ตามหัวข้อเลยค่ะ ยาวววมากกกๆๆๆๆเลย
พ่อแม่แฟนเราเลิกกันตั้งแต่เขาอายุ10กว่าปี เขาชอบบอกเราว่าแม่เขาไม่รักเขา
แต่ตอนเราเจอแม่เขา แม่เขาก็รักลูกแหละ แต่เป้นคนไม่ค่อยอ่อนโยนไม่หวาน
ด้วยนิสัยแฟนเราเป้นคนโมโหง่ายใครพูดอะไรให้ไม่ได้เลย ไม่ค่อยเข้าหาแม่
ไปหาแม่ก็ไปแค่หวัดดี ละก็ไปเล่นกะเพื่อนทั้งวัน แต่พอเดือดร้อนแม่เขาก็ช่วยตลอด
เงินไม่พอใช้ แม่เขาก็โอนให้ แต่ก็ชอบพูดว่าแม่ไม่รักอยู่ดี บอกไม่เหมือนแม่เรา
ถ้ามีแม่แบบเราคงดี แล้วเป็นคนที่คิดลบตลอด เวลาเพื่อนที่ทำงานคุยกัน ก็จะคิดว่าเขา
พูดให้ตัวเอง พูดข่มตัวเองงี้ เขาแค่พูดว่าเงินออกไปเที่ยวไปกินหมูทะแค่นี้ ก็ว่าเขาพูดข่ม
ว่าตัวเองคงไม่มีปัญญากิน เพื่อนที่ทำงานอายุน้อยกว่าเขา2ปี บางครั้งเรียกชื่อเฉยๆ
ไม่เรียกพี่ คือเขาก็พูดโต้งๆใส่อารมไปเลยว่าปีนเกลียว พาลูกไปเดินเล่นตอนเย็น
ยายเขาเรียกหลานกลับบ้าน เขาคิดว่ายายคนนั้นไม่ชอบเขาหรือเปล่า
ล่าสุดเขามาอยู่บ้านเรา เขาตำถั่วกินข้าวเที่ยงนี่แหละ พ่อเราพูดว่าใส่มะกอก2ลูกน่าจะเปรี้ยว
ด้วยความบ้านเราเป็นคนอีสาน เขาจะไม่ชอบส้มตำที่มีรสเปรี้ยวมาก พ่อเราเลยกินแค่นิดเดียว
ก็โมโหอีก ว่าพ่อเราพูดให้ เราก็บอกให้ลดเปรี้ยวสิ เขาก็บอกทำไม่ได้ ตำเองก็เอาอร่อยตัวเองสิ
คือบ้านเราอยู่กันหลายคน ยาย พ่อ แม่ ลูก แต่ละคนก็มีโรคประจำตัว เวลาเราทำอาหาร
เราจะคิดถึงคนในครอบครัว ว่าควรกินรสไหน ก็จะปรับรสชาติตลอด เราพยายามบอกเขา
ว่าถ้าจะอยู่เป็นครอบครัวก็ต้องคิดถึงคนในครอบครัว เราพยายามบอกเขาอย่าคิดมาก
อย่าคิดลบมาตลอด นี่ก็เข้าปีที่3ละ จนเราเหนื่อย และเริ่มที่จะไม่ไหว เพราะเราเป็นคนคิดมาก
ที่พยายามจะไม่คิดอะไร เวลาเพื่อนที่ทำงานชอบพูดกวนตีนเราก็จะนิ่งใส่ เพราะไม่อยากให้มีเรื่อง
แต่แฟนเราเอาแต่พูดว่าเราอ่อนแอ ไม่สู้คน ดูถูกเรา เราแค่ไม่ชอบความวุ่นวาย ถ้าตอบโต้แล้ว
ต้องทำงานแบบอึดอัด เราปล่อยผ่านดีกว่า มันมีวิธีแก้ไหม อีกนิดเราจะเป็นประสาทแทนละ
แฟนเราอายุ28 เรา23
