ในเวลานี้สถานีโทรทัศน์จะนำเสนอข่าวการสวดพระอภิธรรมพระบรมศพฯ สลับกับการนำสารคดีที่เกี่ยวกับการทรงงานของ
ในหลวงร.9 ตลอดการครองสิริราชสมบัติ70ปีมาออกมาอากาศ
ขอให้สละเวลาดูกันซักนิด อย่าได้รำคาญหรือหงุดหงิดเลย ที่ไม่ละคร การ์ตูน เกมส์โชว์ ฯลฯให้ดู ในเวลานี้
ขอให้พ่อแม่ ผู้ปกครองได้ใช้เวลานี้อธิบายให้ลูกหลานฟัง ว่าในหลวงของเรา พระองค์ทรงงานหนักแค่ไหน ทรงตรากตรำพระวรกายมากมายเพียงใด ทรงใช้พระเนตรเพียงข้างเดียวในการดูแลพวกเรามาตลอดการมีพระชนชีพ
ลองคิดดูว่า การมีดวงตาข้างเดียวนั้น ยากลำบากเพียงใดในการทำงาน และผลสำเร็จในการทรงงานนั้นเกิดประโยชน์แก่ใคร
เราเองมีลูกวัย2ขวบ+ เวลานี้ยังไม่อยากจะหัดให้ดูโทรทัศน์ ด้วยความที่อยู่ร.พ. ก็ใช้วิธีให้สามีกลับไปบ้านไปเอาหนังสือที่เกี่ยวกับในหลวงที่เราซื้อสะสมไว้มาให้ เราก็เปิดหนังสือ ให้ลูกได้รูปในหลวงและพูดด้วยคำง่ายๆที่สุด เท่าที่เราจะอธิบายได้ ให้เค้าฟัง
เช่น "ในหลวงเป็นพระราชา แต่ในหลวงไม่ชอบอยู่เฉย ท่านชอบออกไปหาชาวบ้าน ชอบเดินไปในป่า ชอบเดินขึ้นเขา
ในบ้านของในหลวงมีที่นาข้าว มีบ่อปลา มีโรงเลี้ยงวัว
ในหลวงทำฝนได้ ในหลวงสร้างถนน ในหลวงสร้างที่เก็บน้ำ ...."
สารภาพว่า เราเองก็บอกไม่ได้ว่าลูกจะรู้เรื่องมั๊ย แต่เราเห็นว่าเค้าตั้งใจมองรูปในหนังสือ และพอเสียงเราสะอื้น เค้าก็หันมากอดเรา
และเราก็ตั้งใจว่า เราจะเล่าเรื่องราวของในหลวง เล่าเรื่องการทรงงานของในหลวงให้ลูกฟังไปเรื่อยๆ ไม่ว่าเค้าจะเติบโตไปแค่ไหน
เราเชื่อว่ายังมีคนอีกมากมาย โดยเฉพาะเด็กรุ่นหลังที่ไม่รู้ว่า ทำไมถึงมีคนเศร้าโศกเสียใจมากมาย ทำไมคลื่นมหาชนถึงหลั่งไหลไปส่งเสด็จสู่สวรรคาลัยนับสิบ นับร้อยล้านชีวิต
และทำไมคนไทยถึงได้รักในหลวงอย่างสุดหัวใจ
สารคดีการทรงงานจะเป็นคำตอบและพวกเค้าจะได้รู้ว่า ในหลวงทรงรักคนไทยมากมายเพียงใด
ในเวลานี้ความเสียใจยังไม่จางหาย น้ำตายังคงไหล แถลงการที่ออกมาว่าทรงจากไปด้วยพระอาการสงบ เราตั้งจิตอธิษฐานให้เป็นเป็นดังนั้น เพราะไม่อยากจะให้ทรงเจ็บปวดทรมานอีกแล้ว
น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของ
ราชกุลมหิดล ที่ได้มอบมหาราชาผู้ยิ่งใหญ่ให้คนไทยมาแสนนาน จากนี้ไปทุกพระองค์คงได้พบกันแล้ว ณ.สรวงสวรรค์
