เนื่องจากผมประกอบอาชีพค้าขาย(ร้านกาแฟ)ในจังหวัดท่องเที่ยวทางภาคใต้ มีลูกค้าหมุนเวียนเข้ามาใช้บริการเป็นปกติ ส.จ.ท่านนี้อายุน่าจะประมาณ 60 เป็นหนึ่งในลูกค้าของร้านผมเช่นกัน และยังรู้จักคุ้นเคยกันดีกับพ่อแม่ผมด้วย
พฤติกรรมไม่เหมาะสมที่ผมกล่าวถึงคือ ภรรยาของผมได้เล่าให้ฟังหลายครั้งว่า เวลาส.จ.ท่านนี้มารับประทานอาหารที่ร้านเรา มักจะมองภรรยาของผมในลักษณะที่ไม่สุภาพ ด้วยความที่เราประกอบอาชีพค้าขาย เป็นธรรมดาที่จะเจอลูกค้าแบบนี้บ้าง ก็ไม่ได้ติดใจอะไร

จนกระทั่งเมื่อวาน(9/9/59) ส.จ.ท่านนี้มารับประทานอาหาร เอ่ยปากชวนภรรยาของผมไปเที่ยวผับที่ตัวเองเป็นเจ้าของ และได้พยายามเขียนเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองลงในธนบัตรที่ใช้ชำระค่าสินค้าเพื่อให้ภรรยาของผม ภรรยาของผมปฏิเสธหลายครั้ง ส.จ.ท่านนี้ก็ยังตื้อที่จะเขียนให้ และภรรยาของผมเพราะต้องการเก็บเงินค่าอาหารจบๆไป ลูกค้าท่านอื่นก็เข้ามาเรื่อยๆ ภรรยาผมจึงส่งกระดาษไปให้ ส.จ.ท่านนี้รับกระดาษไปเขียนเบอร์โทรศัพท์ตัวเองลงไปแล้วเอามาวางให้แฟนผมที่โต๊ะ

เมื่อภรรยาของผมเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง สิ่งที่ผมคิดคือ การยอมรับกระดาษที่เขียนเบอร์โทรศัพท์มา อาจะทำให้ส.จ.ท่านนี้เข้าใจผิดว่าเป็นการให้ความหวังได้ วันต่อมา(10/9/59) ผมจึงส่ง SMS ไปยังเบอร์ที่เขียนไว้ในกระดาษแผ่นนั้นว่า “ไม่รู้มั้งเหอ ว่าคนที่ยัดเยียดเบอร์โทรให้เขาแรกวา เขามีผัวแล้ว”(ภาษาใต้) แปลว่า “ไม่รู้บ้างหรือ ว่าคนที่คุณยัดเยียดเบอร์โทรศัพท์ให้เขาเมื่อวาน เขามีสามีแล้ว”
ส.จ.ท่านนี้ได้ตอบกลับมาว่า “ผมผิดไม่ครับ”
และส่งรูปกลับมา ซึ่งในรูปมีข้อความว่า “คบแล้วก็เลิกได้ หมั้นแล้วก็ถอนหมั้นได้ แต่งแล้วก็หย่าได้ มีลูกด้วยกันแล้วก็ยังทิ้งได้ ความรักมันไม่แน่นอนหรอก เผื่อใจไว้บ้างก็ดี”
ข้อความที่ผมส่งไป และที่ส.จ.ท่านนี้ตอบกลับมาผมได้แคปชันไว้ เชิญรับชม
ปล.เรื่องอาจจะไม่เป๊ะตามนี้นะครับ เพราะผมฟังมาจากที่ภรรยาเล่าอีกที
ปล.คนของเราไม่ได้เล่นด้วยครับ มีเรื่องกับผู้มีอิทธิพลแบบนี้ ผมต้องระวังตัวหรือปล่าวครับ