https://www.youtube.com/watch?v=-h_5VtFWZks
เพลงสไบแพร คุณชรินทร์ นันทนาคร ขับร้องครั้งแรก
เพิ่งทราบว่าที่จริงเพลงนี้ใช้ประกอบหนังนเรศวรมหาราชตั้งแต่ปี 2500
ตอนท่านมุ้ยสร้างนเรศวรก็ทรงนำเพลงนี้มาใช้อีกครั้ง
ท่านมุ้ยประทานความรู้ไว้ในเว็บ pantip ว่า
เจ้านางเลอขิ่นเป็นธิดาเจ้าฟ้าเมืองคัง พระราชมนูนั้นหลงใหลในตัวเจ้านางจนได้เสียกัน
โดยที่ไม่รู้ว่าพระนเรศนั้นก็ทรงอยากรับเลอขิ่นมาเป็นของพระองค์เช่นกัน
พระนเรศนั้นทรงทราบเมื่อได้เห็นผ้าสไบของเลอขิ่นในห้องพระราชมนู
ท่านมุ้ยทรงบอกว่า ทรงรู้สึก"อกหัก" พระนเรศได้แสดงออกมาเป็นบทเพลงชื่อ "สไบแพร"
ซึ่งมีความบางตอนว่า "....ทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา ปวดอุราเพราะเจ้าของสไบ รักคนที่เขาไม่รักเรา จึงต้องเศร้าเคล้าแต่สไบ
แสนสุดระทมใจ โอ้สไบขอให้เจ้าเป็นพยาน อกข้านี้คงต้องร้าวราน ทรมานทุกวันคืน
แม้ชีวิตจะขมขื่น ข้าทนฝืนยอมรับเพียงสไบแพร..."
ผมเข้าใจผิดมาตลอดว่าเพลงนี้ใช้ครั้งแรกเพื่อประกอบหนังพระองค์ชายใหญ่อีกเรื่อง
ที่คุณมานพ อัศวเทพและคุณสุทิศา พัฒนุชแสดงนำ ชื่อหนังคือละครเร่
เรื่องย่อคือคณะละครรำครูทัพ มีบุญเอก (คุณมานพ) เป็นตัวชูโรงและขวัญใจแม่ยก คู่กับ กระถิน (คุณสุทิศา)
ลูกสาวพ่อครูเป็นนางเอก วันหนึ่งแววนภาลูกสาวเจ้าของวิกฉายหนัง พบเขาโดยบังเอิญที่ตลาด
และแอบชอบจึงพยายามสนับสนุนให้เป็นนักร้องในไนท์คลับที่กรุงเทพ
ทำให้การแสดงละครมีปัญหาเกิดเรื่องถึงขั้นต้องลาออกจากคณะ
เมื่อขาดพระเอกยอดนิยม คณะละครซบเซา
นายทองดำผู้จัดการต้องเอาสมบัติส่วนตัวไปขายเป็นเงินเดือนจ่ายชาวคณะ และใส่ทองเก๊โดยไม่มีใครรู้
ชรินทร์คู่หมั้นของแววนภาเห็นใจคณะละคร (และก็คงเพื่อกันท่าให้พระเอกเลิกใกล้ชิดคู่หมั้นเขาด้วยมั้งครับ)
จึงแต่งเพลงให้บุญเอกร้องเพื่อให้คิดถึงชีวิตตนเองที่ผ่านมา
จนทำให้เขาสะเทือนใจมากและกลับไปอยู่กับคณะละครตามเดิม
เพลงท้ายเรื่องที่ครูเพลงชรินทร์แต่งให้พระเอกร้องในหนังละครเร่นี้ชื่อ ชีวิตละคร คุณธานินทร์ขับร้องครั้งแรกครับ
https://www.youtube.com/watch?v=3TDnCs7cWh0
ที่จริงเพลงสไบแพรนี่เข้ากับหนังละครเร่มากนะครับ
ท่อนที่ว่า... สไบน้องแทนกาย หอมมิวายคลายกลุ้ม หอมกระถินกลิ่นปทุม ดั่งไฟรุมสุมทรวงห่วงหา...นั้น
มันก็บอกว่าทุกครั้งที่พระเอก (บุญเอก) ได้ดมสไบของนาง (กระถิน) ก็ได้กลิ่นทรวงอกนางเอกให้รัญจวนใจนะ...
เลยงงว่าทำไมเพลงนี้ถ้าใช้ในนเรศวรเป็นครั้งแรกจึงไม่ใช้เนื้อร้องว่า หอมเลอขิ่นกลิ่นปทุม ???
