แบบนี้เรียกว่าอะไร? ......ไม่รู้จะเริ่มต้นถามจากตรงไหนก่อนดี ขอเล่าให้เพื่อนๆช่วยวิเคราะห์ความผิดปกติความน่าจะเป็นของคู่เราของแฟนเราให้เราเข้าใจชีวิตหน่อยค่ะ ว่าตอนนี้ระหว่างเรากับสามีมันเกิดอะไรขึ้น เราเองก็คิดมากจนสับสนงงไปหมดแล้ว มันทำให้เราซึมเศร้ามากและเกิดภาวะเครียดสะสมสุดๆ บางทีก็ย้ำคิดเฝ้าถามตัวเองตลอดว่าเราพลาดอะไรตอนไหนไปรึป่าว จนบางทีเราอยากปรึกษาจิตแพทย์ให้ช่วยหาแนวทางวิเคราะห์แก้ไขช่วยเราเลยค่ะ
.....เราอยากจะรู้ความรู้สึกแฟนว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่ รู้สึกแบบไหน ลึกๆแล้วเขาเป็นแบบนี้เพราะอะไร อยากถามคุณผู้ชายค่ะอาการแบบนี้เขาคิดหรือเป็นอะไรอยู่ อยู่ดีๆก็เปลี่ยนไปเฉยๆเราไม่ทันตั้งตัวเลย
-------พอเราถามเขาก็เลี่ยง ไม่ตอบ ตอบไม่ตรงคำถาม เรากับแฟนอยู่กันมา 6 ปีแล้ว ระหองระแหงกันบ้าง แต่ก็รักกันดี(หรือที่ผ่านมามีแค่เราที่รักเขานะ) จากคนที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เหมือนคนรัก เหมือนเพื่อนสนิท กินข้าว ดูหนัง ใช้ชีวิตทุกอย่าง กิจกรรมนอกบ้านงานบุญ งานสังคม ไปเที่ยวต่างจังหวัด เราก็ทำและมีความสุขกับทุกกิจกรรมด้วยกันอย่างดีมาตลอด (แฟนเป็นคนเจ้าชู้มีผญ.ไม่ซ้ำวันมาตลอดแต่แค่คุยคบหาสนุกไม่เคยจริงจังแฟนเราเป็นคนคุยเก่ง คุยสนุก)...เราไม่ได้เป็นเมียที่ดีมาก แต่เราก็ดูแลเอาใจใส่สามีเราตลอด งานบ้านความเป็นอยู่ อาหารการกิน และเราก็รักแฟนมาก ...........จนเมื่อปลายปี 58 เขาก็เริ่มหายไปเริ่มห่างกันกับเรา พฤติกรรมเปลี่ยนไปหมด (กิจกรรมทุกอย่างไม่เคยสนใจชวนไปกินข้าวไม่ไป ดูหนังไม่ไป อะไรที่เราชวนไม่อยากไป แต่กับเพื่อนไปหมด) เราเริ่มรู้สึกแปลกมาก แปลกแยก รู้สึกอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วโดยที่เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร จากที่เคยดีๆ ชีวิตมีสีสัน หวานบ้างทะเลาะน้ำตาแตกบ้าง บ่อยครั้งที่เขาชอบพูดว่าเลิกแต่ก็ไม่เลิกจริงสักที จนเราเริ่มทนไม่ไหวเราขอร้องเขาดีๆว่าเลิกกันเถอะ เรารู้สึกแย่เกินไปแล้ว ถ้าเขาหมดรักเราแล้วก็เลิกกันดีกว่าเพราะอยู่กันไปก็ไม่มีความสุข