--ออกตัวก่อนว่าเราเคยเป็นโรคซึมเศร้าระยะแรกๆ หาหมอทานยาปิดคอร์ส ตอนนี้ชีวิตปกติมากค่ะ--
แต่ที่เป็นปัญหาคือลูกพี่ลูกน้องเรา กดดันเพราะพ่อเค้าเสียชีวิตกระทันหัน ต้องดูแลตัวเองทั้งเรื่องเรียน เรื่องกินอยู่ เพราะแม่ต้องดูแลน้อง เอาง่ายๆคือจากคนที่ขอเงินพ่อแม่ปกติ ต้องออกมาทำงานไป เรียนไปด้วย ขายของ ซึ่งพี่สาวเรียนสถาปัตย์ คชจ.เยอะ แต่พี่เค้าก็ดูแลตัวเองมาตลอด พึ่งมาสะดุดตอนปีนี้ค่ะ ทำทีสิสจบ เค้าเครียดทั้งการเรียน ค่าใช้จ่าย แม่พี่สาวก็มาหยิบยืมเงินจำนวนหนึ่งจากพี่สาวไปด้วย ทั้งที่แม่เค้ารู้ว่า เงินก้อนนี้พี่สาวจะเอาไว้จ่ายค่าเทอม
ปัญหาหลักๆตอนนี้คือ
1. ไม่มีเงิน และเค้าไม่เอ่ยปากยืมใครค่ะ
2. เครียดทีสิสจบ
3. ปัญหาระหว่างพี่สาวและแม่ของเค้า
เราสังเกตความผิดปกติจากเฟสบุคและโพสในig ของเค้ามาสักระยะหนึ่ง จะโพสเกี่ยวกับการอยากหายไปจากโลกนี้ เหนื่อยกับชีวิต คือเราสังเกตพฤติกรรมพี่สาวมาตลอด จนโพสล่าสุดคือเราว่าถึงขั้นที่ควรจะพาพี่สาวไปพบจิตแพทย์ได้แล้ว เค้าโพสว่า "ถ้าเราฆ่าตัวตาย เราไม่ได้เสียใจนะ เรายิ้มอยู่" เราเลยทักไปคุย ได้ความประมาณว่า เค้าเหนื่อยกับชีวิตของเค้า เค้ารู้สึกอยากตายทุกวัน เค้ารู้สึกว่าเค้าเหนื่อยกับการต้องใช้ชีวิต ไม่อยากมีชีวิตบนโลกใบนี้ เค้าไม่เหมาะกับการมีชีวิตอยู่
เราบอกว่า เจ๊ ไปพบจิตแพทย์มั้ย เราไปเราดีขึ้นนะ เค้าก็บอกแค่ว่า ขอบคุณมาก แต่เค้าเลือกแล้ว แค่รอเวลา ตัวเราพยายามแล้วค่ะ ไม่รู้จะเกลี้ยกล่อมไง ปรึกษาเพื่อนสนิทเจ๊เค้าก็บอกว่าพี่เราซึมๆมาสักพัก ไม่ค่อยไปเฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อน หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ออกมานอกห้องแค่ตอนกินข้าว อาการแย่มากค่ะ เวลาไปเรียนก็ไปแบบโทรมๆ เรียนเสร็จกลับบ้าน
เรากลัวพี่เราคิดสั้น เพราะเราไม่สามารถดูแลเค้าได้24ชม. บ้านเราไกลกัน ได้แค่แชทคุยหรือโทรหาก็เท่านั้นเองค่ะ ปกติพี่เราชอบอยู่กับเพื่อน ไม่เคยไปไหนมาไหนคนเดียว แต่ต้นเดือนพย.นี้ พี่เราจองตั๋วไปเกาหลีคนเดียว เราห่วงค่ะ กลัวเค้าคิดสั้นตอนอยู่ที่โน่นคนเดียว กลัวไปหมดทุกอย่าง
เราควรทำไงดีให้พี่สาวยอมไปพบจิตแพทย์ ตอนนี้เรากังวลมากค่ะ กลัวเค้าคิดสั้น กลัวจริงๆ
