ว่าด้วยความเก็บกดของการเป็นพี่

คือเราเป็นพี่คนโต มีน้องสาวอยู่หนึ่งคน คือไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมแม่ชอบสั่งให้ทำงานบ้านนู่นนี่นั่น ส่วนน้องแม่ไม่สั่งให้ทำอะไรเลย  พอเราลืมทำงานบ้านหรือทำผิดพลาด แม่ก็จะด่าเรา...  คือในใจนี่แบบ หนูทำงานก็เหนื่อยแล้วป้ะ ทำไมต้องมาด่ากันอีก ทีน้องนอนเล่นเฉยๆ ไม่ทำอะไร ก็ไม่โดนด่า   และชีวิตเป็นแบบนี้เสมอออ ตั้งแต่เด็กจนโต  ตอนเด็กก็เข้าใจแม่นะ เพราะน้องเด็กกว่าเรา เราเป็นพี่ ต้องทำงานบ้านเยอะกว่าน้อง  แน่นี่โตๆกันแล้ว ไม่เข้าใจแม่อ่ะ เคยถามแม่ว่า ให้น้องทำบ้างดิ แม่ก็จะด่าเรากลับทุกครั้งว่า ถ้าไม่อยาซักผ้า พับผ้า เสื้อผ้าก็ไม่ต้องใส่นะ ถ้าไม่อยากล้างจาน ก็ไม่ต้องกินข้าวนะ ...คือแบบบบบบ มันใช่หรอวะ  ถถถถถถถ เก็บกดโว้ยยยยยยยยยย=*=    แล้วว่าด้วยเรื่องของ คือแม่ซื้อรถให้ตอนเข้ามหาลัยได้ แต่ก็ ใช้กับน้องแหละ แบ่งๆกันไป แต่ส่วนใหญ่เราแทบไม่ได้ใช้รถเลย  suttle busไม่ก็ติดรถเพื่อนตลอด คือ ส่วนใหญ่น้องเอาไปใช้  คือก็นั่งรถเมล์ได้นะ ไม่ได้อะไรมาก  แต่บางทีคิดย้อนกลับไปแล้วรู้สึกว่ามันไม่แฟร์หว่ะ  เราผิดเองที่ควบคุมให้น้องอยู่ในอำนาจไม่ได้ อะไรก็ยอมๆมันไป  ละมันก็ชอบด่าเรา ว่าเราโง่นู่นนี่นั่น ซึ่งก็จริงๆแหละ แต่รู้สึกว่ามันไม่โอเคเลยหวะ ทำไมไม่เคารพเราบ้าง กุเป็นพี่นะ ไอ่หอยลาย บอกตรงๆว่า เกลียดน้อง ด้วยอะไรหลายๆอย่าง  ทำไมเกิดเป็นพี่แล้วไม่แฟร์เลยวะ  เหนื่อยใจกับเรื่องพวกนี้มาตลอดชีวิต ขอบ่นหน่อย วันนี้โดนแม่ด่าแต่เช้า แถมเย็นนี้มีงานที่คณะและน้องก็ใช้รถ เหมือนเดิม สรุปวันนี้คือกุต้องนั่งแท๊กซี่ไปเองสินะ ถถถถถ👍🏽👍🏽👍🏽