อยู่ไปก็มีแต่ทำร้ายใจเรา ในเมื่อไม่สนใจเราแล้วจะยังต้องการเราทำไมอีก แต่เขาก็ไม่เลิกนะ ยังอยู่ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ถึงเราจะรักเขามากแต่ก็ไม่รู้จะทนทำไมถ้ารู้ว่าวันนึงก็ต้องเลิกอยู่ดีถ้าเขายังไม่คิดเปลี่ยนเพื่อเราบ้าง เหมือนเขารออะไร ค้นหาอะไร หาคำตอบให้ใจตัวเองอยู่ไหม ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะ .......เขาเริ่ม
- เริ่มมีกิจกรรมนอกบ้านเยอะ กินเหล้าทุกวัน(เมื่อก่อนก็กินบ่อยแต่ไม่หนักขนาดนี้ กินเหล้าไม่เข้าบ้าน ต้องโทรตามตลอด....ซึ่งปกติเราเป็นคนไม่โทรตามแฟน ไม่จิก ไม่โทรหาถ้าไม่มีธุระหรือเรื่องร้อนจริงๆ) แต่ตอนนี้เราก็เริ่มโทรเพราะเขาหายไปเลย เงียบได้ทั้งคืนแบบไม่ติดต่อกลับ ไปไหนไม่บอกแรกๆเราก็เฉยๆไม่สงสัยไม่คิดอะไร เริ่มสะสมจากนานทีก็เริ่มทุกวัน ทุกวันๆจนเป็นอาทิตย์ ทุกๆวันจนเป็นเดือนจนเริ่มเป็นหลายๆเดือนแล้ว จนเราเองก็ต้องเริ่มปรับตัวอัพเลเวลตาม เริ่มโทรตามเริ่มถามไปไหนทำอะไรยังไงกลับเมื่อไหร่ไปกับใครบ้าง เราห่วง บางทีเขาหายไปตั้งแต่เช้า ออกบ้านไปทำงานหกโมงเช้า เลิกงานสี่โมงเย็นถ้าปกติต้องถึงบ้านแล้ว แต่นี่ไม่เข้าบ้านหายไปทั้งคืน เที่ยงคืนก็เงียบไม่โทรบอกเราเราก็เริ่มกังวลกลัวเขาอันตรายมีอุบัตืเหตุ เขาไม่เคยบอกเราว่าจะไปทำอะไรที่ไหน แต่เราก็รู้ว่าเขากินที่ไหนและเขาก็ไม่ได้ไปที่อื่นจริง แต่เราห่วงเราก็ไปตามหาเพราะโทรแล้วเขาไม่รับอ้างว่าปิดเสียงบ้าง อ้างว่าชาร์ต แบตลืมบ้าง เราก็ทะเลาะกันแรงขึ้น เขาไม่ชอบและด่าว่าเราที่เราไปตาม(คือถ้าพ้นเที่ยงคืนหรือตี1แบบไม่ติดต่อหรือติดต่อกันไม่ได้เราจะตาม...จะโทรหาก็เมื่อจำเป็นจริงๆหรือวันละครั้ง หรือวันเว้นวันเท่านั้น เช่นใกล้เลิกงานก็จะโทรถามว่ากินอะไรไหม เอาอะไรเป็นพิเศษรึป่าวแค่นั้น)..เราก็น้อยใจฟูมฟายบอกว่าห่วงกลัวเขาพักผ่อนไม่พอกลัวเวลาไปทำงานเกิดอุบัติเหตุเวลาทำงานอีก เสียงานเสียสุขภาพ ไม่ฟังค่ะเช้ามาก็เหมือนเดิม (วันนึงสิ่งที่เราคิดเราเคยเตือนเคยห่วงก็เป็นจริง เขากินเหล้าดึก พักผ่อนน้อยนอนน้อย ไปทำงานก็เกิดอุบัติเหตุจริงดีที่ไม่เจ็บตัว โดนเตือน ฯ)
