ธรรมะจากพระผู้รู้ โดย พระ ปราโมทย์ ปา โมชฺโช ค่ะ   

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 53 ค่ะ



ถาม: ขอคำแนะนำเกี่ยวกับระเบียบปฏิบัติที่ควรทราบเมื่ออยู่วัดป่า
เพื่อจะปฏิบัติตนได้ถูกกาลเทศะครับ   

กฎระเบียบของวัดป่าแต่ละแห่งอาจจะเหลื่อมๆ กันบ้าง
แต่โดยภาพรวมมักจะหนีไม่พ้นเรื่องเหล่านี้
๑. ควรขออนุญาต ก่อนการเข้าพักที่วัดป่า และต้องรายงานตัวเมื่อไปถึงวัด
๒. พักในกุฏิหรือสถานที่ ที่ทางวัดจัดให้
๓. แต่งกายสุภาพ ไม่ยั่วกิเลสของตนหรือผู้อื่น
(ก่อนไปวัดป่าควรตรวจสอบเสียก่อนว่า วัดนั้น ฆราวาสแต่งกายอย่างไร
บางวัดผู้หญิงต้องนุ่งผ้าถุงดำ สวมเสื้อขาว
ผู้ชายก็ต้องสวมกางเกงขาว/ดำ สวมเสื้อขาว
แต่บางวัดไม่มีกำหนดตายตัว
ขอเพียงสุภาพเรียบร้อยและไม่ฉูดฉาดเกินไปก็พอ)
๔. เบิกอุปกรณ์จำเป็นที่วัดจัดให้ไปใช้ได้ เช่น เสื่อ หมอน ผ้าห่ม
(บางแห่งมีกระติกน้ำร้อนด้วย) จาน ช้อน แก้วน้ำ ฯลฯ
แต่ต้องดูแลไม่ให้เสียหาย รักษาความสะอาด
และส่งคืนผู้รับผิดชอบเมื่อเลิกใช้
๕. ปฏิบัติตามกำหนดเวลาของวัด ในเรื่องการทำวัตรเช้า การรับประทานอาหาร
การทำกิจกรรมส่วนรวม เช่น การกวาดลาน และการทำวัตรเย็น
(ควรสอบถามกำหนดการจากบุคคลในวัด ตั้งแต่เมื่อแรกเข้าพักที่วัด)
๖. สำรวมระวังไม่สร้างความรบกวนแก่ผู้อื่น ด้วยการพูดคุยเสียงดังรื่นเริงเฮฮา
ร้องเพลง ผิวปาก ฟังวิทยุ ดูโทรทัศน์ เดินย่ำใบไม้เสียงดัง
แม้กระทั่งการกวาดวัดนอกเวลาที่กำหนด
๗. ไม่เข้าไปในพื้นที่หวงห้าม เช่น ผู้ชายเข้าไปอยู่ในกุฏิผู้หญิง
(บางวัดห้ามเฉพาะเวลาวิกาล และห้ามอยู่ด้วยกันตามลำพัง
แต่บางวัดหรือบางกุฏิ จะห้ามตลอดเวลา)
หรือผู้หญิงเข้าไปหาผู้ชายในที่ลับหูลับตาตามลำพัง
หรือทั้งผู้หญิงและผู้ชาย เข้าไปยุ่งในเขตพระโดยไม่ได้รับอนุญาต
หรือเข้าไปใช้สอยเสนาสนะ ห้องน้ำ ห้องส้วม ห้องนอน
และลานจงกรมของครูบาอาจารย์ โดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นต้น
๘. รักษาสมบัติของวัดไม่ให้เสียหาย รวมทั้งรักษาความสะอาดด้วย
ไม่เด็ดดอกไม้ ตัดต้นไม้โดยไม่ได้รับอนุญาต และระมัดระวังอย่าให้ไฟไหม้ป่า
๙. มีสติ สัมปชัญญะอยู่เสมอ มีความเพียรอย่างเต็มที่และต่อเนื่อง
(ข้อนี้สำคัญที่สุดครับ)
๑๐. เมื่อจะกลับ ต้องส่งคืนสิ่งของที่เบิกมาใช้ ยังที่ที่เบิกไป
ปัดกวาดเช็ดถูกุฏิ ล้างห้องน้ำ ปิดประตูหน้าต่าง และคืนกุญแจกุฏิ
เก็บสิ่งของที่นำไปใช้คืนที่เดิม กราบลาครูบาอาจารย์
และลาบุคคลในวัดซึ่งเราได้เข้าไปพึ่งพาอาศัยเขา
(กระทั่งการจะออกไปทำกิจนอกวัดเป็นการชั่วคราว
ก็ควรขออนุญาตครูบาอาจารย์ หรืออย่างน้อยต้องบอกกล่าวบุคคลภายในวัด
โดยไม่เห็นวัดเป็นเหมือนโรงแรมที่อาศัยนอน แล้วตระเวนเที่ยวไปนอกวัด)
ถ้าเข้าใจกฎเกณฑ์เหล่านี้แล้ว เราจะกลมกลืนเข้ากับชาววัดได้ง่าย
และไม่เดือดร้อนรำคาญใจในเวลาอยู่วัด
เมื่อกลับไปแล้ว ชาววัดจะคิดถึง
แล้วอยากให้เรากลับไปปฏิบัติอีก ในครั้งต่อไป
กฎเกณฑ์เหล่านี้ดูเหมือนจะมาก
แต่ความจริงก็อยู่ในกรอบของคำเพียง ๒ - ๓ คำเท่านั้น
คือ ๑. ความมีมารยาท รู้กาลเทศะ ๒. ความรู้จักเกรงใจผู้อื่น
และ ๓. ความมีสติสัมปชัญญะ
ถ้าเรามีคุณธรรมเหล่านี้อยู่ในใจแล้ว
เราจะอยู่ในวัดป่า หรืออยู่ที่ใด ก็อยู่ได้อย่างกลมกลืนทั้งสิ้น


วันพุธที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๔๓   

http://www.bangkokmap.com/pm/content/view/37/37/