ตามนั้นเลยค่ะ
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนเราอยู่ม.6 เราเจอเค้า เราก็คุยกับเค้าไปเรื่อยๆจนเริ่มผูกพันธ์ รักเค้านั่นแหละค่ะ 555 ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เค้าน่ารักกับเราเสมอ เป็นผู้ชายที่มุ้งมิ้ง ขี้อ้อน ติดแม่ ซึ่งบางทีเราก็คิดว่าเราแมนกว่าเค้าอีก555 เค้าชอบถามเราทุกวันว่าเรารักเค้ารึเปล่า ซึ่งเราก็บอกว่ารัก แต่เราไม่ได้บอกบ่อยๆ เพราะเราจั๊กจี้ค่ะ (ก็คนไม่เคยมีแฟนนี่หว่า) แต่!! ถึงเราจะบอกรักกันผ่านไลน์ทุกคืน แต่เค้าก็ไม่เคยขอเราเป็นแฟนสักที เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะเราบอกเค้าว่าถ้าจะขอให้มาขอต่อหน้า ไม่ใช่มาพิมพ์ขอ หรือว่าแค่โทรมา เค้าก็เป็นคนขี้อายค่ะ เลยไม่ได้ขอสักที ก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่วงประกาศคะแนนสอบ คะแนนเราแย่ลงค่ะ ไม่ได้แย่มากมาย แต่เราซีเรียส เพราะว่าเราไม่อยากให้พ่อแม่เราผิดหวังในตัวเรา (ก็การเข้ามหาลัยมันใช่เรื่องง่ายซะที่ไหนล่ะ) จนช่วงนั้นแหละค่ะ เรามาคิดทบทวนว่า เห้ย เพราะเรามัวแต่คุยกับเค้านี่เอง ไม่ยอมทำอะไร อ่านหนังสือได้แป๊บๆ เค้าก็มาขวนเราคุยแล้ว เราก็เลยคุยกับเค้าสิคะ จะรออะไร 555 เพราะอย่างนี้แหละ เราเลยตัดสินใจบอกเค้าไป ว่าเลิกคุยกันเถอะ เราไม่บอกเหตุผลกับเค้านะ ตัดไปเลย แล้วหันมาโฟกัสการสอบแทน ซึ่งเค้าก็คงโกรธเรามาก ตอนนั้นเห็นเค้าโพสหลายอย่างเลยค่ะ โพสว่าผู้หญิงเนี่ยไม่ดี ต่อไปจะเลวเพราะผู้หญิงทำให้เลว อะไรทำนองนี้ตลอดเลย แล้วเค้าก็บอกกับเราว่า เค้าจะไม่มีใคร เพราะเค้าเจ็บมาก (แล้วรู้มั้ยว่าเราก็เจ็บ?บอกเลิกทั้งๆที่ยังรักอยุ่หน่ะ) ตั้งแต่ตอนนั้น เราก็เฉยชาต่อเค้าเลยค่ะ ทั้งที่ในใจนี่ อยากทักไปหา อยากไปคุย เราก็รอจนเราสอบเข้ามหาลัยได้เรียบร้อยแล้ว เราก็ทักเค้าไปค่ะ ทักไปขวนคุย แล้วเราก็บอกเหตุผลเค้า ว่าทำไมเราถึงบอกให้เลิกคุยกัน พอเค้ารุ้ เค้าก็ทำเหมือนไม่เชื่อ.. เราก็หมดหนทางค่ะ เลยบอกเค้าว่าอยากคิดยังไงก็คิด และหลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ เค้าก็เปิดตัวแฟนเลยค่ะ เป็นผู้หญิงที่เค้าเจอในมหาลัย ซึ่งเราตกใจมาก ไหนบอกว่าจะไม่มีใครไปอีกนาน นานอะไรกันแค่3-4เดือน แล้วดูเราสิ นี่ก็หลายปีละ เราก็ลืมเค้าไม่ได้สักที คิดถึงเค้าตลอดเวลาจริงๆ แต่เห็นเค้ามีความสุขเราก็ดีใจ แต่อยากให้คนที่อยุ่ข้างๆเค้าเป็นเราจัง..
