มีใครเป็นเหมือน จขกท หรือเปล่า หลังสวรรคตไป 10-11 วัน จิตใจดีขึ้น แต่ก็เสียวปลาบ

เป็นปัญหาชีวิตของ จขกท เลยว่า วันที่สวรรคต คืนนั้นนอนร้องไห้เงียบๆคนเดียว ตื่นมาไปไหนมาไหนก็เหนื่อยล้าในใจ น้ำตาซึม ไม่มีกะใจทำอะไรนอกจากงานๆๆ พอมีอะไรมาสะกิด ก็น้ำตารื้นขึ้นมาอีก

มาวันนี้ ผ่านไปหลายวันหลังพระองค์สวรรคต บรรยากาศรอบตัว , เฟส ฯลฯ ดีขึ้น เริ่มยิ้มได้เล่นได้ หัวเราะได้ แต่ก็แอบซึมบ้าง ถ้ามีอะไรมาสะกิดใจอีก

ทีนี้ ในเฟส ในสื่อต่างๆ ก็มีการแนะนำโครงการต่างๆ ที่พระองค์ทรงริเริ่ม ทั้งที่รู้อยู่แล้ว และไม่รู้มาก่อน

คำถามในใจออกมาอีกแล้วว่า "ในหลวงอีกแล้ว" หรือไม่งั้นก็ "เป็นพระองค์ทรงริเริ่มอีกแล้ว!!!"

มีอะไรที่ไม่ทรงเกี่ยวข้องมั้ย แทบไม่มี เลย

ยิ่งนึกไปถึงช่วงท้ายๆก่อนพระองค์ท่านสวรรคต ท่านทรงดูเหนื่อย ทรงดูชรามากๆ

ยิ่งรู้สึกว่า สงสารพระองค์ท่านจับใจ สงสารที่ว่าท่านทรงเกิดมา แม้จะเป็นตัวเลือกท้ายๆในการเป็นกษัตริย์ แต่ท่านทรงงานหนักไม่แพ้ผู้ใด

สงสารพระองค์ที่สุด


นึกแล้วสังเวช , สมเพช ตัวเอง ที่ตอนเด็กๆ พระองค์ท่านยังทรงแข็งแรง มีเรื่องราวของพระองค์ท่านออกทีวีทุกวัน วันที่ไม่มีไอ้พวกหมิ่นฯมาระคายเบื้องพระยุคลบาท

ท่านทรงเต็มที่ 100% แต่ไอ้เด็กคนนี้ดันไม่ชอบดูข่าวพระราชสำนัก ชอบเร่งให้จบ จะได้ดูการ์ตูนเร็วๆ

คิดๆแล้วอิจฉา คนที่เกิดยุค 2485 ที่จำความได้ก็คือในหลวง และบางคนก็เสียชีวิตไปแล้วในรัชกาลที่ 9 นี่แหละ คือมีความทรงจำเพียงในหลวงพระองค์เดียว

ไม่ต้องมาอยู่ในช่วงเวลา "ผลัดแผ่นดิน" แบบนี้ เศร้าบอกไม่ถูก เสียใจมากกว่าที่คิดมากมาย

ถ้าเลือกได้ อยากเกิดในปี พ.ศ. ที่ว่าจริงๆ จะได้มีเวลาดูในหลวงนานๆ

อายุ 38 ตอนนี้ ก็ว่าผ่านอะไรพอดู แต่ยังอยากได้เวลามากกว่านี้ เพื่อจะได้ดูในหลวงอีก