สวัสดี เราเรียนอยู่ที่รร.ของรัฐแห่งหนึ่งในจังหวัดอุบล เรียนอยู่ชั้นม.3 ที่รร.ฉันก็เป็นรร.ธรรมดานี้เเหละ ถ้าถามถึงความเห็นแก่ตัวแน่นอนค่ะ คนทุกย่อมมีความเห็นแก่ตัวกันทุกคน มีความเอารัดเอาเปรียบไม่ว่าจะเป็นสังคนอะไรก็แล้วแต่ไม่รุ้ทุกคนเคยเจอสถานการณ์แบบนี้ไหม? แค่อยากถามว่าหากทุกคนต้องอยู่ในสถานการณ์แบบนี้จะต้องทำยังไงเหรอค่ะ คำว่าเพื่อนสำหรับเราคือบุคคลใดบุคคลหนึ่งที่เราสามารถพึ่งพา ที่เราค่อยปรึกษาปัญหาให้กันไม่จำเป็นจะต้องไปไหนด้วยก็ได้ แค่รู้สึกว่าเวลาอยู่ด้วยกันแล้วมันผ่อนคลายอยู่ด้วยกันมันบายใจแค่เท่านั้น

แต่ทุกคนเชื่อไหมค่ะว่าเราไม่เคยมีเพื่อนเลยสักคน

ไม่รุ้ทำไมเพื่อนเขาถึงไม่ชอบเราอาจจะใช่คำว่า เกลียด เลยก็ได้ เวลาที่เรากินข้าวไปนั่งกับคนอื่นๆที่เขานั้งรวมกันโต๊ะเดียวพอเรานั่งเสร็จคนอื่นๆก้พากันลุกหนีไปอยู่โต๊ะอื้นกันหมด บางทีก็อึดอัดน่ะที่เราอยู่กลุ่มเดียวกันแต่ก็ไม่ได้พูดกับเหมือนใช่ภาษาใบ้ทุกครั้งที่จัดกลุ่มห้องเรามีอยู่ 35 คน เวลาครูให้ทำกลุ่มคู่เราก็จะเหลือเป็นเศษไง มันเหมือนเราเป้นตัวประหลาดสำหรับทุกคน เราผิดเองที่เกิดมาไม่ฉลาดไม่สวยไม่ดีพอสำหรับทุกคน ขอโทษถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากเป็นอย่างนี้หรอก เเต่เราพยายามแล้วน่ะช่วยเห็นเราบ้างอย่าทำเหมือนเราเป็นธาตุอากาศจะได้ไหมนี้เรารุ้สึกไม่ดีเลย พอเถอะเรารู้ว่าทุกคนคงรู้สึน่าเบื่องี่เง่าไร้สาระที่มาอ่านกระทู้นี้ 555+ เราอย่างก็ไม่ค่อยชอบอาหารสำเร็จรูปสักเท่าไหร่ หากใครที่อ่านจนจบก็ขอขอบคุณด้วยที่เสียสละเวลามาอ่านน่ะ ขอให้ทุกคนโชคดีน่ะค่ะ
ช่วยเข้าใจเราทีน่ะ