แสดงวิธีเป็นประพันธ์บทตอบงานชนิดหนึ่ง ใครมาพบเข้า จะคิดว่าเป็นพระอภิธรรมจริงๆ แต่ไม่ใช่! ก็เลยจะขออธิบายข้อนี้ ว่า

มันเป็นงานมีนัยพิเศษ และเพราะตนต้องการจะฝึกหัดกายวาจาด้วย

ที่กล่าว หรือที่เขียนไว้เหมือนดั่งจะให้คนไม่พอใจ  ก็เพื่อเผื่อตนและคนจะพบเห็น ได้ตริตรองคำนึงถึงอภิวินัยนั้นๆต่างหาก  ไม่ได้คิดว่าจะให้ใครๆ หรือตนเองต้องมาได้อภิธรรมแบบไม่น่าพอใจ หรือในแบบพระไตรปิฎกหรือไม่ว่า จะมาได้อภิธรรมดั่งที่เขียนบอกมานี้  เพราะไม่อยากจะให้ใครได้ทุกข์เพราะจะต้องมารู้เรื่องด้วย  อยากเพียงแต่ให้ได้ฝึกในพระอภิวินัยที่ยิ่งๆขึ้นไปเท่านั้น

ปฎิกัมมทุคติ

            ก. ท่านเห็นเป็นการพาณิชย์บุคคล โดยศาสนบุคคล  หรือ?
            อ. ถูกแล้ว
            ก. บุคคลไม่พึงเห็นท่านเป็นศาสนะพาณิชย์ด้วยความเป็นบุคคลมิใช่หรือ?  
            อ. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น
            ก. หรือท่านไม่เห็นว่าศาสนาไม่พึงสำเร็จได้ด้วยบุคคล?
            อ. ถูกแล้ว หากบุคคลมิพึงสำเร็จ ศาสนาก็ยังไม่สำเร็จด้วยบุคคล  
            ก. ท่านจงรับรู้ปฏิญาณกรรม.  หากว่า ท่านไม่เห็นบุคคลโดยสัจจะ ท่านก็เห็นแล้วโดยศาสนาที่มีบุคคล
ด้วยเหตุนั้นนะท่าน จึงต้องกล่าวว่า เมื่อทุคติไม่อาจเกิดขึ้นได้ด้วยบุคคล  เพราะฉะนั้นการขายขนมปังนั้นย่อมไม่ผิด  ดังนี้  
            อ. การขายขนมปังเป็นศาสนพาณิชย์ จึงไม่ใช่ทั้ง ทุคติ และสุคติ เป็นศาสนา
            ก. เช่นนั้น ท่านจึงกล่าวผิด เพราะศาสนาสำเร็จได้โดยพยากรณ์  และศาสนาสิ้นสุดลงด้วยก็เพราะทุคติ (บาป)  
การขายขนมปังนั้นไม่ได้ทุคติ จึงไม่ใช่  เพราะบุคคลนั้นย่อมมิได้สำเร็จด้วยปฏิญาณแห่งบุคคล แต่สำเร็จโดยปฏิญาณแห่งศาสนาที่เกิดด้วยบุคคลผู้สำเร็จ (ธรรม)
            อ. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น!


☻^{..ข้อมูลเนื้อหาที่เกี่ยวข้อง :goo.gl/oTtDXU}