สวัสดีครับ คือผมมีปัญหาชีวิตครับ ผมอายุ17ปี อยู่ม.6 กำลังจะสอบเข้ามหาลัย แต่ก่อนจะสอบผมมีปัญหาที่ว่า ผมไม่มีเงินเรียนครับ
พ่อกับแม่แยกทางกัน โดยมีเพียงแค่แม่คนเดียวที่เป็นเสาหลักของครอบครัว ผมมีน้องหนึ่งคน ฐานะทางบ้านคือ จนครับ แม่ต้องส่งเงินให้ผมกับน้องเรียน แม่ผมเหนื่อยมาก ผมคิดจะหางานทำครับ แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่ได้ ผมเลยเอาดีทางด้านเรียน แต่ว่ายิ่งเรียนสูงขึ้น มันก็ต้องใช้เงินมาก แม่ก็ยิ่งเหนื่อยมากขึ้น แม่เคยบอกว่าไม่ต้องห่วงแม่ตั้งใจเรียนเถอะ
ผมรู้ครับว่าแม่ไม่ค่อยมีเงินมาก ไหนจะส่งน้องกับผมเรียน ไหนจะหนี้สินอื่นๆ ตัวผมเองไปหางานก็หาไม่ได้ ผมไม่ต้องการให้แม่ลำบากไปมากกว่านี้ แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ผมเรียนหนักมาก วันนึงนอนที ก็ตี2-3 ตื่นเช้ามาต้องรีบไปส่งงาน มันยิ่งทำให้ผมเครียด ยิ่งช่วงนี้ใกล้สอบ ก็ยิ่งเครียด
แม่เหนื่อย ผมก็เหนื่อยแล้วครับ รู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์ และยังเป็นภาระของแม่อีก ผมสงสารแม่ สงสารน้อง ใครจะคิดว่าผมสิ้นคิดก็ได้ แต่ถ้าได้มายืนจุดๆเดียวกับผมก็อาจจะเข้าใจ
บางทีแล้วถ้าไม่มีผมแล้ว น้องอาจจะได้มีโอกาสดีๆ อย่างน้อยภาระของครับครัวก็ลดลง
ผมเห็นแก่ตัวใช่มั้ยครับ... แต่ผมอยู่ไม่ไหวแล้ว ผมมองไม่เห็นทางออกเลยครับ กลับบ้านมาก็ต้องมานั่งร้องไห้ไม่ให้ใครเห็น เก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียว ผมได้แต่ถามตัวเองว่าควรทำยังไงดีๆๆๆๆๆ...แต่ก็คิดไม่ออก ชีวิตของคนเรานี่มันไม่ยุติธรรมเลยนะครับ555...
..... ผมอยากตายครับ แต่ว่า มันพอจะมีวิธีที่ตายแล้วไม่เจ็บบ้างมั้ยครับ...
มีวิธีฆ่าตัวตาย ที่ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องทรมาน บ้างมั้ยครับ
พ่อกับแม่แยกทางกัน โดยมีเพียงแค่แม่คนเดียวที่เป็นเสาหลักของครอบครัว ผมมีน้องหนึ่งคน ฐานะทางบ้านคือ จนครับ แม่ต้องส่งเงินให้ผมกับน้องเรียน แม่ผมเหนื่อยมาก ผมคิดจะหางานทำครับ แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่ได้ ผมเลยเอาดีทางด้านเรียน แต่ว่ายิ่งเรียนสูงขึ้น มันก็ต้องใช้เงินมาก แม่ก็ยิ่งเหนื่อยมากขึ้น แม่เคยบอกว่าไม่ต้องห่วงแม่ตั้งใจเรียนเถอะ
ผมรู้ครับว่าแม่ไม่ค่อยมีเงินมาก ไหนจะส่งน้องกับผมเรียน ไหนจะหนี้สินอื่นๆ ตัวผมเองไปหางานก็หาไม่ได้ ผมไม่ต้องการให้แม่ลำบากไปมากกว่านี้ แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ผมเรียนหนักมาก วันนึงนอนที ก็ตี2-3 ตื่นเช้ามาต้องรีบไปส่งงาน มันยิ่งทำให้ผมเครียด ยิ่งช่วงนี้ใกล้สอบ ก็ยิ่งเครียด
แม่เหนื่อย ผมก็เหนื่อยแล้วครับ รู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์ และยังเป็นภาระของแม่อีก ผมสงสารแม่ สงสารน้อง ใครจะคิดว่าผมสิ้นคิดก็ได้ แต่ถ้าได้มายืนจุดๆเดียวกับผมก็อาจจะเข้าใจ
บางทีแล้วถ้าไม่มีผมแล้ว น้องอาจจะได้มีโอกาสดีๆ อย่างน้อยภาระของครับครัวก็ลดลง
ผมเห็นแก่ตัวใช่มั้ยครับ... แต่ผมอยู่ไม่ไหวแล้ว ผมมองไม่เห็นทางออกเลยครับ กลับบ้านมาก็ต้องมานั่งร้องไห้ไม่ให้ใครเห็น เก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียว ผมได้แต่ถามตัวเองว่าควรทำยังไงดีๆๆๆๆๆ...แต่ก็คิดไม่ออก ชีวิตของคนเรานี่มันไม่ยุติธรรมเลยนะครับ555...
..... ผมอยากตายครับ แต่ว่า มันพอจะมีวิธีที่ตายแล้วไม่เจ็บบ้างมั้ยครับ...