สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกนะค่ะ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะค่ะ
ตอน ม.ปลายเรามีเพื่อนรักอยู่กลุ่มหนึ่ง มีกันประมาณ 7 คน เป็นเด็กเรียนนะค่ะ คือเพื่อนๆในกลุ่มเราอ่ะ เรียนเก่ง แต่ก็ไม่ได้คลั่งเรียนอะไรขนาดนั้น แต่เป็นเพื่อนที่ ชวนกันเรียนมากกว่า ส่วนเราเป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียน ก็รู้สึกรักและผูกพันกันมากก ช่วยเหลือกันตลอด (เพื่อนดีหายากมาก กลุ่มนี้แหละใช่เลย) แต่ไอ่ความมันรักมาก เราเลยไปรัก เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม เค้าห้าวๆ น่ารักดี *** คือตอนช่วง ม.6 อ่ะ จะเป็นช่วงที่อยู่ด้วยกันบ่อยมาก ไปนอนบ้านคนนั้นทีคนนี้ที ไปต่างต่างจังหวัด ไปเข้าแคมป์ด้วยกันเพราะเราต้องปรึกษาเรื่องที่จะเรียนต่อ คือสนิทกันมาก จนเกิดอาหารหึงเพื่อนขึ้นมา แต่เราดันไปชอบเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม แต่ยังไม่ถึงกับพัฒนาเป็นอะไรกันนะค่ะ แค่สนิทกันมากเป็นพิเศษ เพื่อนในกลุ่มที่เหลือก้เปลี่ยนไป เราก้เริ่มจับอาการได้ ดูออก ว่าเพื่อนเป็นอะไร ตัวเราเอง พยายามเข้าไปถาม เข้าไปพูดคุย แต่ก้ไม่ได้ผล เพื่อนตีตัวออกห่างหมดเลย ( ข้อนี้คือรู้ว่าผิดนะค่ะ สำนึก และทำใจ ) จนพอจบ ม.6 เพื่อนๆก้ยังตีตัวออกห่างเหมือนเดิม เราก้คุยกะเพื่อนนะ แต่แค่คุยกันน้อยลง จนวันหนึ่ง ทะเลาะกัน ในเฟสบุ๊ค คือ จะบอกแบบนี้ว่า ให้เพื่อนมาพูดกับเราตรงๆไปเลยว่าไม่ชอบให้เพื่อนในกลุ่มเป็นแบบนี้ คือจะยอมรับมากกว่า ที่มาตีตัวออกห่าง เพราะเราไม่รู้เลยว่า มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรือมีเรื่องอื่นๆด้วย มันแย่ตรงที่ไม่ยอมพูดกันนี่แหละค่ะ
พอเราทะเลาะกัน เพื่อนที่เราแอบชอบอ่ะ ก้พยายามเข้ามาห้ามทัพ แต่เราก็ไม่ยอม เพราะเราก้อดทนมามากแล้วเหมือนกัน ทำไมไม่พูดว่ะ !!! บทสรุปคือเราก้ไม่ได้คุยกับเพื่อนอีกเลย แต่เพื่อนที่เราแอบชอบ ยังมาคุยกันยุนะค่ะ ก้คุยกันปกติ จนวันหนึ่ง เราคิดว่า เห้ยย สงสารอ่ะ สงสารคนที่อยู่กับเรา ที่เค้าต้องตกกระไดพลอยโจรไปด้วย ทั้งๆที่เค้าเป็นคนมาห้ามทัพแท้ๆ เพื่อนในกลุ่มเลยไม่คุยกับเค้าหรืออาจจะคุยกันแต่น้อยลงไม่สนิทกันเหมือนเมื่อก่อน
เราเลยบอกเค้าไปว่า เรารู้สึกผิดจริงๆนะ แต่เราก้ไม่อยากให้เทอมาเป็นแบบนี้ กลับไปหาพวกเค้าเถอะ พวกเค้าไม่ได้โกรธเธอเลย เค้าโกรธเรา ให้เค้าโกรธเราคนเดียวพอ อย่าให้เรารู้สึกผิดไปมากกว่านี้ เพราะนี่ก้เหมือนเป็นการแย่งเพื่อนเค้ามาเป็นของตัว ((( คือเพื่อนคนที่เราแอบชอบอ่ะ เค้าเป็นเพื่อนกันกับเพื่อนในกลุ่มมาตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว เราเข้ามาตอน ม. ปลาย )))