- เริ่มติดเพื่อนมากขึ้นอะไรก็เพื่อนเป็นหลัก วันหยุดก็อยู่แต่กับเพื่อนใช้เวลากับเพื่อน กินเหล้า เล่นไพ่ ครอบครัวไม่สนใจเลย แทบจะทิ้ง บ้านไม่กลับ จะเข้าบ้านก็ตอนนอน เข้าบ้านหลังเที่ยงคืนทุกวัน ตีหนึ่งบ้าง เช้าหกโมงก็ไปเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ต้นปีเลย และพฤติกรรมเริ่มชัดมาก
.. เคยโทรคุยโทรหากันตลอด (ก็ไม่โทรเลย ใช้รายเดือน แต่นี่เกือบปีแล้วที่ไม่โทรหาเราเลย พอเราโทรหาก็หงุดหงิดใส่ พุดน้อยคุยน้อย ถามคำตอบคำ วางสาย มีอะไรมั๊ยถ้าไม่รีบแค่นี้นะ วางสายเลยยังไม่ทันได้เริ่มฮัลโลเลย)
.. เคยกินข้าวบ้านตลอด ถึงจะไปที่ไหนต่อก็ต้องกลับมาบ้าน กินข้าวบ้านด้วยกันทุกวัน บอกเราก่อนตลอดว่าจะไปไหน ตอนนี้อาทิตย์ละมื้อก็มีบางอาทิตย์ก็ไม่เคยกินข้าวด้วยกันเลย)
.. จากที่เคยมีอะไรก็คุยเล่นคุยสนุกกันทุกอย่าง ก็คุยกันก็น้อยลงเรื่อยๆจนถึงตอนนี้แทบไม่คุยกับเราเลย (วันนึงเรามีโอกาสเจอเขาตอนกลับเข้าบ้านตอนตีหนึ่งหรือบางวันก็ตีสองตีสามบ้างกว่าจะเข้านอน แค่แว๊บเดียวแค่นั้น ตอนเช้าเขาก็ไปก่อนเราเจอแค่เงารางๆตอนตื่นอาบน้ำแต่งตัว) ถึงกลับเร็วกลับเที่ยงคืนก็จะเข้านอนช้าเกือบตีสองแทบทุกวัน เล่นมือถือ ดูหนังบ้าง อ้างนะ เมื่อก่อนเคยคุยแชต แต่ตอนนี้ราแอบดุก็ไม่เห็นนะว่าคุย หรือเขาใช้วิธีไหนกัน จากที่เคยมีอะไรต้องปรึกษาเราตลอดตัดสินใจเองไม่เคยได้ต้องถามเมียทุกอย่าง ตอนนี้ไม่เอาอะไรเลยไม่รู้ก็ไม่กระตือรือร้นปล่อยค้างคาไว้งั้นแหละ ไม่สนใจเอาอะไรเลย เมื่อก่อนกลับช้ากลับเร็วก็บอก ตอนนี้เหมือนเราไม่มีความสำคัญที่ต้องบอกอยากทำไรก็ทำ(ไม่เคยแคร์เรา ตอนนี้เราคิดไปแบบนี้แล้วค่ะ)
..เวลานอนจะกอดเราตลอด ก่อนนอนไปทำงานก็กอดหอมกันแสดงความรักบ้าง ตอนนี้ ..... เขาไม่คุย ไม่ใกล้ ไม่กอด นอนหันหลังยันเช้ามาเป็นปี คือไม่เตะเราเลย ปกตินอนไม่ได้จะโกรธกันทะเลาะกันก็ต้องกอดนะ ตรงนี้คือแปลกใจมากๆ และเรื่องเซ็ก..(คาดว่าคงสงสัยเพราะเราห่างตรงนี้กันรึป่าว)ป่าวค่ะ (ไม่เคยห่าง) เรามีสม่ำเสมอมาตลอด6ปีที่ผ่านมาค่ะ(แต่อยู่ๆคนเคยมีทุกวัน ไม่มีขึ้นมาเฉยๆหยุดไปกระทันหัน สงสัยนะ แปลกใจนะ และเรื่องนี้เราก็ไม่มีปัญหาไม่ขาดเติมเต็มและเข้ากันได้ดี...