอาทิตย์ที่จะถึงนี่ มาพบปะในกลุ่มสังสรรค์กันนะ เราจะสานต่อความสัมพันธ์ยังไง
ขอคนมีประสบการณ์ความรัก แนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
แบบนี้เขาชอบเรารึป่าว!สับสน
ตอนที่เราเดินเข้าส่งงานเขา การพูดการจาของเราเป็นคนตรงๆตลกๆทะลึ่งนิดๆ(พอเริ่มสนิทนะค่ะถึงกล้าพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ไม่กล้าเลย) ในค.คิดเราเขาเป็นง่ายๆสบายๆไม่ถือยศถือศักดิ์ เรามีกลุ่มไลน์เฉพาะคุยแบบคนสนิทกัน เขาทักมาในกลุ่มทุกวันเลยแซวเราก่อนทุกที อาจเป็นเพราะเราเป็นน้องเล็กของกลุ่ม ไลน์ส่วนตัวนานๆทีเขาถึงจะทักมา ประมาณว่า วันนี้ไปอยู่ที่ไหน วันนึงเราไม่สบายเราก็บอกพี่ในกลุ่มไลน์ว่าวันนี้ไม่บายขอลา ตกเย็นอยู่ๆเขาก็ทักไลน์ส่วนตัวมาว่าเป็นไงบ้าง ไหวไม่ไหวบอก และก็คุยกับเราเยอะกว่าทุกครั้ง พอเราหายป่วยกลับไปทำงานได้ เขาก็ทักมาน้อยลง ทุกครั้งที่ทัก คือเขาอยากรู้ว่าเราอยู่ที่ไหน พอรู้แล้วเขาก็เงียบไป แล้วจะถามเพื่อ?? เขาชอบเรียกเราให้ไปหา เวลาคุยๆกันในหมู่เพื่อนสนิทๆ เขาจะชอบแซวเรา แกล้งเรา ทะลึ่งตึงตังกันไป แต่เขาจะไม่พูดทะลึ่งกับเราตอนมีเพื่อนเขายุด้วย แต่เวลาเรานั่งคุยกัน2คนเขากลับคุยทะลึ่งกับเรา พอเราบอกว่าจะไปแล้วนะ เขาวางมือกับงานที่เขียนยุ แล้วเหงยหน้าขึ้นมาคุยกับเรา แต่เคยได้ยินลูกน้องเขาในที่ทำงานที่ไม่สนิทกับเขาเท่าเรา เคยผ่านหูว่า เขาไม่เคยให้ไลน์ใครเลยนะ เป็นคนง่ายๆสบายๆแต่กินยาก ค.กินยากของเขา คือตรงกับนิสัยการกินเราพอดีเลย
แล้วเวลาเราพยายามจะพูดถึงภรรยาที่บ้านเขาช่วงแรกเขาไม่ได้บอกว่าเขามีรึไม่มี เขามักจะคุยถึงหลานซะ จนช่วงที่เราใกล้จะอบรมจบ คุยไปคุยมาเขาบอกว่า เขาโสด เขาอยู่กับแม่ ช่วงอาทิตย์สุดท้ายทั้งอาทิตย์ เราอยู่ใกล้เขาแทบตลอดเวลาเลย เช้าแรก เราขี่รถเข้ามาจะเอาไปจอด เห็นเขากำลัวถอยรถยุ เราก็ไม่คิดจะยืนรอคุยกับเขา เพราะจะรีบไปลงชื่อ เราเข้าลิฟท์ ลิฟท์กำลังจะปิด ประตูแล้ว มีผุชายคนนึงวิ่งมากดลิฟท์ดูรีบร้อน เสียงฝีเท้าเวลารีบมันดูเสียงดังมาก เรายังตกใจเลย เขาไม่มีค.จำเป็นต้องวิ่งกระหืดกระหอบเพื่อมาขึ้นลิฟท์เลย อีกทั้งปกติเขานิ่งเราไม่เคยเห็นเขาวิ่งสักครั้ง เรายุกับเขาในลิฟท์2คน ทักทายปกติ เขายิ้มให้อย่างเดียวเลย มาวันที่2อีก เราเห็นเขามาถึงก่อนเราอีก แต่ไม่ยอมขึ้นตึกยืนคุยกันโน่นคนนี้ยุ พอเรามา จะขึ้นลิฟท์ ในนั้นมีคนอื่นยุด้วย บังเอิญลิฟท์มีปัญหา เขาดูรีบก้าวออกมา คนอื่นก็ก้าวออกมา ต้องเดินขึ้นตึกขึ้นๆลงๆหลายชั้น พอไม่มีคนอื่นยุตรงนั้น เขาก้าวขึ้นบันไดช้าลง และคุยกับเราหลายคำ มองลงมาหาเราและยิ้มยุอย่างนั้นพร้อมก้าวขาขึ้นบันได ถามว่าเราชอบเขาไหม เริ่มชอบตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เลย ตอนนี้คิดถึงเขา แต่ไม่รู้เขาจะคิดถึงเรารึป่าว รึเราคิดไปเอง
แบบนี้เขารู้สึกยังไงกับเรา หรือเราคิดไปเองว่าเขามีใจให้ แต่ตอนนี้ เขาทำให้เราคิดถึงเขาจริงๆ
ตอนนี้เรากลับมาอยู่ที่เก่าแล้ว เราควรจะทำยังไงต่อไปดี เขาบอกอาทิตย์ที่จะถึงนี่ มาพบปะในกลุ่มสังสรรค์กันนะ เราจะสานต่อความสัมพันธ์ยังไง
ขอคนมีประสบการณ์ความรัก แนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