พอดีคบกับแฟนมา 10ปีค่ะ อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่สมันเรียนจนโต ช่วงชีวิตของเราก็มีเรื่องสำคัญแตกต่างกันไป ขอแบ่งเป็น 3 part นะคะ
1.ช่วงคบกันใหม่ (ปีที่1-ปีที่3) เรายังเด็กเขาเป็นคนติดเเพื่อนไปเล่นเกม เล่นสนุ๊ก ดื่มเป็นประจำ เราไม่อยากก้าวก่าย แต่ก็มีเตือนๆ ช่วงนั้นเรื่องที่โกหกก็คงไม่พ้นเลิกเรียนและมาบอกเราว่ากลับบ้าน แต่ก็คงไปอยู่กับเพื่อนตามที่บอกไปข้างต้น ตอนหลังพอจับได้ก็มาบอกว่าทำเพื่อให้สบายใจ จบไปเรากลับมาดีกัน
2.ช่วงคบกันตอนมหาลัยจนถึงตอนเรียนจบ (ปีที่4 - ปีที่8) มีอันต้องแยกกันเรียนเพราะเขาไปเรียนที่ของเขา เรามาเรียนที่ของเรา โกหกบอกเราว่าไปเรียนทุกวัน ตอนหลังมารู้ว่าไปอยู่กับเพื่อนเล่นเกมจนได้คุยกับผู้หญิงใหม่ในเกม(คุยเป็นระยะสั้นไม่กี่วันแต่คุยหลายอย่างจนผู้หญิงรู้เรื่องของผู้ชายมากกว่าเราในช่วงนั้น อาจเป็นเพราะเราอยู่ห่างกัน) ไม่เรียนจนต้องซิ่ว ออกจากมหาลัยชื่อดัง มาหามหาลัยที่สามารถสมัครแล้วเข้าได้เลย บอดตรงๆเราค่อนข้างผิดหวัง เพราะเราเป็นคนตั้งใจเรียน แต่เขาชอบติดเพื่อนจนเสียหลายอย่าง เราได้แต่ทะเลาะกันสุดท้ายเขากลับมาเรียน กลับมาอยู่กับเราเลิกคุยกับคนนั้นเราได้แต่คิดงั้นมาเริ่มใหม่ กลับตัวได้ตั้งใจเรียนให้จบ จบที่กลับมาดีกัน ผ่านมาอีกไม่นานเราเริ่มมีปัญหากันเรื่องการเงินเพราะทางครอบครัวเขาจำกัดการเงิน แม่เขาพยายามให้เงินน้อย เพื่อไม่ไปกับเพื่อน นั่นคือทางออกของแม่เขาเพื่อให้เขาไปได้น้อยลง เราพยายามเข้าใจ เพราะแม่เขาคงผิดหวังมากกว่าเรา(บอกตรงนี้นะคะเรากับแม่เขาค่อนข้างสนิทกันคุยกันเหมือนแม่ลูก) แต่ตอนหลังเราเป็นแฟนกันเราก็ต้องมีไปไหนมาไหนด้วยกัน ปัญหาต่อมาจึงเป็นเราที่หาเรื่องทะเลาะกับเขาเพราะไปไหน ก็ต้องเป็นเราที่สำรองจ่ายก่อนทุกอย่าง ทั้งที่เราก็ยังเรียนแต่ถ้าไม่มีเงินเราก็พยายามหางานพาร์ทไทม์ทำเพื่อให้เราได้เงินมาใช้ไม่ต้องขอแม่เราพ่อเราอย่างเดียว จึงเป็นบ่อเกิดให้เราะเลาะกันจี้ให้เขาไปทำงานบ้างหาเงินบ้าง ตอนหลังเขามีเงินมาใช้แต่เราก็ไม่รู้ว่าจริงๆเอามาจากไหน เขาก็ได้แต่บอกว่าเล่นเกม ขายของในเกมได้เงินมาใช้ ตอนหลังแม่โทรมาร้องไห้บอกเราเขาโกหกพวกเราจริงๆไปเล่นการพนันหมดเงินเป็นแสน เรานี่ร้องไห้จนพูดไม่รู้เรื่องจนแม่เรารู้สึกผิดปกติลูกๆเป็นไรกันเหมือนไม่คุยกันแม่เราถามหาเขา จึงเล่าให้แม่ของเราฟังว่าเราทะเลาะกับแฟนเรื่องอะไร พอแม่รู้ว่าเล่นการพนันก็บอกคนเรามันผิดพลาดกันได้ แต่อย่ากับไปยุ่งกับมันอีก เขาขอโทษแม่เราให้อภัย อวยพรและกลับมาดีกัน
