ช่วยแนะนำและแนวคิดในการทำใจเมื่อสัตว์เลี้ยงตายจาก

เราเป็นชาวพุทธนะคะ เราเชื่อเรื่องกรรม แต่พอสัตว์เลี้ยงเราตายไปซึ่งเราก็เข้าใจว่าเป็นวิบากกรรมของเค้า  (สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม) ทุกอย่างต้องมีเหตุและปัจจัย (กระรอกของเราหลุดออกไป เจอแมว แมวกัดตาย  ซึ่งเราก็ตามหาตลอดเลยภายในเวลา1ชม.นั้น  เราไม่ได้ไม่สนใจ เราตามหาเค้าตลอด  แต่พอเจอเค้า ร่างเค้าโตแมวกินไปส่วนหนึ่งแล้ว  ภายระยะเวลาไม่ถึง ชม. เลย  เมื่อเช้ายังเห็นกันอยู่เลย)
แต่...เราวางใจไม่ค่อยได้  เรารู้สึกมึนๆ เหมือนทำอะไรไม่ถูก  ไม่รู้สึกอยากทำอะไร  
สำหรับชาตินี้ เราคงไม่ได้เจออีก หรือเจอก็จำกันไม่ได้แล้ว  และก็ยังรู้สึกห่วงในชีวิตหลังความตายเค้า(ซึ่งเรารู้ว่าไม่มีประโยขน์อะไรเลยที่จะคิด)
แต่...เราทำใจไม่ได้  อยากได้แนวคิดดีๆ ที่ช่วยดึงเราออกจากความรู้สึกนี้ด้วยค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