ณ ปัจจุบันนี้ผมอายุ34ปีบริบูรณ์ ปีหน้าก็จะ35แล้ว มีชีวิตปกติทั่วไปไม่หวือหวา มีแฟนที่คบกันมานานพอสมควร คาดว่าเค้าก็คงรอแต่งงานให้ผมออกไปใช้ชีวิตกับเค้า บ้านผมก็ซื้อไว้แล้วยังผ่อนอยู่ รถผ่อนหมดนานแล้ว หนี้สินมีบ้างแต่ไม่หนักหนาอะไร ประเมินตัวเองคร่าวๆไว้ตอนนี้คือก็พร้อมพอควรแหละ ในการแยกไปใช้ชีวิตส่วนตัวของตัวเอง
สิ่งที่คิดไว้ในวัยเด็กคือเราแต่งงานมีครอบครัว มีลูก มีบ้านของตัวเองซึ่งเอาจริงๆทุกวันนี้สามารถทําได้เลยนะ ไอความเป็นผู้ใหญ่แบบที่เคยคิดไว้ แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้ ทําไมผมไม่อยากแยกออกมาจากพ่อแม่ผมเลย รู้สึกว่าที่บ้านต้องเหงาแน่ๆถ้าไม่มีเรา ให้พ่อแม่ใช้ชีวิตวัยชราสองคนด้วยกัน มันคิดแล้วเศร้าจัง ทุกวันนี้ยังเป็นลูกแหง่ นอนห้องเดียวกับพ่อแม่ด้วยซํ้า สาเหตุหลักๆที่ไม่อยากย้ายออก คงเป็นเพราะอยากอยู่กับแม่มาก รู้สึกถ้าแม่อยู่คนเดียวโดนไม่มีเราแม่คงเหงามากแน่ๆ มีไครที่อายุเข้าวัยรุ่นตอนปลาย แล้วยังเป็นแบบผมมั่งมั๊ย มันผิดปกติหรือเปล่า ความคิดอันนี้ของผม มีใครมีรูปแบบการใช้ชีวิตใกล้ๆเคียงแบบผมมั่ง มาเล่าให้ฟังหน่อยครับ อยากเห็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์
อายุ34แล้ว ยังอยากอยู่กับพ่อกับแม่อยู่เลย มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง
สิ่งที่คิดไว้ในวัยเด็กคือเราแต่งงานมีครอบครัว มีลูก มีบ้านของตัวเองซึ่งเอาจริงๆทุกวันนี้สามารถทําได้เลยนะ ไอความเป็นผู้ใหญ่แบบที่เคยคิดไว้ แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้ ทําไมผมไม่อยากแยกออกมาจากพ่อแม่ผมเลย รู้สึกว่าที่บ้านต้องเหงาแน่ๆถ้าไม่มีเรา ให้พ่อแม่ใช้ชีวิตวัยชราสองคนด้วยกัน มันคิดแล้วเศร้าจัง ทุกวันนี้ยังเป็นลูกแหง่ นอนห้องเดียวกับพ่อแม่ด้วยซํ้า สาเหตุหลักๆที่ไม่อยากย้ายออก คงเป็นเพราะอยากอยู่กับแม่มาก รู้สึกถ้าแม่อยู่คนเดียวโดนไม่มีเราแม่คงเหงามากแน่ๆ มีไครที่อายุเข้าวัยรุ่นตอนปลาย แล้วยังเป็นแบบผมมั่งมั๊ย มันผิดปกติหรือเปล่า ความคิดอันนี้ของผม มีใครมีรูปแบบการใช้ชีวิตใกล้ๆเคียงแบบผมมั่ง มาเล่าให้ฟังหน่อยครับ อยากเห็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์