แม่เราเป็นคนขี้เป็นห่วงมากค่ะ ตั้งแต่เด็กจนถึงม.ปลาย ไปเที่ยวไหนห้ามกลับบ้านเกิน6โมงเย็น เวลาเพื่อนๆในกลุ่มไปกินข้าวดูหนังหลังเลิกเรียนเราก็จะได้แค่กินข้าว ดูหนังไม่ได้เดี๋ยวกลับบ้านไม่ทัน ส่วนค้างบ้านเพื่อนอย่าหวังเลยค่ะ เคยได้ไป1ครั้ง ขอร้องอ้อนวอนแทบกราบเท้า ขนาดไปนอนเพราะติวสอบกับเพื่อนๆเฉยๆ
พอขึ้นมหาลัยเราอยู่หอ เรามีความสุขมาก จะกลับห้องกี่โมงก็ได้ เราจะออกไปหาซื้อของกินตอน3-4ทุ่มก็ได้ ตี1ตี2ก็เดินออกไปซื้อของ7-11ได้ ไปร้านเหล้ากับเพื่อนได้(แต่ไม่ได้ไปบ่อยขนาดทุกวันนะคะ เฉพาะเวลาเพื่อนนัด) หรือทำกิจกรรมของมหาลัยจนถึงเช้าก็ได้ แต่ถ้าวันไหนแม่รู้ว่าออกไปข้างนอกดึกๆ แม่ก็จะไลน์บอกให้กลับได้แล้ว ดึกแล้ว
เราไม่มีความสุขเลย รู้สึกอึดอัด ไม่อยากกลับบ้าน เราแทบไม่กลับบ้านเลยถ้าไม่จำเป็น เช่นวันเกิดคนในคนอบครัวหรือต้องไปหาหมอ
ล่าสุดเรากลับมาอยู่บ้านเพราะต้องมาฝึกงานแถวบ้าน เราอยากดูหนังเรื่องนึงแต่ไม่มีใครอยากดูกับเรา เราขอแม่ไปดูหนังคนเดียวที่ห้างแถวบ้าน แถวบ้านจริงๆใกล้มาก นั่งแท็กซี่ไม่เกิน45บาท แต่แม่ไม่ให้เพราะกว่าเราจะเลิกงานกว่าจะดูหนังกว่าหนังจะจบก็ดึกแล้ว ทั้งๆทึ่เลือกห้างที่ใกล้บ้านที่สุดก็ไม่ให้ไป
อีกเรื่องคือจะไปเที่ยวตจวกับเพื่อนวันเสาร์อาทิตย์ แม่ก็ถามว่าพาเพื่อนมานอนคอนโดเราแทนไม่ได้หรอ คือให้ไปกินเหล้าร้านแถวบ้านแล้วกลับคอนโดหรือไม่ก็ซื้อมากินที่คอนโด(บ้านกับคอนโดเราอยู่ใกล้กัน คอนโดไม่มีใครอยู่) สุดท้ายเราก็เลือกที่จะไม่ไปตจวกับเพื่อนๆ
เราอึดอัดมาก อยากกลับไปอยู่หอที่สามารถกลับกี่โมงก็ได้ เราเคยขอแม่ ถ้าขอแม่แบบหนักๆขอร้องจริงๆแม่ก็ให้นะคะแต่แม่ทำหน้าเศร้ามากจนเรารู้สึกผิด สุดท้ายก็เลยกลายเป็นยอมไม่ไปเที่ยว ส่วนวันเสาร์อาทิตย์ถ้าเราอยู่บ้านเราก็ไปเที่ยวกับครอบครัวค่ะ บางครั้งก็ไปกับเพื่อน แต่เราอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนตอนดึกๆบ้าง จะเรียกว่าอยากออกไปกินเหล้ากับเพื่อนก็ได้ เราอายุ23แล้ว ดูแลตัวเองได้ ที่บ้านก็รู้ว่าเราดูแลตัวเองได้แต่แค่ขี้เป็นห่วงเฉยๆ