อย่าว่าเราทะลึ่งนะเราแค่พูดให้หมดจะได้วิเคราะห์ถูกว่าเพราะอะไร) เราก็รู้นะว่าเขาไปไหน เพราะส่วนมากก็อยู่บ้านพี่ๆน้องๆแหละ แต่ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ หรือเราพลาดอะไรไป ตอนไหน ยังรักเขาแต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ความเชื่อใจ สงสัยแคลบแครง ระแวงตลอดเวลาจากที่ไม่คยเป็นก็ทำให้เราคิด เราเป็น) เฟส ไลน์ ข้อความ จากที่เคยคุยกันก็เงียบไปทันที (ทันทีของเราคือที่ผ่านมาทุกวันอยู่ๆเช้าวันนึงทุกอย่างก็เปลี่ยนไปไม่ทำแบบเดิมไม่ใช่แค่ห่างแต่คือหยุดทำทันทีและเริ่มเรื่อยๆมาจนถึงวันนี้T____T) สถานะ ตอนนี้ คืออะไร
การที่เงียบหายไป ไม่ค่อยสนใจแฟนตัวเอง คุยกันน้อยลง คุยกับเพื่อนมากกว่าแฟน อยู่กับคนอื่นมากกว่า อยู่นอกบ้านมากกว่ากลับบ้าน พยายามหลีกเลี่ยงหลบหน้า พยายามไม่เข้าบ้านไม่เจอเรา ไม่คุยกับเรา ว่าจริงๆแล้วหมดรักหรือมีใครเข้ามา หรือแค่เป็นอะไร ถ้ามีเเรื่องผญ.ทำไมตั้งนานไม่เป็น ถ้าเบื่อเรา หรือหมดหวานหมดโปรเหมือนกินข้าวจานเดียวตลอด ผอันนี้เราคิดไปต่างๆนาๆแล้ว) แต่ทำไมพึ่งอยากเบื่อทั้งที่เมื่อก่อนมีอะไรมาล่อตาล่อใจเยอะแยะไปหมดก็ยังไม่ทิ้งเรากลางทางแบบนี้ เราผ่านทุกข์ สุขมาด้วยกันก็เยอะ ถ้าเขาแค่บอกเลิกหรือบอกเราว่าเพราะอะไร มีอะไรในใจแบบคุยกันตรงๆมันก็เคลียร์ใจนะ แต่นี่เลือกทำตัวแบบนี้เราข้องใจมาก เราอยู่กันไม่เคยตัวติดกันแบบหนึบนะ แยกย้ายมีกลุ่มเพื่อน มีเวลาส่วนตัวของตัวเอง เราให้อิสระเขาทุกอย่าง ถึงจะขี้หึง แต่ก็ไม่เคยทำตัวตามจิก ตามตอแยเลย เราแมนๆเปิดใจกันมาตลอด และพร้อมรับฟังทุกอย่าง อย่างจริงใจค่ะ ถ้าเขามีอะไรเขาควรจะบอกเราบ้าง และเราก็เปิดใจรับฟังเขาตลอด แต่เขาเลือกที่จะไม่คุยทิ้งระยะห่างไไปเรื่อยๆ และเพิ่มระยะห่างมากขึ้นทุกนาที(แต่เวลาเขามีปัญหาอะไรเราเหมือนเป็นที่พึ่งเดียวของเขาเป็นที่พักใจเป็นหลักให้เขาได้จริงๆเขาเหมือนจะอุ่นใจว่าต่อให้เกเรแค่ไหนแต่เราก็จะยังอยู่กับเขาไม่ทิ้งเขา เขาจะยังมีเราข้างๆอยู่เสมอ(ก็เหมือนของตาย)) และเราก็รู้นิสัยรู้จักรู้ใจกันดี แต่ตอนนี้เหมือนคนแปลกหน้า เหมือนเราไม่เคยรู้จักเขาเลย ใจก็อยากเก็บผ้าถือกระเป๋าหายเดินออกมาเองเหมือนกันแต่เราไม่ชอบอะไรที่ไม่ชัดเจน ไม่เคลียร์
