ทำไมชีวิตถึงไม่เคยมีดีกับเขาบ้างเลย

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เหมือนมันจะเป็นคำถาม แต่ตอนนี้รู้สึกแย่มากๆ อึดอัดเสียใจไม่เข้าใจ หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า กาลครั้งหนึ่งเหมือนจะอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่น มีพร้อมทุกอย่างฐานะปานกลาง เราก็ใช้ชีวิตตามปกติจนเกิดเหตุการ์ณที่ต่อเนื่องมาเรื่อยๆ เริ่มจากพ่อป่วยก่อน ตามมาด้วยแม่ ซึ่งระยะห่างเหตุการ์ณที่เกิดก็แม่เพิ่งป่วยได้สองปี ส่วนพ่อก็หกปี แต่แม่ดูอาการสาหัสกว่าพ่อเยอะ (ขอไม่ระบุรายละเอียดนะ) แล้วเราก็อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ตลอด จนเมื่อปลายปีก่อนเราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง คบกันเรื่อยมาจนตอนนี้ก็ใกล้จะครบปีแล้ว ไปๆมาๆหากันบ้างเป็นบางครั้ง อาทิตละวันสองวัน ไม่เกินนี้ แต่ตอนนี้อาการแม่เริ่มทรุดหนัก เราเลยเจอกันเดือนละสองสามครั้ง แต่การที่เราไปเจอเค้าหรืออยู่กับเค้า ทางบ้านเราเค้าไม่ชอบใจนัก แถมมีบางอย่างบอกว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้เราเสียใจอีก (แฟนก่อนหน้านี้สองคนแรกเขาก็เคยบอกไว้แล้วมันเป็นจริงเลยทำให้ทางบ้านเชื่อทุกเรื่องที่เขาได้เตือนมา) แต่กลับกลายเป็นเราที่รู้สึกแย่แทนเพราะอยากจะมีชีวิตเป็นของตัวเอง แต่ตัดสินใจอะไรก็ดูจะผิดไปหมด แล้วแบบนี้เราควรจะทำยังไงดี??? เพราะตอนนี้รู้สึกท้อไปหมดแล้ว ไอที่เคยดูแลพ่อแม่มาตลอด พอวันที่ไปหาแฟนก็โดนมองว่าเราทิ้งพ่อกับแม่ ทั้งๆที่แค่วันเดียว ทำให้เรารู้สึกผิดมาก เพราะตอนนี้แม่อาการทรุดหนักไปอีก ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตตัวเองแล้ว ใครก็ได้บอกหน่อยเถอะ ว่าเราควรทำยังไงดี ความรู้สึกมันอัดอั้นเต็มไปหมด