ผมรู้สึกว่าตัวผมนี่คือการลงทุนที่สูญเปล่าที่สุดของพ่อแม่

คือตัวผมเองก็ไม่ได้เป็นคนที่เลวร้ายอะไรหรอกนะครับ
ตอนนี้ผมอายุ27ปี เป็นลูกคนเดียว เรียนจบ ม.รัฐ มีงานทำ เงินเดือน 2x,xxx
ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มีแฟน วางแผนอนาคต  อยากซื้อคอนโด อยากแต่งงานมีลูก

แต่พอย้อนไปมองนี่ผมไม่ได้ทำอะไรตอบแทนพ่อแม่เลยนี่นา เงินเดือนก็นิดเดียว เงินส่วนที่เหลือก็เก็บเอาไว้เตรียมตัววางดาวน์
ขอเล่าว่าพ่อแม่ผมนี่เป็นข้าราชการบำนาญทั้งคู่ ท่านก็มีรายได้ มีบ้าน มีรถ ไม่ได้เดือดร้อนอะไร อายุก็ 60ต้นๆ
ผมเลยคิดว่าถ้าวันนั้น ทั้งคู่เลือกที่จะไม่มีลูก ชีวิตคงสบายกว่านี้อีกเยอะ เพราะที่ผ่านมา รายจ่ายของผมตอนมหาลัยก็ปีละเกือบสามแสน
แล้วย้อนกลับไป ยิ่งตอน ประถม มัธยม เงินเดือนก็ไม่ได้มากมายอะไร มีบ้านหนึ่งหลัง รถมือสองก็เพิ่งมีตอนผมอยู่ ป2
แถมใช้รถคันนั้นยาวจนผมเรียนจบมหาลัย ถึงยกรถคันเก่าให้ผมแล้วพ่อถึงซื้อรถใหม่ เที่ยวเมืองนอกก็ไปได้แค่ประเทศไกล้ๆ แถมไม่บ่อย

ผมเลยคิดว่าถ้าไม่มีลูกเกิดมาซักคนนี่ พ่อแม่คงสบายขึ้นเยอะ น่าจะเปลี่ยนรถได้ทุก8ปี อาจจะออกรถยุโรปก่อนเกษียณได้ด้วยซ้ำ
แถมหลังจากเกษียณคงได้ไปเที่ยวรอบโลกกัน การใช้จ่ายชีวิตความเป็นอยู่ถ้าไม่มีเด็กมาเป็นภาระอีกคนคงสบายขึ้นอีกเยอะ

ที่พิมพ์มาทั้งหมดนี่ความคิดผมเองล้วนๆนะครับ ยังไม่กล้าคุยtopic นี้กับพ่อแม่ด้วยซ้ำ ทุกวันนี้เจอหน้ากันพ่อแม่ก็บ่นว่าอยากมีหลาน
อยากอุ้มหลานก่อนผม30 เคยคุยไปว่าผมจะไม่มีลูกดีมั้ย เค้าบอกไม่ได้ ยังไงก็ต้องมีเค้าเลี้ยงเองก็ได้ เค้าอยากเลี้ยงหลานกันแล้ว ????
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่