ขอคำแนะนำด้วย ตอนนี้เราสับสน วกวน ไปหมดเลยชีวิต
เพราะอะไร? แบบนี้เรียกว่าอะไร? เหตุเกิดจากอะไร? สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันคืออะไร
.....เราอยากจะรู้ความรู้สึกแฟนว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่ รู้สึกแบบไหน ลึกๆแล้วเขาเป็นแบบนี้เพราะอะไร อยากถามคุณผู้ชายค่ะอาการแบบนี้เขาคิดหรือเป็นอะไรอยู่ อยู่ดีๆก็เปลี่ยนไปเฉยๆเราไม่ทันตั้งตัวเลย
-------พอเราถามเขาก็เลี่ยง ไม่ตอบ ตอบไม่ตรงคำถาม เรากับแฟนอยู่กันมา 6 ปีแล้ว ระหองระแหงกันบ้าง แต่ก็รักกันดี(หรือที่ผ่านมามีแค่เราที่รักเขานะ) จากคนที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เหมือนคนรัก เหมือนเพื่อนสนิท กินข้าว ดูหนัง ใช้ชีวิตทุกอย่าง กิจกรรมนอกบ้านงานบุญ งานสังคม ไปเที่ยวต่างจังหวัด เราก็ทำและมีความสุขกับทุกกิจกรรมด้วยกันอย่างดีมาตลอด (แฟนเป็นคนเจ้าชู้มีผญ.ไม่ซ้ำวันมาตลอดแต่แค่คุยคบหาสนุกไม่เคยจริงจังแฟนเราเป็นคนคุยเก่ง คุยสนุก)...เราไม่ได้เป็นเมียที่ดีมาก แต่เราก็ดูแลเอาใจใส่สามีเราตลอด งานบ้านความเป็นอยู่ อาหารการกิน และเราก็รักแฟนมาก ...........จนเมื่อปลายปี 58 เขาก็เริ่มหายไปเริ่มห่างกันกับเรา พฤติกรรมเปลี่ยนไปหมด (กิจกรรมทุกอย่างไม่เคยสนใจชวนไปกินข้าวไม่ไป ดูหนังไม่ไป อะไรที่เราชวนไม่อยากไป แต่กับเพื่อนไปหมด) เราเริ่มรู้สึกแปลกมาก แปลกแยก รู้สึกอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วโดยที่เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร จากที่เคยดีๆ ชีวิตมีสีสัน หวานบ้างทะเลาะน้ำตาแตกบ้าง บ่อยครั้งที่เขาชอบพูดว่าเลิกแต่ก็ไม่เลิกจริงสักที จนเราเริ่มทนไม่ไหวเราขอร้องเขาดีๆว่าเลิกกันเถอะ เรารู้สึกแย่เกินไปแล้ว ถ้าเขาหมดรักเราแล้วก็เลิกกันดีกว่าเพราะอยู่กันไปก็ไม่มีความสุข อยู่ไปก็มีแต่ทำร้ายใจเรา ในเมื่อไม่สนใจเราแล้วจะยังต้องการเราทำไมอีก แต่เขาก็ไม่เลิกนะ ยังอยู่ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ถึงเราจะรักเขามากแต่ก็ไม่รู้จะทนทำไมถ้ารู้ว่าวันนึงก็ต้องเลิกอยู่ดีถ้าเขายังไม่คิดเปลี่ยนเพื่อเราบ้าง เหมือนเขารออะไร ค้นหาอะไร หาคำตอบให้ใจตัวเองอยู่ไหม ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะ .......เขาเริ่ม
