เราเป็นลูกที่แย่มากเลยใช่ไหม

ช่วงหลังๆมานี้ แม่เราป่วยบ่อย  จึงต้องคอยพาไปหาหมอตลอด  เรามีพี่น้อง3คน  ที่ผ่านมาเวลาแม่ป่วยจะหารค่าใช้จ่ายกันเสมอ  หรือแม้แต่เรื่องอื่นๆ บ้านเราก็จะหารค่าใช้จ่ายกัน   บอกก่อนว่าบ้านเราเคยจนมากๆ  พึ่งจะเริ่มตั้งตัวกันได้  ซึ่งครั้งล่าสุด แม่เราป่วยกินข้าวไม่ได้ น้ำหนักลด  พี่สาวเราจึงบอกว่าจะพาไปโรงพยาบาลเอกชน  ให้ส่องกล้อง  แล้วมาหารกัน  เราไปดูค่าใช้จ่ายมาแล้ว มันแพงมากๆ  เราเลยโทรคุยกับแม่  ว่าเดี่ยวพาไปโรงพยาบาลรัฐไหม ตามสิทธิ  เดี่ยวหนุคุยกับหมอ  ขอให้เขาส่งเคสไปส่องกล้อง  เพราะเป็นมาสักพักเดี่ยวหนุพาไปเอง  เพราะค่าส่องกล้องเอกสฃชนมันแพงมาก  เราหลุดบอกราคาแม่ไป  แม่จึงบอกว่า  ไหนพี่สาวบอกว่าราคาไม่กี่พันไง  เราก้บอกว่า  ไม่เป็นไรไปโรงพยาบาลรัฐกันก่อน  เดี่ยวหนุพาไป  เริ่มทีละขั้น  เพราะหนุก้ไม่ค่อยมีเงิน  เอกชนมันแพงมากจริงๆ  พ พี่สาวเรารุ้ ว่าเราไปพูดกับแม่แบบนี้  จึงด่าเรา  ว่าถ้ามาพูดแล้วทำแม่กูเสียใจไม่ต้องพูด  ถ้าไม่ดูแลแม่  ไม่อยากจ่ายก็เรื่องของ  กูจ่ายเองได้  แล้วไม่ต้องกลับบ้าน  ไม่ต้องมาดูแล  กูพาไปเองได้  แม่กูกูดูแลได้  แม่คนเดียวไม่รักแม่ไม่อยากดูแลก็เรื่องของ  เรื่องเงินกูไม่เคยเกี่ยง   ภาระกูก็มี  กูยังจ่ายได้  ไม่ต้องมายุ่ง ไม่ต้องกลับมาบ้าน    เราผิดมากเลยใช่ไหม  ที่เราจน  มีปัญญาพาไปแค่โรงพยาบาลรัฐ  เราผิดมากใช่ไหม  ที่เราไม่มี  การที่เราไม่มีเงิน คือเราไม่รักแม่เลยหรอ  หรือการที่เราพุดความจริงเรื่องค่าใช้จ่าย มันเลวร้ายมากเลยใช่ไหม  แล้วถ้าแม่รุ้ความจริงจากปากคนอื่น คือเขาจะไม่เสียใจใช่ไหม  แล้วเราไม่มีสิทธิกลับไปครอบครัวอีกแล้วใช่ไหม