จนตอนนี้อ่ะ เป็นเวลา 3 ปีแล้ว คือเราเลิกติดต่อเลยอ่ะ คือไม่ใช่ไม่รักเพื่อนนะ คือคิดจะกลับไปขอโทษนานแล้วแหละ แต่มันยังไม่กล้า แต่บางทีเราก้คิดว่าพอเราเข้าไปอยู่ในกลุ่มอ่ะ มันทำให้พวกเค้าดูวุ่นวายไปหมด เราเป็นเด็กกิจกรรม พอมีกิจกรรมที เพื่อนก้ต้อง เก็บงาน สอนงาน จดการบ้าน คือก็แอบสงสารเพื่อนนะ แต่เราก้ไม่เคยทำให้เพื่อนต้องน้อยใจเลย เพราะเราให้ความรักเพื่อนทั้งกลุ่ม เท่ากัน คือเราอ่ะเด็กกิจกรรม พวกวิชาที่เป็นวิชาเต้นๆ รำๆ ร้องเพลงอะไรพวกเนี้ย คือเพื่อนจะไม่ถนัดเลย เราก็ช่วยตลอด ส่วนเรื่องวิชาการ เพื่อนก้ช่วยเราตลอด ซื้อขนมก้แบ่งกันกิน ทั้งกลุ่ม ไม่เคยทิ้งกัน ไปไหนเลย จนมันมี เรื่องที่เกิดขึ้นมานี่แหละ
เราลำบากใจมากเพราะตอนนี้เข้าไปดูในเฟสบุ๊คพวกเค้า ทุกคนดูแฮปปี้ดี เพื่อนกลับมาเข้าใจกันเหมือนเดิม ยิ้มแย้ม ไม่มีเรื่องทะเลาะกัน
****************เราอยากเข้าไปขอโทษพวกเค้า กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ผ่านมา แต่อีกใจก็แบบ ก็เพื่อนเค้าอยู่กันลงตัวแล้วอ่ะ มีความสุขแล้ว เพื่อนอาจจะไม่ต้อนรับเราก็ได้ เพื่อนอาจจะลืมเราไปแล้วก้ได้ ***************
------------คือถ้าเป็นเพื่อนๆอ่ะ จะกลับเข้าไปขอโทษ หรือปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ต่อไป -------------
คือบางทีอ่ะ การกลับเข้าไปขอโทษ ตัวเราก็หวังลึกๆว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ก้ไม่อยากคิดถึงอีกด้านหนึ่ง ถ้าเพื่อนไม่ต้อนรับเราแล้ว เราคงเจ็บช้ำไปอีกนาน
อยากขอโทษเพื่อน แต่ไม่กล้า สับสนอยู่เนี่ยยย
ตอน ม.ปลายเรามีเพื่อนรักอยู่กลุ่มหนึ่ง มีกันประมาณ 7 คน เป็นเด็กเรียนนะค่ะ คือเพื่อนๆในกลุ่มเราอ่ะ เรียนเก่ง แต่ก็ไม่ได้คลั่งเรียนอะไรขนาดนั้น แต่เป็นเพื่อนที่ ชวนกันเรียนมากกว่า ส่วนเราเป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียน ก็รู้สึกรักและผูกพันกันมากก ช่วยเหลือกันตลอด (เพื่อนดีหายากมาก กลุ่มนี้แหละใช่เลย) แต่ไอ่ความมันรักมาก เราเลยไปรัก เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม เค้าห้าวๆ น่ารักดี *** คือตอนช่วง ม.6 อ่ะ จะเป็นช่วงที่อยู่ด้วยกันบ่อยมาก ไปนอนบ้านคนนั้นทีคนนี้ที ไปต่างต่างจังหวัด ไปเข้าแคมป์ด้วยกันเพราะเราต้องปรึกษาเรื่องที่จะเรียนต่อ คือสนิทกันมาก จนเกิดอาหารหึงเพื่อนขึ้นมา แต่เราดันไปชอบเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม แต่ยังไม่ถึงกับพัฒนาเป็นอะไรกันนะค่ะ แค่สนิทกันมากเป็นพิเศษ เพื่อนในกลุ่มที่เหลือก้เปลี่ยนไป เราก้เริ่มจับอาการได้ ดูออก ว่าเพื่อนเป็นอะไร ตัวเราเอง พยายามเข้าไปถาม เข้าไปพูดคุย แต่ก้ไม่ได้ผล เพื่อนตีตัวออกห่างหมดเลย ( ข้อนี้คือรู้ว่าผิดนะค่ะ สำนึก และทำใจ ) จนพอจบ ม.6 เพื่อนๆก้ยังตีตัวออกห่างเหมือนเดิม เราก้คุยกะเพื่อนนะ แต่แค่คุยกันน้อยลง จนวันหนึ่ง ทะเลาะกัน ในเฟสบุ๊ค คือ จะบอกแบบนี้ว่า ให้เพื่อนมาพูดกับเราตรงๆไปเลยว่าไม่ชอบให้เพื่อนในกลุ่มเป็นแบบนี้ คือจะยอมรับมากกว่า ที่มาตีตัวออกห่าง เพราะเราไม่รู้เลยว่า มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรือมีเรื่องอื่นๆด้วย มันแย่ตรงที่ไม่ยอมพูดกันนี่แหละค่ะ