- เริ่มมีกิจกรรมนอกบ้านเยอะ กินเหล้าทุกวัน(เมื่อก่อนก็กินบ่อยแต่ไม่หนักขนาดนี้ กินเหล้าไม่เข้าบ้าน ต้องโทรตามตลอด....ซึ่งปกติเราเป็นคนไม่โทรตามแฟน ไม่จิก ไม่โทรหาถ้าไม่มีธุระหรือเรื่องร้อนจริงๆ) แต่ตอนนี้เราก็เริ่มโทรเพราะเขาหายไปเลย เงียบได้ทั้งคืนแบบไม่ติดต่อกลับ ไปไหนไม่บอกแรกๆเราก็เฉยๆไม่สงสัยไม่คิดอะไร เริ่มสะสมจากนานทีก็เริ่มทุกวัน ทุกวันๆจนเป็นอาทิตย์ ทุกๆวันจนเป็นเดือนจนเริ่มเป็นหลายๆเดือนแล้ว จนเราเองก็ต้องเริ่มปรับตัวอัพเลเวลตาม เริ่มโทรตามเริ่มถามไปไหนทำอะไรยังไงกลับเมื่อไหร่ไปกับใครบ้าง เราห่วง บางทีเขาหายไปตั้งแต่เช้า ออกบ้านไปทำงานหกโมงเช้า เลิกงานสี่โมงเย็นถ้าปกติต้องถึงบ้านแล้ว แต่นี่ไม่เข้าบ้านหายไปทั้งคืน เที่ยงคืนก็เงียบไม่โทรบอกเราเราก็เริ่มกังวลกลัวเขาอันตรายมีอุบัตืเหตุ เขาไม่เคยบอกเราว่าจะไปทำอะไรที่ไหน แต่เราก็รู้ว่าเขากินที่ไหนและเขาก็ไม่ได้ไปที่อื่นจริง แต่เราห่วงเราก็ไปตามหาเพราะโทรแล้วเขาไม่รับอ้างว่าปิดเสียงบ้าง อ้างว่าชาร์ต แบตลืมบ้าง เราก็ทะเลาะกันแรงขึ้น เขาไม่ชอบและด่าว่าเราที่เราไปตาม(คือถ้าพ้นเที่ยงคืนหรือตี1แบบไม่ติดต่อหรือติดต่อกันไม่ได้เราจะตาม...จะโทรหาก็เมื่อจำเป็นจริงๆหรือวันละครั้ง หรือวันเว้นวันเท่านั้น เช่นใกล้เลิกงานก็จะโทรถามว่ากินอะไรไหม เอาอะไรเป็นพิเศษรึป่าวแค่นั้น)..เราก็น้อยใจฟูมฟายบอกว่าห่วงกลัวเขาพักผ่อนไม่พอกลัวเวลาไปทำงานเกิดอุบัติเหตุเวลาทำงานอีก เสียงานเสียสุขภาพ ไม่ฟังค่ะเช้ามาก็เหมือนเดิม (วันนึงสิ่งที่เราคิดเราเคยเตือนเคยห่วงก็เป็นจริง เขากินเหล้าดึก พักผ่อนน้อยนอนน้อย ไปทำงานก็เกิดอุบัติเหตุจริงดีที่ไม่เจ็บตัว โดนเตือน ฯ)
- เริ่มติดเพื่อนมากขึ้นอะไรก็เพื่อนเป็นหลัก วันหยุดก็อยู่แต่กับเพื่อนใช้เวลากับเพื่อน กินเหล้า เล่นไพ่ ครอบครัวไม่สนใจเลย แทบจะทิ้ง บ้านไม่กลับ จะเข้าบ้านก็ตอนนอน เข้าบ้านหลังเที่ยงคืนทุกวัน ตีหนึ่งบ้าง เช้าหกโมงก็ไปเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ต้นปีเลย และพฤติกรรมเริ่มชัดมาก
