เราดูคลิปนี้แล้วร้องไห้เลย ใครเป็นแบบเรามั้ย (มันอาจเป็นแค่อินเนอร์ส่วนตัวของเรานะ)

ทุกวันนี้ข่าวร้ายๆ เกี่ยวกับครูโคตรเยอะๆๆๆๆ
เราก็เข้าใจนะ...คือชีวิตมันก็ต้องมีทั้งดีและร้ายอ่ะเนาะ
เราเองก็ไม่ได้คิดอยากเป็นครูเลย ทุกวันนี้ก็ยังไม่คิด
เพราะแม่เราเคยสอนว่า “อยากเป็นครู ถ้าคิดจะเป็นเพราะความมั่นคง หรือจะทำ
ตามแม่ ไม่ต้องนะ
เพราะอยากให้เป็น เพราะตั้งใจที่จะเป็นจริงๆ แม่ไม่อยากให้มีครูที่เป็นเพราะ
ความจำใจเพิ่ม”

และเราก็ไม่ได้มีความเสียสละมากมายอะไรขนาดนั้น เลยไม่อยากเป็นครู
จนวันนึงเรามาดูคลิปนี้

(ขอใส่ไว้ในสปอยนะคะ เดี๋ยวผิดกฏ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.youtube.com/watch?v=P0w3LkJ9js0

เราบอกเลยว่าเราร้องไห้ ร้องไห้เฉย คืออารมณ์มันประมาณ
ยอมรับเลยนะว่าทุกวันนี้เราว่าเราศรัทธาในอาชีพนี้น้อยลงมากๆ

แต่พอมาเจอแบบนี้ มันทำให้เรามองอีกมุมหนึ่ง มุมที่เราไม่ค่อยได้มองเห็นเท่าไหร่
(เพราะส่วนใหญ่เราจะเห็นสื่อนำเสนอแต่ข่าวร้ายๆ อ่ะ )
มันเลยทำให้เราร้องไห้ ร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิด พอจะเข้าใจอารมณ์นี้มั้ยอ่า

เหมือนกับว่า เพราะเราเอาเวลาไปมองแต่ด้านร้ายจนลืมมองสิ่งที่มันสวยงามบน
โลกนี้ และคลิปนี้ทำให้เราคิดได้ ครูที่เสียสละ เพื่อเด็กๆ โรงเรียนบ้านแม่สะเต
ช่วงที่พีคสุดคือรอยยิ้มของเด็กเหล่านั้นมันบริสุทธิ์มากอ่ะ

จนเราเข้าใจแม่เราแล้วว่า ทำไมแม่ถึงพูดเสมอว่า
“เราเป็นคนมีโอกาส...ในขณะที่เด็กบางคนไม่มีเลย”

ตอนเด็ก เราเคยโกรธแม่ที่เอาหนังสือของเรา (ที่เราเลิกอ่านแล้ว) ไปให้ลูกศิษย์
ของแม่
เราโกรธมาก ต่อว่าแม่ว่าแม่เอาของเราไปให้คนอื่น
แต่วันนี้เราเข้าใจแล้วว่าเพราะอะไร และกลับรู้สึกดีใจ ที่แม่เอาไปให้เด็กๆ หนังสืออยู่กับเราก็แค่ไว้ตั้งโชว์


เราไม่ค่อยออกค่ายอาสาอะไรพวกนี้เท่าไหร่ ทำให้เราไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มของเด็กพวกนี้

ในฐานะคนที่ไม่ค่อยไปเจออะไรเหล่านี้ จนแบบมองข้ามไปเลย
เราเลยคิดว่าคลิปนี้มันเป็นอีกสิ่งสวยงามบนโลกที่อยากเล่าให้ฟัง
มันเหมือนเปลี่ยนมุมมองในชีวิตเราไปเลย

สุดท้ายนี้….ขอพูดในฐานะลูกศิษย์คนหนึ่งที่อยากบอกครูทุกคนที่ทำให้เรามีวันนี้
ขอบคุณคุณครู ...ที่ทิ้งชีวิตมาเพื่อพวกเรา