-หากมีการใช้คำผิดพลาดขออภัยนะคะ-
ฝากถึงทุกคน ขอให้ใช้ช่วงเวลานี้ศึกษางานของในหลวง
ในหลวงร.9 ตลอดการครองสิริราชสมบัติ70ปีมาออกมาอากาศ
ขอให้สละเวลาดูกันซักนิด อย่าได้รำคาญหรือหงุดหงิดเลย ที่ไม่ละคร การ์ตูน เกมส์โชว์ ฯลฯให้ดู ในเวลานี้
ขอให้พ่อแม่ ผู้ปกครองได้ใช้เวลานี้อธิบายให้ลูกหลานฟัง ว่าในหลวงของเรา พระองค์ทรงงานหนักแค่ไหน ทรงตรากตรำพระวรกายมากมายเพียงใด ทรงใช้พระเนตรเพียงข้างเดียวในการดูแลพวกเรามาตลอดการมีพระชนชีพ
ลองคิดดูว่า การมีดวงตาข้างเดียวนั้น ยากลำบากเพียงใดในการทำงาน และผลสำเร็จในการทรงงานนั้นเกิดประโยชน์แก่ใคร
เราเองมีลูกวัย2ขวบ+ เวลานี้ยังไม่อยากจะหัดให้ดูโทรทัศน์ ด้วยความที่อยู่ร.พ. ก็ใช้วิธีให้สามีกลับไปบ้านไปเอาหนังสือที่เกี่ยวกับในหลวงที่เราซื้อสะสมไว้มาให้ เราก็เปิดหนังสือ ให้ลูกได้รูปในหลวงและพูดด้วยคำง่ายๆที่สุด เท่าที่เราจะอธิบายได้ ให้เค้าฟัง
เช่น "ในหลวงเป็นพระราชา แต่ในหลวงไม่ชอบอยู่เฉย ท่านชอบออกไปหาชาวบ้าน ชอบเดินไปในป่า ชอบเดินขึ้นเขา
ในบ้านของในหลวงมีที่นาข้าว มีบ่อปลา มีโรงเลี้ยงวัว
ในหลวงทำฝนได้ ในหลวงสร้างถนน ในหลวงสร้างที่เก็บน้ำ ...."
สารภาพว่า เราเองก็บอกไม่ได้ว่าลูกจะรู้เรื่องมั๊ย แต่เราเห็นว่าเค้าตั้งใจมองรูปในหนังสือ และพอเสียงเราสะอื้น เค้าก็หันมากอดเรา
และเราก็ตั้งใจว่า เราจะเล่าเรื่องราวของในหลวง เล่าเรื่องการทรงงานของในหลวงให้ลูกฟังไปเรื่อยๆ ไม่ว่าเค้าจะเติบโตไปแค่ไหน
เราเชื่อว่ายังมีคนอีกมากมาย โดยเฉพาะเด็กรุ่นหลังที่ไม่รู้ว่า ทำไมถึงมีคนเศร้าโศกเสียใจมากมาย ทำไมคลื่นมหาชนถึงหลั่งไหลไปส่งเสด็จสู่สวรรคาลัยนับสิบ นับร้อยล้านชีวิต
และทำไมคนไทยถึงได้รักในหลวงอย่างสุดหัวใจ
สารคดีการทรงงานจะเป็นคำตอบและพวกเค้าจะได้รู้ว่า ในหลวงทรงรักคนไทยมากมายเพียงใด
ในเวลานี้ความเสียใจยังไม่จางหาย น้ำตายังคงไหล แถลงการที่ออกมาว่าทรงจากไปด้วยพระอาการสงบ เราตั้งจิตอธิษฐานให้เป็นเป็นดังนั้น เพราะไม่อยากจะให้ทรงเจ็บปวดทรมานอีกแล้ว
น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของ
ราชกุลมหิดล ที่ได้มอบมหาราชาผู้ยิ่งใหญ่ให้คนไทยมาแสนนาน จากนี้ไปทุกพระองค์คงได้พบกันแล้ว ณ.สรวงสวรรค์
-หากมีการใช้คำผิดพลาดขออภัยนะคะ-