คิดยังไงกับคำว่า ไปทำที่บ้านคุณสิ่ ที่นี่ไม่ใช่บ้านคุณนะ

ตามหัวข้อนะคะ คือแฟนเราชอบพูดแบบนี้ ยกตัวอย่างนะ เรากับแฟนเคยอยู่ด้วยกันมาก่อน แต่แฟนกลับมาทำงานที่บ้านทำให้เราต้องไปๆมาๆหากันตลอด แล้วเราก็ชอบมาหามาอยู่ด้วยกับแฟนที่บ้าน

เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนที่กินอะไรไม่ค่อยเป็น แบบกินยาก เหมือนอาหารบางอย่างเราลองกินแล้ว แล้วมันก็รู้สึกกินไม่ได้ กินแล้วรู้สึกแปลกๆ เหมือนคนกินไม่ได้ก็กินไม่ได้จริงๆอ่าค่ะ แล้วเรานั่งกินข้าวกับแฟน ปกติเราจะเป็นคนทำกับข้าวส่วนใหญ่ แต่พอดีนางทำกับข้าววันนั้น นางเป็นคนทำอร่อยนะคะ แต่เมื่อเช้าเหมือนกับข้าวมันหวานไปเราเลยถามนางทำไมหวานจัง ก็คุยกันปกติ แล้วนางบอกเย็นนี้จะทำนั่นทำนี่แต่เราไม่กินอีก เราเลยพูดว่าไม่เป็นไรอะไรเราก็กินได้กินไข่เจียวก็ได้ เราเลยถามทำ...ใส่นั่นนี่ด้วยใช่ไหม นางบอกไม่นางทำแบบไม่ใส่กะทิ เราเลยพูดว่า อ๋อ ไม่เหมือนที่บ้านเค้าทำเลย นางก็สวนกลับมาใส่เราทันที "ไม่เหมือนบ้านยิ้มไง" (หน้าเราเริ่มเสียแล้วค่ะ เราไม่ชอบแล้วโดนมาหลายรอบแล้ว) แล้วนางก็พูดต่อว่า นั่นก็ไม่กินนี่ก็ไม่กิน "ที่นี่ไม่ใช่บ้านยิ้มนะ" หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันยาวอ่าค่ะ

ปกติเราจะเป็นคนเงียบๆ เวลาที่เขาพูดแบบนี้เราจะเงียบๆ แต่รอบนี้เราเลยหยุดกินข้าวค่ะ แสดงออกมาว่าเราไม่พอใจ นางก็เลยมาว่าเราต่อ เราอยากถามค่ะว่าเพือนๆรู้สึกยังไงกับคำนี้บ้างคะ หรือว่าเฉยๆ หรือเราคิดมากไปเอง ขอความเห็นหน่อยค่ะเราจะได้ไม่ใส่ใจกับคำนี้ เราได้ยินทีไรไม่โอเคทุกที

***แก้ไขเพิ่มเติมนะคะ เราไม่ได้พูดแบบเปรียบเทียบนะ เราพูดประมาณว่า ที่บ้านเราทำแบบนี้ ใส่พริกด้วยทำแบบนี้ใช่มั๊ย แล้วแฟนเราก็ตอบว่า ไม่ใส่ เราเลยบอกว่า ทำไม่เหมือนที่บ้านเราเลย หมายถึงวิธีทำอ่าค่ะไม่เหมือนกัน ไม่ใช่พูดเปรียบเทียบ***

ปล. เราเป็นคนค่อนข้างกินยากจริงค่ะ แต่แฟนเรารู้ว่าเรากินอะไรไม่กินอะไร เขารู้มาตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนทำ เวลาเราทำอะไรที่เขาไม่กินเราก็ไม่ทำเลยค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
บอกกินอะไรไม่ได้ กินแต่ไข่เจียวอย่างเดียวก็ได้ ฟังดูเหมือนเป็นคนกินง่ายๆ แต่คุณเชื่อไหม ในอารมณ์คนที่ต้องทำกับข้าว ถ้าได้ยินแบบนี้มันจะเซ็งมากค่ะ คือ เหมือนจะเป็นคนกินง่าย แต่จริงๆแล้วเป็นคนกินโคตรยากค่ะ ออกจะน่าเบื่อด้วยค่ะ

คนกินง่ายคือ ทำอะไรก็กินได้ทั้งนั้น ทำมาเหอะ กินหมด ไม่ใช่ทำอะไรก็ไม่ชอบกิน ขอกินแต่ไข่เจียวละกัน

คนเราทำกับข้าวให้กิน ก็อยากให้กินร่วมกัน ช่วยกันกิน ไม่ใช่ทำอะไรมา ก็กินไม่ได้ เธอชอบ เธออยากกินอะไร เธอทำไปเลย แต่กินไปคนเดียวละกันนะ เดี๋ยวเรากินไข่เจียวเอง ได้ยินแบบนี้เป็นใครก็อารมณ์ขึ้นค่ะ กับข้าวทำแล้วกินด้วยกัน กับทำแล้วกินคนเดียว อีกคนไม่กิน อารมณ์มันต่างกันนะคุณ

ไงลองปรับเปลี่ยนดูนะคะ ไม่อย่างนั้นคงต้องทะเลาะกันไม่จบไม่สิ้นค่ะ ส่วนตัวเราโชคดีค่ะ เราทำอะไรมา สามีกินหมด อร่อยไหม ไม่รู้ แต่กินหมดไม่มีบ่น เคยถามอร่อยไหม ตอบ ตัวเองทำอะไรมากินได้หมดล่ะ แบบนี้ล่ะค่ะ คนกินง่ายของจริง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่