3.ทำงาน (ปีที่9 -ปัจจุบัน) ช่วงนี้เป็นช่วงเริ่มสร้างฐานะเขามีงานดีรับราชกาลเราทำงานดี ทั้งคู่เริ่มสร้างตัว พ่อแม่ทั้งคู่เริ่มคุยกันไว้ใจเรา2คน และมีเกริ่นๆเรื่องแต่งงาน แต่ช่วงนี้หละหนักสุด เขาซื้อคอนโดซึ่งค่อนข้างจะต้องใช้เงินจำนวนมาก เขาจึงพยายามเก็บเงินส่งกับที่บ้าน พอดีกับเรากำลังจะออกรถ เรื่องนี้เราคิดเหมือนเราก็เห็นแก่ตัวนิดนึง เพราะคอนโดเขาผ่อนเอง แต่รถเราคุยกันจะช่วยกันดาวน์กันผ่อน จึงตกลงจอง พอถึงตอนดาวน์เราต้องใช้เงินก้อนเรา2คนกับแฟนก็หาวิธีให้ได้เงิน ปรากฏวันดาวน์มีเงินส่วนเราไม่มีเงินส่วนแฟน แฟนไม่บอกปล่อยให้เรารอขาดการติดต่อหายไปเลยไปเมากับเพื่อน เราต้องเคลียกับเซลล์ (เรื่องรถทั้งเงินดาวน์และเงินผ่อนสุดท้ายเป็นของเราทุกบาททุกสตางค์) เราร้องไห้กับพ่อแม่อย่างกับคนบ้า แม่เราโกรธมาก พ่อเราได้แต่ปลอบ เราไม่คุยกันเลยตั้งใจจะตัดขาด จนแม่เขามาขอคืนดีให้ ซึ่งเป็นอย่างนี้บ่อย แต่ครั้งนี้เราไม่พูดไม่คุยตั้งใจจะหายไปแม่เขาจึงทะเลาะกับเรา และเป็นเหตุให้2ครอบครัว ยังไม่คุยกันถึงทุกวันนี้ แต่ตอนหลังเราใจอ่อนเพราะเขาเหมือนจะลาเราแล้วเราก็กลัวเขาจะฆ่าตัวตาย สุดท้ายก็กลับมาดีกัน
ปล.ทุกวันนี้ดีกัน แต่อยู่แบบสุกๆดิบๆ เดี๋ยวก็มีเรื่องให้แม่เขาต้องมาตามเขาถามหาเขาจากเรา ซึ่งไม่รู้เขาพูดโกหกกับใครพูดจริงกับใคร อีกไม่กี่ปีเขาจะมาขอแต่งงาน เราค่อนข้างกลัวไม่แน่ใจในชีวิต เอาตรงๆเลิกก็ไม่กล้าคบต่อก็กลัว
ขอโทษถ้ามีการสะกดผิดหรือใช้คำผิดนะคะ ช่วยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเราหน่อยนะคะ เผื่อท่านอื่นจะเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกัน ขอบคุณค่ะ
แฟนชอบโกหกจนเป็นนิสัย ควรอยู่ต่อหรือหยุด
1.ช่วงคบกันใหม่ (ปีที่1-ปีที่3) เรายังเด็กเขาเป็นคนติดเเพื่อนไปเล่นเกม เล่นสนุ๊ก ดื่มเป็นประจำ เราไม่อยากก้าวก่าย แต่ก็มีเตือนๆ ช่วงนั้นเรื่องที่โกหกก็คงไม่พ้นเลิกเรียนและมาบอกเราว่ากลับบ้าน แต่ก็คงไปอยู่กับเพื่อนตามที่บอกไปข้างต้น ตอนหลังพอจับได้ก็มาบอกว่าทำเพื่อให้สบายใจ จบไปเรากลับมาดีกัน
2.ช่วงคบกันตอนมหาลัยจนถึงตอนเรียนจบ (ปีที่4 - ปีที่8) มีอันต้องแยกกันเรียนเพราะเขาไปเรียนที่ของเขา เรามาเรียนที่ของเรา โกหกบอกเราว่าไปเรียนทุกวัน ตอนหลังมารู้ว่าไปอยู่กับเพื่อนเล่นเกมจนได้คุยกับผู้หญิงใหม่ในเกม(คุยเป็นระยะสั้นไม่กี่วันแต่คุยหลายอย่างจนผู้หญิงรู้เรื่องของผู้ชายมากกว่าเราในช่วงนั้น อาจเป็นเพราะเราอยู่ห่างกัน) ไม่เรียนจนต้องซิ่ว ออกจากมหาลัยชื่อดัง มาหามหาลัยที่สามารถสมัครแล้วเข้าได้เลย บอดตรงๆเราค่อนข้างผิดหวัง เพราะเราเป็นคนตั้งใจเรียน แต่เขาชอบติดเพื่อนจนเสียหลายอย่าง เราได้แต่ทะเลาะกันสุดท้ายเขากลับมาเรียน กลับมาอยู่กับเราเลิกคุยกับคนนั้นเราได้แต่คิดงั้นมาเริ่มใหม่ กลับตัวได้ตั้งใจเรียนให้จบ จบที่กลับมาดีกัน ผ่านมาอีกไม่นานเราเริ่มมีปัญหากันเรื่องการเงินเพราะทางครอบครัวเขาจำกัดการเงิน แม่เขาพยายามให้เงินน้อย เพื่อไม่ไปกับเพื่อน