เราอยากระบาย อึดอัดมาตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่นละค่ะ ตอนนี้คิดว่าวัยนี้ก็เกินวัยรุ่นแล้วแต่ก็ยังอึดอัดเรื่องนี้อยู่
อายุ23แล้ว แต่แม่ยังหวงมาก
พอขึ้นมหาลัยเราอยู่หอ เรามีความสุขมาก จะกลับห้องกี่โมงก็ได้ เราจะออกไปหาซื้อของกินตอน3-4ทุ่มก็ได้ ตี1ตี2ก็เดินออกไปซื้อของ7-11ได้ ไปร้านเหล้ากับเพื่อนได้(แต่ไม่ได้ไปบ่อยขนาดทุกวันนะคะ เฉพาะเวลาเพื่อนนัด) หรือทำกิจกรรมของมหาลัยจนถึงเช้าก็ได้ แต่ถ้าวันไหนแม่รู้ว่าออกไปข้างนอกดึกๆ แม่ก็จะไลน์บอกให้กลับได้แล้ว ดึกแล้ว
เราไม่มีความสุขเลย รู้สึกอึดอัด ไม่อยากกลับบ้าน เราแทบไม่กลับบ้านเลยถ้าไม่จำเป็น เช่นวันเกิดคนในคนอบครัวหรือต้องไปหาหมอ
ล่าสุดเรากลับมาอยู่บ้านเพราะต้องมาฝึกงานแถวบ้าน เราอยากดูหนังเรื่องนึงแต่ไม่มีใครอยากดูกับเรา เราขอแม่ไปดูหนังคนเดียวที่ห้างแถวบ้าน แถวบ้านจริงๆใกล้มาก นั่งแท็กซี่ไม่เกิน45บาท แต่แม่ไม่ให้เพราะกว่าเราจะเลิกงานกว่าจะดูหนังกว่าหนังจะจบก็ดึกแล้ว ทั้งๆทึ่เลือกห้างที่ใกล้บ้านที่สุดก็ไม่ให้ไป
อีกเรื่องคือจะไปเที่ยวตจวกับเพื่อนวันเสาร์อาทิตย์ แม่ก็ถามว่าพาเพื่อนมานอนคอนโดเราแทนไม่ได้หรอ คือให้ไปกินเหล้าร้านแถวบ้านแล้วกลับคอนโดหรือไม่ก็ซื้อมากินที่คอนโด(บ้านกับคอนโดเราอยู่ใกล้กัน คอนโดไม่มีใครอยู่) สุดท้ายเราก็เลือกที่จะไม่ไปตจวกับเพื่อนๆ
เราอึดอัดมาก อยากกลับไปอยู่หอที่สามารถกลับกี่โมงก็ได้ เราเคยขอแม่ ถ้าขอแม่แบบหนักๆขอร้องจริงๆแม่ก็ให้นะคะแต่แม่ทำหน้าเศร้ามากจนเรารู้สึกผิด สุดท้ายก็เลยกลายเป็นยอมไม่ไปเที่ยว ส่วนวันเสาร์อาทิตย์ถ้าเราอยู่บ้านเราก็ไปเที่ยวกับครอบครัวค่ะ บางครั้งก็ไปกับเพื่อน แต่เราอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนตอนดึกๆบ้าง จะเรียกว่าอยากออกไปกินเหล้ากับเพื่อนก็ได้ เราอายุ23แล้ว ดูแลตัวเองได้ ที่บ้านก็รู้ว่าเราดูแลตัวเองได้แต่แค่ขี้เป็นห่วงเฉยๆ
เราอยากระบาย อึดอัดมาตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่นละค่ะ ตอนนี้คิดว่าวัยนี้ก็เกินวัยรุ่นแล้วแต่ก็ยังอึดอัดเรื่องนี้อยู่