.. เคยโทรคุยโทรหากันตลอด (ก็ไม่โทรเลย ใช้รายเดือน แต่นี่เกือบปีแล้วที่ไม่โทรหาเราเลย พอเราโทรหาก็หงุดหงิดใส่ พุดน้อยคุยน้อย ถามคำตอบคำ วางสาย มีอะไรมั๊ยถ้าไม่รีบแค่นี้นะ วางสายเลยยังไม่ทันได้เริ่มฮัลโลเลย)
.. เคยกินข้าวบ้านตลอด ถึงจะไปที่ไหนต่อก็ต้องกลับมาบ้าน กินข้าวบ้านด้วยกันทุกวัน บอกเราก่อนตลอดว่าจะไปไหน ตอนนี้อาทิตย์ละมื้อก็มีบางอาทิตย์ก็ไม่เคยกินข้าวด้วยกันเลย)
.. จากที่เคยมีอะไรก็คุยเล่นคุยสนุกกันทุกอย่าง ก็คุยกันก็น้อยลงเรื่อยๆจนถึงตอนนี้แทบไม่คุยกับเราเลย (วันนึงเรามีโอกาสเจอเขาตอนกลับเข้าบ้านตอนตีหนึ่งหรือบางวันก็ตีสองตีสามบ้างกว่าจะเข้านอน แค่แว๊บเดียวแค่นั้น ตอนเช้าเขาก็ไปก่อนเราเจอแค่เงารางๆตอนตื่นอาบน้ำแต่งตัว) ถึงกลับเร็วกลับเที่ยงคืนก็จะเข้านอนช้าเกือบตีสองแทบทุกวัน เล่นมือถือ ดูหนังบ้าง อ้างนะ เมื่อก่อนเคยคุยแชต แต่ตอนนี้ราแอบดุก็ไม่เห็นนะว่าคุย หรือเขาใช้วิธีไหนกัน จากที่เคยมีอะไรต้องปรึกษาเราตลอดตัดสินใจเองไม่เคยได้ต้องถามเมียทุกอย่าง ตอนนี้ไม่เอาอะไรเลยไม่รู้ก็ไม่กระตือรือร้นปล่อยค้างคาไว้งั้นแหละ ไม่สนใจเอาอะไรเลย เมื่อก่อนกลับช้ากลับเร็วก็บอก ตอนนี้เหมือนเราไม่มีความสำคัญที่ต้องบอกอยากทำไรก็ทำ(ไม่เคยแคร์เรา ตอนนี้เราคิดไปแบบนี้แล้วค่ะ)
..เวลานอนจะกอดเราตลอด ก่อนนอนไปทำงานก็กอดหอมกันแสดงความรักบ้าง ตอนนี้ ..... เขาไม่คุย ไม่ใกล้ ไม่กอด นอนหันหลังยันเช้ามาเป็นปี คือไม่เตะเราเลย ปกตินอนไม่ได้จะโกรธกันทะเลาะกันก็ต้องกอดนะ ตรงนี้คือแปลกใจมากๆ และเรื่องเซ็ก..(คาดว่าคงสงสัยเพราะเราห่างตรงนี้กันรึป่าว)ป่าวค่ะ (ไม่เคยห่าง) เรามีสม่ำเสมอมาตลอด6ปีที่ผ่านมาค่ะ(แต่อยู่ๆคนเคยมีทุกวัน ไม่มีขึ้นมาเฉยๆหยุดไปกระทันหัน สงสัยนะ แปลกใจนะ และเรื่องนี้เราก็ไม่มีปัญหาไม่ขาดเติมเต็มและเข้ากันได้ดี...