มีวิธีเกลี้ยกล่อมคนให้ไปพบจิตแพทย์บ้างมั๊ยคะ
แต่ที่เป็นปัญหาคือลูกพี่ลูกน้องเรา กดดันเพราะพ่อเค้าเสียชีวิตกระทันหัน ต้องดูแลตัวเองทั้งเรื่องเรียน เรื่องกินอยู่ เพราะแม่ต้องดูแลน้อง เอาง่ายๆคือจากคนที่ขอเงินพ่อแม่ปกติ ต้องออกมาทำงานไป เรียนไปด้วย ขายของ ซึ่งพี่สาวเรียนสถาปัตย์ คชจ.เยอะ แต่พี่เค้าก็ดูแลตัวเองมาตลอด พึ่งมาสะดุดตอนปีนี้ค่ะ ทำทีสิสจบ เค้าเครียดทั้งการเรียน ค่าใช้จ่าย แม่พี่สาวก็มาหยิบยืมเงินจำนวนหนึ่งจากพี่สาวไปด้วย ทั้งที่แม่เค้ารู้ว่า เงินก้อนนี้พี่สาวจะเอาไว้จ่ายค่าเทอม
ปัญหาหลักๆตอนนี้คือ
1. ไม่มีเงิน และเค้าไม่เอ่ยปากยืมใครค่ะ
2. เครียดทีสิสจบ
3. ปัญหาระหว่างพี่สาวและแม่ของเค้า
เราสังเกตความผิดปกติจากเฟสบุคและโพสในig ของเค้ามาสักระยะหนึ่ง จะโพสเกี่ยวกับการอยากหายไปจากโลกนี้ เหนื่อยกับชีวิต คือเราสังเกตพฤติกรรมพี่สาวมาตลอด จนโพสล่าสุดคือเราว่าถึงขั้นที่ควรจะพาพี่สาวไปพบจิตแพทย์ได้แล้ว เค้าโพสว่า "ถ้าเราฆ่าตัวตาย เราไม่ได้เสียใจนะ เรายิ้มอยู่" เราเลยทักไปคุย ได้ความประมาณว่า เค้าเหนื่อยกับชีวิตของเค้า เค้ารู้สึกอยากตายทุกวัน เค้ารู้สึกว่าเค้าเหนื่อยกับการต้องใช้ชีวิต ไม่อยากมีชีวิตบนโลกใบนี้ เค้าไม่เหมาะกับการมีชีวิตอยู่
เราบอกว่า เจ๊ ไปพบจิตแพทย์มั้ย เราไปเราดีขึ้นนะ เค้าก็บอกแค่ว่า ขอบคุณมาก แต่เค้าเลือกแล้ว แค่รอเวลา ตัวเราพยายามแล้วค่ะ ไม่รู้จะเกลี้ยกล่อมไง ปรึกษาเพื่อนสนิทเจ๊เค้าก็บอกว่าพี่เราซึมๆมาสักพัก ไม่ค่อยไปเฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อน หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ออกมานอกห้องแค่ตอนกินข้าว อาการแย่มากค่ะ เวลาไปเรียนก็ไปแบบโทรมๆ เรียนเสร็จกลับบ้าน
เรากลัวพี่เราคิดสั้น เพราะเราไม่สามารถดูแลเค้าได้24ชม. บ้านเราไกลกัน ได้แค่แชทคุยหรือโทรหาก็เท่านั้นเองค่ะ ปกติพี่เราชอบอยู่กับเพื่อน ไม่เคยไปไหนมาไหนคนเดียว แต่ต้นเดือนพย.นี้ พี่เราจองตั๋วไปเกาหลีคนเดียว เราห่วงค่ะ กลัวเค้าคิดสั้นตอนอยู่ที่โน่นคนเดียว กลัวไปหมดทุกอย่าง
เราควรทำไงดีให้พี่สาวยอมไปพบจิตแพทย์ ตอนนี้เรากังวลมากค่ะ กลัวเค้าคิดสั้น กลัวจริงๆ