......ชีวิตฉันในเช้าวันอังคารตอนเช้าท้อมาก ลิ้นร้อนเป็นไฟลุก เมื่อคืน นอนไม่หลับ สะดุ้งตื่น ตอน 01.00 น เช้าวันอังคารเลยมาเปิดคอมพิวเตอร์ฟังเพลง เมียวซันทรงโปรด ซึ่งเป็นเพลงฮิตประจำวัน เพราะช่วยบรรเทาความทุกข์ยากแสนเข็ญ ให้เจ้าแม่กวนอิมปัดเป่าให้ เช้าวันอังคารร้องไห้ต่อหน้าสามี ต่อหน้าปู แม่บ้าน สู้ไม่ไหว ลิ้นร้อนมากจริงๆเป็นไข้แล้ว วันนี้หมอฉายแสง นัดตรวจ ฉันจะบอกหมอว่าสู้ไม่ไหว แล้วขอยอมแพ้ ปูบอก “เจ๊ เหลือแค่ 2 วัน เจ๊สู้มาตลอดสู้อีกแค่นิดเดียวเองเผื่อเชื้อโรค มันยังไม่ตาย จะได้หายแน่นอน” ฉันตอบว่า “ลองคิดดูตั้งแต่วันศุกร์ที่ผ่านมาลิ้นร้อนมาก มาก แล้วหยุดฉายแสงวันเสาร์และวันอาทิตย์ วันจันทร์หมอคีโมยกเลิกการทำเคมีบำบัด ไม่ให้นอน ฉันเลยทำเอกสารใช้สิทธิ ฉายแสงวันจันทร์ไม่ได้ ยาทุกตัวกินไปหมดแล้ว ความร้อนทำไมไม่ลงบ้าง กลับร้อนมหาศาล ละชั้นก็ไปหาหมอธนาทิพย์ คุณหมอบอกเองว่าทำไมวันจันทร์ไม่ฉายแสง ฉันตอบว่าวันจันทร์ไม่ได้คีโมแล้ว เลยไม่ต้องนอนที่รพ. เลยต้องเอาทำเอกสารใช้สิทธิ์มาใหม่มา แล้วคุณหมอก็เลยบอกว่าให้จบวันอังคารก็ได้ ก็เลยได้เคาะระฆังจบคอร์สพอดี ได้เคาะระฆังแล้ว
ท้อจนอยากถอย.......ในวันสุดท้ายของการฉายแสงของโรงพยาบาลวชิระ รอบสุดท้าย13-9-59