อย่าว่าเราทะลึ่งนะเราแค่พูดให้หมดจะได้วิเคราะห์ถูกว่าเพราะอะไร) เราก็รู้นะว่าเขาไปไหน เพราะส่วนมากก็อยู่บ้านพี่ๆน้องๆแหละ แต่ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ หรือเราพลาดอะไรไป ตอนไหน ยังรักเขาแต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ความเชื่อใจ สงสัยแคลบแครง ระแวงตลอดเวลาจากที่ไม่คยเป็นก็ทำให้เราคิด เราเป็น) เฟส ไลน์ ข้อความ จากที่เคยคุยกันก็เงียบไปทันที (ทันทีของเราคือที่ผ่านมาทุกวันอยู่ๆเช้าวันนึงทุกอย่างก็เปลี่ยนไปไม่ทำแบบเดิมไม่ใช่แค่ห่างแต่คือหยุดทำทันทีและเริ่มเรื่อยๆมาจนถึงวันนี้T____T) สถานะ ตอนนี้ คืออะไร
การที่เงียบหายไป ไม่ค่อยสนใจแฟนตัวเอง คุยกันน้อยลง คุยกับเพื่อนมากกว่าแฟน อยู่กับคนอื่นมากกว่า อยู่นอกบ้านมากกว่ากลับบ้าน พยายามหลีกเลี่ยงหลบหน้า พยายามไม่เข้าบ้านไม่เจอเรา ไม่คุยกับเรา ว่าจริงๆแล้วหมดรักหรือมีใครเข้ามา หรือแค่เป็นอะไร ถ้ามีเเรื่องผญ.ทำไมตั้งนานไม่เป็น ถ้าเบื่อเรา หรือหมดหวานหมดโปรเหมือนกินข้าวจานเดียวตลอด ผอันนี้เราคิดไปต่างๆนาๆแล้ว) แต่ทำไมพึ่งอยากเบื่อทั้งที่เมื่อก่อนมีอะไรมาล่อตาล่อใจเยอะแยะไปหมดก็ยังไม่ทิ้งเรากลางทางแบบนี้ เราผ่านทุกข์ สุขมาด้วยกันก็เยอะ ถ้าเขาแค่บอกเลิกหรือบอกเราว่าเพราะอะไร มีอะไรในใจแบบคุยกันตรงๆมันก็เคลียร์ใจนะ แต่นี่เลือกทำตัวแบบนี้เราข้องใจมาก เราอยู่กันไม่เคยตัวติดกันแบบหนึบนะ แยกย้ายมีกลุ่มเพื่อน มีเวลาส่วนตัวของตัวเอง เราให้อิสระเขาทุกอย่าง ถึงจะขี้หึง แต่ก็ไม่เคยทำตัวตามจิก ตามตอแยเลย เราแมนๆเปิดใจกันมาตลอด และพร้อมรับฟังทุกอย่าง อย่างจริงใจค่ะ ถ้าเขามีอะไรเขาควรจะบอกเราบ้าง และเราก็เปิดใจรับฟังเขาตลอด แต่เขาเลือกที่จะไม่คุยทิ้งระยะห่างไไปเรื่อยๆ และเพิ่มระยะห่างมากขึ้นทุกนาที(แต่เวลาเขามีปัญหาอะไรเราเหมือนเป็นที่พึ่งเดียวของเขาเป็นที่พักใจเป็นหลักให้เขาได้จริงๆเขาเหมือนจะอุ่นใจว่าต่อให้เกเรแค่ไหนแต่เราก็จะยังอยู่กับเขาไม่ทิ้งเขา เขาจะยังมีเราข้างๆอยู่เสมอ(ก็เหมือนของตาย)) และเราก็รู้นิสัยรู้จักรู้ใจกันดี แต่ตอนนี้เหมือนคนแปลกหน้า เหมือนเราไม่เคยรู้จักเขาเลย ใจก็อยากเก็บผ้าถือกระเป๋าหายเดินออกมาเองเหมือนกันแต่เราไม่ชอบอะไรที่ไม่ชัดเจน ไม่เคลียร์
ขอคำแนะนำด้วย ตอนนี้เราสับสน วกวน ไปหมดเลยชีวิต