พุทธประวัติที่เด็กๆเรียนกันในตำราเรียนตอนนี้เป็นแบบไหนแบบแนวอภินิหารหรือแบบคนปกติ แล้วควรสอนแบบไหนจะดีที่สุด?

ผลงานชิ้นเอก ของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต) เป็นหนังสือเกี่ยวกับพุทธศาสนา ที่ดีที่สุดในยุคแผ่นดินรัชกาลที่ ๙ เป็นหนังสือที่เป็นแรงบันดาลใจ ให้พระไพศาล วิสาโล บวชไม่คิดสึก ‘พุทธธรรม&

จำได้ว่าตอนเด็กๆที่ต้องเรียนศาสนาพุทธ สิ่งเดียวที่จำได้แม่นคือเรื่องพลานุภาพของพระอรหันต์ คือมันดูน่าตื่นเต้นมากสำหรับเด็ก ทั้งเหาะเหินเดินอากาศ ลุยนรกสวรรค์ ย่นระยะทาง แค่นั่งภาวนาจนบรรลุความรู้ทุก

เรื่องราวของอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ และ สิ่งเหนือสามัญวิสัย เหล่านี้คืออุปสรรค ในการสอนเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับพุทธประวัติ.... เกิดมาเดินได้เลย แถมมีบัวรองรับทุกย่างก้าวอีกแน่ะ....ในโลกของความเป็นจริง

ผมเห็นสมาชิกในนี้เถียงกันในเรื่องพระไตรปิฎก ที่หนักไปกว่านั้น ยังแบ่งเป็นภาษาบาลี กับไทยอีกแน่ะ ผมว่าถ้าเป็นแบบนี้อีกเมื่อไรมันจะถึงจุดหมาย ถ้ารู้จักคิดเสียหน่อยว่า ชาวพุทธทุกคนที่เริ่มศึกษาพระธรรม สิ

ผมเองสมัยเรียนในโรงเรียนก็เป็นอีกคนที่มองอย่างนี้เลย เพื่อน ๆ ผมก็เกมือนกัน ก็มีที่ไหนคนเหาะได้งี้ (เถรเทวฑัต) มุดดินได้ก็มี เอาเข้าไป แล้วยังมีงัดเอาอิทธิฤทธิ์ออกมาสู้กับพระพุทธเจ้าอีกแน่ะ โอ้ยย ฮีโ

1.รู้สึกว่าพระสงฆ์ก็เหมือนคนปกติ ไม่ได้เหมือนภาพที่วาดไว้ มีโมโห มีการแย่งชิงอำนาจ ไม่เหมือนตอนเรียนวิชาพุทธศาสนาเลย 2.รู้สึกว่าคนบวชพระเยอะๆประเทศไทยจะขาดแรงงานไปพัฒนาประเทศ ไม่สร้าง productivity เ

เช่นเห็นเรื่องอิทธิฤทธิ์เหาะเหินเดินอากาศ เรื่องอภินิหาร เทวดา ก็ตีความว่าแต่งขึ้นภายหลัง ไม่มีจริง เขี่ยทิ้ง หรือ เจอคำสอนที่ดูไม่เข้าใจ ขัดๆ ก็เขี่ยทิ้ง แล้วอ้างสาวกแต่งขึ้นแล้วยัดเยียดให้พระพุทธเจ้