สวัสดีครับ สับสนกับชีวิตตนเองควรหาทางออกยังไงดีครับ
ตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัย ปี1 มหาลัยไกลบ้าน เรียนได้สามเดือนเเล้วครับทางบ้านมีฐานะยากจน พ่อแม่ส่งเรียน พ่อแม่ทำงานรับจ้างรายวันอยู่ครับแน่นอนว่ามาเรียนไกลบ้าน มีค่าใช้จ่ายสูง ไหนจะค่าหอ ค่าดำรงชีพ ค่าเสื้อผ้าค่าหนังสือ ค่ากิจกรรมมากมายหลายอย่าง โทรคุยกับแม่ประจำครับ ทุกครั้งที่โทรคุยแม่ก็จะบอกว่า แม่เหนื่อยแม่ทำงานเหนื่อย น้ำตาผมไหลทุกครั้งเมื่อคุยกับแม่เสร็จสงสารท่านครับ
แม่ผมก็อายุขึ้นเลข5แล้วด้วย ส่วนพ่อก็จะเลข 6 ละ ตอนนี้อยากออกจากมหาลัยแล้วกลับมาหางานทำที่บ้านไม่อยากเป็นภาระให้ท่าน อีกอย่างจะได้อยู่ดูแลท่านด้วยครับ แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวครับ วุฒิแค่ ม6 ทำงานอะไรได้ไม่มาก
ปล.ตอนนี้ก็เรียนด้วยทำงานด้วยแต่ก็พอจ่ายแต่ค่าหอ
ปล2.ตอนนี้ก็เบื่อกับชีวิตมหาลัยด้วยครับ เบื่อกิจกรรมเบื่อรุ่นพี่ที่ชอบเหน็บแนมเวลาเราไม่เข้าร่วมกิจกรรมก็จะทำโทษเพื่อนเรา
คือเราต้องทำงานด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลามาทำกิจกรรมกับเพื่อน ตอนนี้ก็มีเพื่อนที่เริ่มแบนเราแล้วด้วย
ผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้สับสนมาก ควรอยู่ต่อหรือควรออกมา
สับสนกับชีวิตของตนเอง
ตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัย ปี1 มหาลัยไกลบ้าน เรียนได้สามเดือนเเล้วครับทางบ้านมีฐานะยากจน พ่อแม่ส่งเรียน พ่อแม่ทำงานรับจ้างรายวันอยู่ครับแน่นอนว่ามาเรียนไกลบ้าน มีค่าใช้จ่ายสูง ไหนจะค่าหอ ค่าดำรงชีพ ค่าเสื้อผ้าค่าหนังสือ ค่ากิจกรรมมากมายหลายอย่าง โทรคุยกับแม่ประจำครับ ทุกครั้งที่โทรคุยแม่ก็จะบอกว่า แม่เหนื่อยแม่ทำงานเหนื่อย น้ำตาผมไหลทุกครั้งเมื่อคุยกับแม่เสร็จสงสารท่านครับ
แม่ผมก็อายุขึ้นเลข5แล้วด้วย ส่วนพ่อก็จะเลข 6 ละ ตอนนี้อยากออกจากมหาลัยแล้วกลับมาหางานทำที่บ้านไม่อยากเป็นภาระให้ท่าน อีกอย่างจะได้อยู่ดูแลท่านด้วยครับ แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวครับ วุฒิแค่ ม6 ทำงานอะไรได้ไม่มาก
ปล.ตอนนี้ก็เรียนด้วยทำงานด้วยแต่ก็พอจ่ายแต่ค่าหอ
ปล2.ตอนนี้ก็เบื่อกับชีวิตมหาลัยด้วยครับ เบื่อกิจกรรมเบื่อรุ่นพี่ที่ชอบเหน็บแนมเวลาเราไม่เข้าร่วมกิจกรรมก็จะทำโทษเพื่อนเรา
คือเราต้องทำงานด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลามาทำกิจกรรมกับเพื่อน ตอนนี้ก็มีเพื่อนที่เริ่มแบนเราแล้วด้วย
ผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้สับสนมาก ควรอยู่ต่อหรือควรออกมา