เหมือนหัวข้อที่กล่าวไว้นะค่ะ นี่เป็นการเขียนครั้งแรก คือรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนสองขั้วคือดีก็ดีสุด ร้ายก็ร้ายสุด หลายครั้งที่เพื่อนเราหลายๆคนบอกว่าเราเข้าถึงยากเราเหมือนคนที่เข้าง่าย แต่พอเอาจริงๆแล้วเพื่อนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้แล้วคิดอะไร บางครั้งเราคุยกันอยู่ดีดีแล้วสักพักเราก็ไม่พูดกับใคร เราชอบหลุดหรือหายไปจากวงจรที่เคยอยู่ เหมือนเรามีกำแพงกับกับคนรอบข้างแต่เราไม่ได้ชอบอยู่เดียวนะแต่มีเส้นไม่ให้คนอื่นเข้ามายุ่งมากไม่สนิทหรือไม่ใช่คนในครอบเราไม่รู้ว่าเราแปลกหรือป่าว แล้วมีใครเป็นแบบเราบ้างไหม #เขียนผิดพลาดตรงไหนเราต้องขอโทษด้วยนะ
อยากทราบว่ามีใครเคยมีความรู้สึกไหมว่าตัวเองเหมือนจะเป็นคนอารมณ์2ขั้วพวกคนเข้าถึงยาก