ทำยังไงดี ลืมแฟนเก่าไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่ไปแล้ว ?
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนเราอยู่ม.6 เราเจอเค้า เราก็คุยกับเค้าไปเรื่อยๆจนเริ่มผูกพันธ์ รักเค้านั่นแหละค่ะ 555 ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เค้าน่ารักกับเราเสมอ เป็นผู้ชายที่มุ้งมิ้ง ขี้อ้อน ติดแม่ ซึ่งบางทีเราก็คิดว่าเราแมนกว่าเค้าอีก555 เค้าชอบถามเราทุกวันว่าเรารักเค้ารึเปล่า ซึ่งเราก็บอกว่ารัก แต่เราไม่ได้บอกบ่อยๆ เพราะเราจั๊กจี้ค่ะ (ก็คนไม่เคยมีแฟนนี่หว่า) แต่!! ถึงเราจะบอกรักกันผ่านไลน์ทุกคืน แต่เค้าก็ไม่เคยขอเราเป็นแฟนสักที เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะเราบอกเค้าว่าถ้าจะขอให้มาขอต่อหน้า ไม่ใช่มาพิมพ์ขอ หรือว่าแค่โทรมา เค้าก็เป็นคนขี้อายค่ะ เลยไม่ได้ขอสักที ก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่วงประกาศคะแนนสอบ คะแนนเราแย่ลงค่ะ ไม่ได้แย่มากมาย แต่เราซีเรียส เพราะว่าเราไม่อยากให้พ่อแม่เราผิดหวังในตัวเรา (ก็การเข้ามหาลัยมันใช่เรื่องง่ายซะที่ไหนล่ะ) จนช่วงนั้นแหละค่ะ เรามาคิดทบทวนว่า เห้ย เพราะเรามัวแต่คุยกับเค้านี่เอง ไม่ยอมทำอะไร อ่านหนังสือได้แป๊บๆ เค้าก็มาขวนเราคุยแล้ว เราก็เลยคุยกับเค้าสิคะ จะรออะไร 555 เพราะอย่างนี้แหละ เราเลยตัดสินใจบอกเค้าไป ว่าเลิกคุยกันเถอะ เราไม่บอกเหตุผลกับเค้านะ ตัดไปเลย แล้วหันมาโฟกัสการสอบแทน ซึ่งเค้าก็คงโกรธเรามาก ตอนนั้นเห็นเค้าโพสหลายอย่างเลยค่ะ โพสว่าผู้หญิงเนี่ยไม่ดี ต่อไปจะเลวเพราะผู้หญิงทำให้เลว อะไรทำนองนี้ตลอดเลย แล้วเค้าก็บอกกับเราว่า เค้าจะไม่มีใคร เพราะเค้าเจ็บมาก (แล้วรู้มั้ยว่าเราก็เจ็บ?บอกเลิกทั้งๆที่ยังรักอยุ่หน่ะ) ตั้งแต่ตอนนั้น เราก็เฉยชาต่อเค้าเลยค่ะ ทั้งที่ในใจนี่ อยากทักไปหา อยากไปคุย เราก็รอจนเราสอบเข้ามหาลัยได้เรียบร้อยแล้ว เราก็ทักเค้าไปค่ะ ทักไปขวนคุย แล้วเราก็บอกเหตุผลเค้า ว่าทำไมเราถึงบอกให้เลิกคุยกัน พอเค้ารุ้ เค้าก็ทำเหมือนไม่เชื่อ.. เราก็หมดหนทางค่ะ เลยบอกเค้าว่าอยากคิดยังไงก็คิด และหลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ เค้าก็เปิดตัวแฟนเลยค่ะ เป็นผู้หญิงที่เค้าเจอในมหาลัย ซึ่งเราตกใจมาก ไหนบอกว่าจะไม่มีใครไปอีกนาน นานอะไรกันแค่3-4เดือน แล้วดูเราสิ นี่ก็หลายปีละ เราก็ลืมเค้าไม่ได้สักที คิดถึงเค้าตลอดเวลาจริงๆ แต่เห็นเค้ามีความสุขเราก็ดีใจ แต่อยากให้คนที่อยุ่ข้างๆเค้าเป็นเราจัง..