มีวิธีการคิดยังไงแนะนำบ้างคะ เมื่อต้องอยู่ในสังคมที่ทุกคนมีเงินเหลือใช้ แต่เราไม่มี

เห็นด้วยกับ คห. 4 สร้างภูมิคุ้มกันตัวเองครับ

เราอยู่ในโลกที่วัฒนธรรมภาพ เสียง ข้อมูลตัวอักษร แสดงออกเผยแพร่ต่อกันได้ง่าย เกิดมูลค่าสร้างการเปรียบเทียบคุณค่าและคุณภาพชีวิตของแต่ละคน

จากเมื่อก่อนที่อินเตอร์เน็ตเข้ามา เด็กเรียนโรงเรียนเดียวกัน คนนึงบ้านจนรับรู้ว่าเพื่อนอีกคนบ้านรวยไม่มีปัญหา ต่างคนต่างอยู่

แต่ปัจจุบันในโลก Self Expression แสดงตัวตนของฉันต่อสังคม ทำให้สัญชาตญาณแข่งขัน เปรียบเทียบ ประเมินระหว่างกัน สูงมากครับ เด็กวัยมัธยมต้น เดี๋ยวนี้แค่มีเฟส เห็นเด็กอีกบ้านปิดเทอมไปเที่ยมซัมเมอร์ยุโรป เห็นภาพกินอาหารหรูหรา ซื้อสินค้าเครื่องประดับทันสมัยมูลค่าสูงมาใช้ แค่นี้ก็มากพอที่จะลดทอนกำลังใจในการรู้สึกดีกับครอบครัวตัวเองและการสู้ชีวิตไปหลายคนเลยครับ

อยากให้รัก Cash flow หรือสภาพคล่องไว้มากๆ นะครับ ขนาดเงินเราจะมากน้อยไม่สำคัญ สภาพคล่องเป็นตัวการันตีว่าเราพึ่งพาตนเองและไม่เป็นภาระคนอื่นมากน้อยแค่ไหน

ความยุติธรรมเป็นสามัญสำนึกของคนทั่วไป คนมีน้อยกว่าอาจรู้สึกว่าโลกไม่ยุติธรรมที่อีกคนมีมากกว่าหรือได้มาง่ายๆ ด้วยต้นทุนชีวิตหรืออะไรก็ก็ตาม

แต่อีกด้าน อย่าลืมมองความยุติธรรมตรงที่ ถ้าคุณเอาสภาพคล่องทางการเงินของคุณไปแลกกับการใช้จ่ายเกินรายได้เพื่อให้รู้สึกว่าเป็นที่ยอมรับของสังคม และวันหนึ่งคนที่เขาเก็บออมมาเพื่อหวังความมั่นคงในชีวิต ถึงเวลาที่คุณเอ่ยปากหยิบยืม เขาก็จะมองว่าไม่ยุติธรรมเหมือนกันที่เงินที่เขาสั่งสมมา อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ต้องเอามาแก้ปัญหาให้คนอยากกินหวานก่อนเร็วๆ

ผมเจอมาเยอะ คนที่ไม่ยอมซื้อรถ สายเก็บออมยอมขึ้นขนส่งมวลชน จู่ๆ มาเจอเพื่อนที่เลือกผ่อนรถแล้วมีปัญหามาขอยืม พออีกฝ่ายให้ไม่ได้ ก็โกรธมองหน้าไม่ติดกันไป

คนเรายอมเสียอะไรในชีวิต กำลังกาย กำลังใจ เวลาความสามารถ ฝืนทำในสิ่งที่จริงๆ แล้วไม่อยากทำ ตามใจตัวเองไม่ได้ในหลายๆ อย่าง เพื่อให้ได้สิ่งที่แลกกลับมา สิ่งนั้นคือ "เงิน"

เคารพเงินตัวเองพอๆ กับเคารพเงินของคนอื่น และจิตสำนึกนี้นำไปสู่ "การพึ่งพาตนเอง"

รักษาสภาพคล่องทางการเงินตัวเองไว้ให้ดีครับ ถ้ารู้สึกอยากได้มากขึ้น ลองหารายได้เสริม ย้ายงานเพิ่มเงินเดือน นำเงินไปลงทุนให้งอกเงย หรือวิธีอื่นๆ แต่ขอให้อยู่ในกรอบที่ว่า พึ่งพาตนเอง

อย่าสติแตกใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายตามกระแสสังคมโดยไม่ประเมินตนเอง สร้างความเดือดร้อนให้ตัวเองจนเกิดหนี้สินล้นพ้นตัว เที่ยวยุโรปไม่ได้ เที่ยวในประเทศก่อนก็ได้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่คุณทำลายสภาพคล่องทางการเงินของตัวเองจนเกิดหายนะ มันไม่มีใครจะมาช่วยคุณจริงๆ ได้หรอก ถ้าสตอรี่เบื้อหลังของคุณมาจากการใช้เงินเกินตัว เขาก็คิดว่าไม่ยุติธรรมสำหรับเขาเช่นกัน เรื่องอะไรที่ต้องที่อดมื้อกินมื้อต้องมาช่วยคุณที่ได้เที่ยวกินใช้แบบไม่แคร์อะไร

คนรายได้ไม่มากนัก แต่มีรถยนต์ เที่ยวต่างประเทศ แต่เวลามีทติ้งต้องขอให้คนอื่นออกให้ก่อน แกล้งเนียนกินฟรี หยิบยืมคนอื่นไปทั่ว

กับคนประเมินสภาพคล่องทางการเงินตัวเอง รับรู้ว่าไม่พร้อม ไม่กล้าเอาเงินซื้อรถ ไม่กล้าเอาเงินไปเที่ยวต่างประเทศ แต่เวลามีมีทติ้ง สามารถมีสภาพคล่องแชร์กับเพื่อนๆ ได้ สามารถเจียดเงินเล็กๆ น้อยๆ ใช้ซื้อของหรือแสดงน้ำใจกับคนรอบข้างได้บ้างตามโอกาส

คนอย่างแรกน่ารังเกียจกว่าคนแบบหลังครับ และมันจะนำพาความหายนะมาสู่ตัวเองเป็นทอดๆ เช่นทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจ มิตรภาพ เครดิตตัวเอง ที่ยืนในสังคมค่อยๆ หดหาย จนสุดท้ายเปลือกที่ตัวเองสร้างก็สลายไปพร้อมๆ กับคำตราหน้าว่าควบคุมการใช้เงินของตัวเองไม่ได้และนำไปสู่พฤติกรรมเบียดเบียนเงินผู้อื่น (ความรู้สึกจะรุนแรงทวีคูณถ้าเป็นเงินที่อีกฝ่ายตั้งใจลำบากเก็บออม)

ดูแลตัวเองกันดีๆ นะครับ ด้วยความปรารถนาดี

ขอพลังแห่ง Cash Flow จงสถิตอยู่กับทุกท่านครับ