นั่นคือทางออกของแม่เขาเพื่อให้เขาไปได้น้อยลง เราพยายามเข้าใจ เพราะแม่เขาคงผิดหวังมากกว่าเรา(บอกตรงนี้นะคะเรากับแม่เขาค่อนข้างสนิทกันคุยกันเหมือนแม่ลูก) แต่ตอนหลังเราเป็นแฟนกันเราก็ต้องมีไปไหนมาไหนด้วยกัน ปัญหาต่อมาจึงเป็นเราที่หาเรื่องทะเลาะกับเขาเพราะไปไหน ก็ต้องเป็นเราที่สำรองจ่ายก่อนทุกอย่าง ทั้งที่เราก็ยังเรียนแต่ถ้าไม่มีเงินเราก็พยายามหางานพาร์ทไทม์ทำเพื่อให้เราได้เงินมาใช้ไม่ต้องขอแม่เราพ่อเราอย่างเดียว จึงเป็นบ่อเกิดให้เราะเลาะกันจี้ให้เขาไปทำงานบ้างหาเงินบ้าง ตอนหลังเขามีเงินมาใช้แต่เราก็ไม่รู้ว่าจริงๆเอามาจากไหน เขาก็ได้แต่บอกว่าเล่นเกม ขายของในเกมได้เงินมาใช้ ตอนหลังแม่โทรมาร้องไห้บอกเราเขาโกหกพวกเราจริงๆไปเล่นการพนันหมดเงินเป็นแสน เรานี่ร้องไห้จนพูดไม่รู้เรื่องจนแม่เรารู้สึกผิดปกติลูกๆเป็นไรกันเหมือนไม่คุยกันแม่เราถามหาเขา จึงเล่าให้แม่ของเราฟังว่าเราทะเลาะกับแฟนเรื่องอะไร พอแม่รู้ว่าเล่นการพนันก็บอกคนเรามันผิดพลาดกันได้ แต่อย่ากับไปยุ่งกับมันอีก เขาขอโทษแม่เราให้อภัย อวยพรและกลับมาดีกัน
3.ทำงาน (ปีที่9 -ปัจจุบัน) ช่วงนี้เป็นช่วงเริ่มสร้างฐานะเขามีงานดีรับราชกาลเราทำงานดี ทั้งคู่เริ่มสร้างตัว พ่อแม่ทั้งคู่เริ่มคุยกันไว้ใจเรา2คน และมีเกริ่นๆเรื่องแต่งงาน แต่ช่วงนี้หละหนักสุด เขาซื้อคอนโดซึ่งค่อนข้างจะต้องใช้เงินจำนวนมาก เขาจึงพยายามเก็บเงินส่งกับที่บ้าน พอดีกับเรากำลังจะออกรถ เรื่องนี้เราคิดเหมือนเราก็เห็นแก่ตัวนิดนึง เพราะคอนโดเขาผ่อนเอง แต่รถเราคุยกันจะช่วยกันดาวน์กันผ่อน จึงตกลงจอง พอถึงตอนดาวน์เราต้องใช้เงินก้อนเรา2คนกับแฟนก็หาวิธีให้ได้เงิน ปรากฏวันดาวน์มีเงินส่วนเราไม่มีเงินส่วนแฟน แฟนไม่บอกปล่อยให้เรารอขาดการติดต่อหายไปเลยไปเมากับเพื่อน เราต้องเคลียกับเซลล์ (เรื่องรถทั้งเงินดาวน์และเงินผ่อนสุดท้ายเป็นของเราทุกบาททุกสตางค์) เราร้องไห้กับพ่อแม่อย่างกับคนบ้า แม่เราโกรธมาก พ่อเราได้แต่ปลอบ เราไม่คุยกันเลยตั้งใจจะตัดขาด จนแม่เขามาขอคืนดีให้ ซึ่งเป็นอย่างนี้บ่อย แต่ครั้งนี้เราไม่พูดไม่คุยตั้งใจจะหายไปแม่เขาจึงทะเลาะกับเรา และเป็นเหตุให้2ครอบครัว ยังไม่คุยกันถึงทุกวันนี้ แต่ตอนหลังเราใจอ่อนเพราะเขาเหมือนจะลาเราแล้วเราก็กลัวเขาจะฆ่าตัวตาย สุดท้ายก็กลับมาดีกัน
ปล.ทุกวันนี้ดีกัน แต่อยู่แบบสุกๆดิบๆ เดี๋ยวก็มีเรื่องให้แม่เขาต้องมาตามเขาถามหาเขาจากเรา ซึ่งไม่รู้เขาพูดโกหกกับใครพูดจริงกับใคร อีกไม่กี่ปีเขาจะมาขอแต่งงาน เราค่อนข้างกลัวไม่แน่ใจในชีวิต เอาตรงๆเลิกก็ไม่กล้าคบต่อก็กลัว
ขอโทษถ้ามีการสะกดผิดหรือใช้คำผิดนะคะ ช่วยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเราหน่อยนะคะ เผื่อท่านอื่นจะเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกัน ขอบคุณค่ะ