ที่ผ่านมาคือความรักรึป่าว #นาฬิกา

สวัสดีคะ เราพึ่งหัดเขียนเป็นฉบับแรก #นิยายอินความจริงของเรา
เมื่อตอนปีหนึ่งเราได้ไปทำงานอยู่ที่ร้านแห่งหนึ่งในตัวพิษณุโลกคะ การทำงานเป้นไปด้วยดีเราเป้นเด้ก ตจว.เลยจำพวกผช.ที่มาเที่ยวร้านอาหารมาก เราคอยเตือนเพื่อนๆทุกครั้งว่าอย่าไปต่อกะแขกหรือรับเครื่องดื่มที่แขกนำให้ เป้นแบบนี้อยู่ตลอดมา พอมีวันหนึ่งเราเจอกับแขกคนหนึ่ง #เราชอบเค้าสเป็กทุกอย่างอ่ะ แต่ก้ต้องห้ามใจนะ ท่องไว้แขกๆ แต่ด้วยความถูกใจและเค้าน่าตาดีมาก ทำให้เราให้เบอร์เค้าไป เชื่อไหม เค้าดีมากดีจนเราหลง ทิ้งทุกอย่างได้อ่ะ เราก็ตกลงเป้นแฟนกัน พออยู่มาเค้าก้ขอมาอยู่ที่ห้องเรา และ ไปทำงานกะเรา
ช่วงนั้นคือดีมาก เค้าทำทุกอย่างเพื่อเรา ซักผ้าหุงข้าวล้างจาน ซักแม้กะทั้ง กกน. อาบน้ำคือทุกอย่างจริงๆมีความน่ารักอยู่ตลอดเวลา เค้าพาไปนอนบ้านเค้าเปิดตัวกับทุกคน เราก้รู้สึกดีมากนะ คือความดีของเค้าจนเราลืมความถูกต้องไปเลยอ่ะ เราก็เริ่มพาเค้ามาเปิดตัวกับครอบครัวเรา ซึ่งเป้นคนแรกที่ได้เข้าบ้านเราและถูกยอมรับ พอหลายเดือนผ่านมาเราก็ถูกไล่ออกจากงานที่เคยทำเพราะ เจ้าของร้านไม่ไว้ใจผู้จัดการและทีมงาน เลยโดนกันเป้นแถวๆ ลืมบอกไปคือเราเรียนนะ เราเลยออกมาเรียนเฉยๆอ่ะ ไม่ได้ทำงาน แต่แฟนเราจำเป้นต้องหางาน เราเลยไปขอพี่คนรู้จักฝากให้ทำงานค่าแรงได้วันละ 140 แต่คืองานอะไรมันหายากเพราะแฟนเราสักเยอะ ส่วนเรื่องค่าหอกินอยู่ คือเราเป้นคนจัดการ คือความหลงไงตอนนั้น เวลาแม่เราส่งเงินมาให้เค้าก็จะหยุดงานนอนทั้งวัน เราเริ่มทะเลอะกัน เดียวมาต่อนะถ้ามีคนติดตาม 😆