เป็นหนี้ท่วมหัวจนเคยคิดอยากจะฆ่าตัวตายจะแก้ปัญหานี้อย่างไร

เราเป็นมนุษย์เงินเดือนตอนนี้อายุ39 จะ40 ในอีกไม่กี่เดือนนี้ ทำงานคนเดียวเลี้ยงดูลูกและภรรยาที่ต้องออกจากงานมาดูแลลูก (ลูกอายุ3ขวบ) เราต้องจ่ายค่าเทอมลูก ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าน้ำ ค่าไฟ แถมยังต้องจ่ายดอกเบี้ยหนี้นอกระบบ ทุกวันนี้หมุนเงินไม่ทันเงินเดือนออกมาแค่วันเดียวโอนใช้หนี้แทบจะหมด วันหยุดเสาอาทิตย์เราก็ไปหารับจ็อบได้วันละ500-1000บาทเพื่อมาพอช่วยค่าใช้จ่ายในครอบครัว มีอยู่ครั้งนึงเราคิดมากจนจะคิดสั้นเพื่อจะให้ลูกเมียได้เงินประกันของเรา เลยแอบกระซิบลูกว่า "หนู ถ้าพ่อไม่อยู่แล้วหนู่ต้องเป็นเด็กดีของแม่ ตั้งใจเรียนและรักแม่ให้มากๆนะ" แต่ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กอายุ 3ขวบ เค้าตอบเรามาว่า "พ่อไม่อยู่พ่อจะไปไหนครับ พ่อจะไปหาเงินมาซื้อขนมให้หนูเหรอครับ พ่อเหนื่อยมั๊ยครับ" เราได้ยินคำพูดของลูกน้ำตาไหลจนลูกงงว่าเราร้องไห้ทำไม เหตุการณ์นั้นทำให้เรารู้ว่าเราต้องอยู่เพื่อใคร เราต้องเหนื่อยต้องอดทนเพื่อใคร ทุกๆวันนี้เราตื่นขึ้นมาก็มีแต่คิดว่าจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงครอบครัวจะทำอย่างไรให้ลูกเมียได้มีอยู่มีกิน จนบางครั้งเราก็มองตัวเองว่าเรารอดจากการเป็นโรคซึมเศร้าได้อย่างไรหรือว่าเราเป็นแล้วเราไม่รู้ตัว แต่ก็คิดว่าถ้าเราเป็นซึมเศร้าจริงๆป่านนี้เราคงคิดสั้นไปแล้ว เราจึงมาของแนวทางจากเพื่อนๆในนี้ว่าเราจะทำอย่างไรถึงจะผ่านจุดนี้ไปได้ เรานั่งพิมพ์ไปน้ำตาก็ไหลไป ใครมีแนวทางช่วยเราที