แฟนเราเป็นคนคิดลบมาก มีวิธีแก้ไหม
พ่อแม่แฟนเราเลิกกันตั้งแต่เขาอายุ10กว่าปี เขาชอบบอกเราว่าแม่เขาไม่รักเขา
แต่ตอนเราเจอแม่เขา แม่เขาก็รักลูกแหละ แต่เป้นคนไม่ค่อยอ่อนโยนไม่หวาน
ด้วยนิสัยแฟนเราเป้นคนโมโหง่ายใครพูดอะไรให้ไม่ได้เลย ไม่ค่อยเข้าหาแม่
ไปหาแม่ก็ไปแค่หวัดดี ละก็ไปเล่นกะเพื่อนทั้งวัน แต่พอเดือดร้อนแม่เขาก็ช่วยตลอด
เงินไม่พอใช้ แม่เขาก็โอนให้ แต่ก็ชอบพูดว่าแม่ไม่รักอยู่ดี บอกไม่เหมือนแม่เรา
ถ้ามีแม่แบบเราคงดี แล้วเป็นคนที่คิดลบตลอด เวลาเพื่อนที่ทำงานคุยกัน ก็จะคิดว่าเขา
พูดให้ตัวเอง พูดข่มตัวเองงี้ เขาแค่พูดว่าเงินออกไปเที่ยวไปกินหมูทะแค่นี้ ก็ว่าเขาพูดข่ม
ว่าตัวเองคงไม่มีปัญญากิน เพื่อนที่ทำงานอายุน้อยกว่าเขา2ปี บางครั้งเรียกชื่อเฉยๆ
ไม่เรียกพี่ คือเขาก็พูดโต้งๆใส่อารมไปเลยว่าปีนเกลียว พาลูกไปเดินเล่นตอนเย็น
ยายเขาเรียกหลานกลับบ้าน เขาคิดว่ายายคนนั้นไม่ชอบเขาหรือเปล่า
ล่าสุดเขามาอยู่บ้านเรา เขาตำถั่วกินข้าวเที่ยงนี่แหละ พ่อเราพูดว่าใส่มะกอก2ลูกน่าจะเปรี้ยว
ด้วยความบ้านเราเป็นคนอีสาน เขาจะไม่ชอบส้มตำที่มีรสเปรี้ยวมาก พ่อเราเลยกินแค่นิดเดียว
ก็โมโหอีก ว่าพ่อเราพูดให้ เราก็บอกให้ลดเปรี้ยวสิ เขาก็บอกทำไม่ได้ ตำเองก็เอาอร่อยตัวเองสิ
คือบ้านเราอยู่กันหลายคน ยาย พ่อ แม่ ลูก แต่ละคนก็มีโรคประจำตัว เวลาเราทำอาหาร
เราจะคิดถึงคนในครอบครัว ว่าควรกินรสไหน ก็จะปรับรสชาติตลอด เราพยายามบอกเขา
ว่าถ้าจะอยู่เป็นครอบครัวก็ต้องคิดถึงคนในครอบครัว เราพยายามบอกเขาอย่าคิดมาก
อย่าคิดลบมาตลอด นี่ก็เข้าปีที่3ละ จนเราเหนื่อย และเริ่มที่จะไม่ไหว เพราะเราเป็นคนคิดมาก
ที่พยายามจะไม่คิดอะไร เวลาเพื่อนที่ทำงานชอบพูดกวนตีนเราก็จะนิ่งใส่ เพราะไม่อยากให้มีเรื่อง
แต่แฟนเราเอาแต่พูดว่าเราอ่อนแอ ไม่สู้คน ดูถูกเรา เราแค่ไม่ชอบความวุ่นวาย ถ้าตอบโต้แล้ว
ต้องทำงานแบบอึดอัด เราปล่อยผ่านดีกว่า มันมีวิธีแก้ไหม อีกนิดเราจะเป็นประสาทแทนละ
แฟนเราอายุ28 เรา23