พอเราทะเลาะกัน เพื่อนที่เราแอบชอบอ่ะ ก้พยายามเข้ามาห้ามทัพ แต่เราก็ไม่ยอม เพราะเราก้อดทนมามากแล้วเหมือนกัน ทำไมไม่พูดว่ะ !!! บทสรุปคือเราก้ไม่ได้คุยกับเพื่อนอีกเลย แต่เพื่อนที่เราแอบชอบ ยังมาคุยกันยุนะค่ะ ก้คุยกันปกติ จนวันหนึ่ง เราคิดว่า เห้ยย สงสารอ่ะ สงสารคนที่อยู่กับเรา ที่เค้าต้องตกกระไดพลอยโจรไปด้วย ทั้งๆที่เค้าเป็นคนมาห้ามทัพแท้ๆ เพื่อนในกลุ่มเลยไม่คุยกับเค้าหรืออาจจะคุยกันแต่น้อยลงไม่สนิทกันเหมือนเมื่อก่อน
เราเลยบอกเค้าไปว่า เรารู้สึกผิดจริงๆนะ แต่เราก้ไม่อยากให้เทอมาเป็นแบบนี้ กลับไปหาพวกเค้าเถอะ พวกเค้าไม่ได้โกรธเธอเลย เค้าโกรธเรา ให้เค้าโกรธเราคนเดียวพอ อย่าให้เรารู้สึกผิดไปมากกว่านี้ เพราะนี่ก้เหมือนเป็นการแย่งเพื่อนเค้ามาเป็นของตัว ((( คือเพื่อนคนที่เราแอบชอบอ่ะ เค้าเป็นเพื่อนกันกับเพื่อนในกลุ่มมาตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว เราเข้ามาตอน ม. ปลาย )))
จนตอนนี้อ่ะ เป็นเวลา 3 ปีแล้ว คือเราเลิกติดต่อเลยอ่ะ คือไม่ใช่ไม่รักเพื่อนนะ คือคิดจะกลับไปขอโทษนานแล้วแหละ แต่มันยังไม่กล้า แต่บางทีเราก้คิดว่าพอเราเข้าไปอยู่ในกลุ่มอ่ะ มันทำให้พวกเค้าดูวุ่นวายไปหมด เราเป็นเด็กกิจกรรม พอมีกิจกรรมที เพื่อนก้ต้อง เก็บงาน สอนงาน จดการบ้าน คือก็แอบสงสารเพื่อนนะ แต่เราก้ไม่เคยทำให้เพื่อนต้องน้อยใจเลย เพราะเราให้ความรักเพื่อนทั้งกลุ่ม เท่ากัน คือเราอ่ะเด็กกิจกรรม พวกวิชาที่เป็นวิชาเต้นๆ รำๆ ร้องเพลงอะไรพวกเนี้ย คือเพื่อนจะไม่ถนัดเลย เราก็ช่วยตลอด ส่วนเรื่องวิชาการ เพื่อนก้ช่วยเราตลอด ซื้อขนมก้แบ่งกันกิน ทั้งกลุ่ม ไม่เคยทิ้งกัน ไปไหนเลย จนมันมี เรื่องที่เกิดขึ้นมานี่แหละ
เราลำบากใจมากเพราะตอนนี้เข้าไปดูในเฟสบุ๊คพวกเค้า ทุกคนดูแฮปปี้ดี เพื่อนกลับมาเข้าใจกันเหมือนเดิม ยิ้มแย้ม ไม่มีเรื่องทะเลาะกัน
****************เราอยากเข้าไปขอโทษพวกเค้า กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ผ่านมา แต่อีกใจก็แบบ ก็เพื่อนเค้าอยู่กันลงตัวแล้วอ่ะ มีความสุขแล้ว เพื่อนอาจจะไม่ต้อนรับเราก็ได้ เพื่อนอาจจะลืมเราไปแล้วก้ได้ ***************
------------คือถ้าเป็นเพื่อนๆอ่ะ จะกลับเข้าไปขอโทษ หรือปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ต่อไป -------------
คือบางทีอ่ะ การกลับเข้าไปขอโทษ ตัวเราก็หวังลึกๆว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ก้ไม่อยากคิดถึงอีกด้านหนึ่ง ถ้าเพื่อนไม่ต้อนรับเราแล้ว เราคงเจ็บช้ำไปอีกนาน