ขอเขียนถึงการจัดการระบายคนในวันร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี

เราเป็นคนหนึ่งที่อยู่จนถึงรอบร้องสี่ทุ่ม พอทุกอย่างจบ ทุกคนก็อยากออก  อยากกลับบ้าน  บางคนบ้านไกลแต่กว่าจะออกไปได้ ใช้เวลามาก

ยังดีที่ไม่มีข่าวเหยียบกันตาย  รอบสี่ทุ่มยังดีอากาศไม่ร้อน แต่ช่วงรอบบ่ายสอง ไม่อยากพูดเลย

เราสงสัยว่ารอบสี่ทุ่ม  ทำไมยังมีคนเดินสวนทางเข้ามาในสนามหลวง  เดินสวนไม่พอ เดินตัดขวางก็มี  สงสารคนที่เบียดเสียดยัดเยียดอยู่ตรงทางออกที่เปิดไว้น้อยนิด กว่าจะออกมาบริเวณถนนได้  

การที่บอกว่า  อยู่ฝั่งกระทรวงกลาโหม แต่กลับบ้านทางปิ่นเกล้า จึงต้องเดินย้อนเข้ามาในสนามหลวง ฝ่าคนมากมายที่พยายามจะออกไป  เราว่าไม่ใช่   สนามหลวงเป็นรูปวงรี  การออกจากสนามหลวง  ควรกระจายออกเป็นรัศมี   ออกไปนอกบริเวณก่อน แล้วค่อยหาทางกลับบ้าน  อย่าฝ่าเข้ามามันจะดีกว่าแล้วพอใกล้เลิก เอารั้วเขียวออก และเปิดทางตรงซุ้มอาหารให้คนเดินออกได้ไหมคะ

ส่วนคนที่อยากเข้ามาในสนามหลวง หรือจำเป็นต้องเข้า  แสดงว่าคุณมีเวลาเหลือเฟือ คุณยังไม่อยากกลับบ้าน  เพราะฉะนั้นรอหน่อย ให้คนเดินออกจนซาแล้วค่อยเข้า คิดว่าเป็นอย่างไรคะ

วันนั้น เราสงสารเด็กตัวเล็กที่เดินเองมาก ดีที่ไม่มีใครเป็นไร  อีกอย่างถ้าเดินต่อไปเรื่อยๆมันก็คงค่อยเป็นค่อยไปได้ แต่หยุดยืนถ่ายรูปดาราคือ.....

นี่คือสิ่งที่เราประสบในวันนั้น    แค่ ไม่กี่แสนคน  แล้วถ้า วันถวายพระเพลิงพระบรมศพล่ะคะ  เราไม่อยากคิดเลย