และที่จริงนางเลอขิ่นก็ไม่ได้ให้สไบพระนเรศ พระนเรศแค่ทรงแอบดมเท่านั้น เนื้อหาเพลงดูจะเข้ากับหนังละครเร่มากกว่านะครับ
ไม่แน่ใจว่าผมสับสนไหม อยากฟังความเห็นผู้รู้น่ะครับ...
เพลงสไบแพรที่คุณชรินทร์ร้อง ใช้ครั้งแรกในปีพ.ศ. ๒๕๐๐ ประกอบหนังเรื่องนเรศวรมหาราชหรือครับ ?
เพลงสไบแพร คุณชรินทร์ นันทนาคร ขับร้องครั้งแรก
เพิ่งทราบว่าที่จริงเพลงนี้ใช้ประกอบหนังนเรศวรมหาราชตั้งแต่ปี 2500
ตอนท่านมุ้ยสร้างนเรศวรก็ทรงนำเพลงนี้มาใช้อีกครั้ง
ท่านมุ้ยประทานความรู้ไว้ในเว็บ pantip ว่า
เจ้านางเลอขิ่นเป็นธิดาเจ้าฟ้าเมืองคัง พระราชมนูนั้นหลงใหลในตัวเจ้านางจนได้เสียกัน
โดยที่ไม่รู้ว่าพระนเรศนั้นก็ทรงอยากรับเลอขิ่นมาเป็นของพระองค์เช่นกัน
พระนเรศนั้นทรงทราบเมื่อได้เห็นผ้าสไบของเลอขิ่นในห้องพระราชมนู
ท่านมุ้ยทรงบอกว่า ทรงรู้สึก"อกหัก" พระนเรศได้แสดงออกมาเป็นบทเพลงชื่อ "สไบแพร"
ซึ่งมีความบางตอนว่า "....ทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา ปวดอุราเพราะเจ้าของสไบ รักคนที่เขาไม่รักเรา จึงต้องเศร้าเคล้าแต่สไบ
แสนสุดระทมใจ โอ้สไบขอให้เจ้าเป็นพยาน อกข้านี้คงต้องร้าวราน ทรมานทุกวันคืน
แม้ชีวิตจะขมขื่น ข้าทนฝืนยอมรับเพียงสไบแพร..."
ผมเข้าใจผิดมาตลอดว่าเพลงนี้ใช้ครั้งแรกเพื่อประกอบหนังพระองค์ชายใหญ่อีกเรื่อง
ที่คุณมานพ อัศวเทพและคุณสุทิศา พัฒนุชแสดงนำ ชื่อหนังคือละครเร่
เรื่องย่อคือคณะละครรำครูทัพ มีบุญเอก (คุณมานพ) เป็นตัวชูโรงและขวัญใจแม่ยก คู่กับ กระถิน (คุณสุทิศา)
ลูกสาวพ่อครูเป็นนางเอก วันหนึ่งแววนภาลูกสาวเจ้าของวิกฉายหนัง พบเขาโดยบังเอิญที่ตลาด
และแอบชอบจึงพยายามสนับสนุนให้เป็นนักร้องในไนท์คลับที่กรุงเทพ
ทำให้การแสดงละครมีปัญหาเกิดเรื่องถึงขั้นต้องลาออกจากคณะ
เมื่อขาดพระเอกยอดนิยม คณะละครซบเซา
นายทองดำผู้จัดการต้องเอาสมบัติส่วนตัวไปขายเป็นเงินเดือนจ่ายชาวคณะ และใส่ทองเก๊โดยไม่มีใครรู้
ชรินทร์คู่หมั้นของแววนภาเห็นใจคณะละคร (และก็คงเพื่อกันท่าให้พระเอกเลิกใกล้ชิดคู่หมั้นเขาด้วยมั้งครับ)
จึงแต่งเพลงให้บุญเอกร้องเพื่อให้คิดถึงชีวิตตนเองที่ผ่านมา
จนทำให้เขาสะเทือนใจมากและกลับไปอยู่กับคณะละครตามเดิม
เพลงท้ายเรื่องที่ครูเพลงชรินทร์แต่งให้พระเอกร้องในหนังละครเร่นี้ชื่อ ชีวิตละคร คุณธานินทร์ขับร้องครั้งแรกครับ
https://www.youtube.com/watch?v=3TDnCs7cWh0
ที่จริงเพลงสไบแพรนี่เข้ากับหนังละครเร่มากนะครับ
ท่อนที่ว่า... สไบน้องแทนกาย หอมมิวายคลายกลุ้ม หอมกระถินกลิ่นปทุม ดั่งไฟรุมสุมทรวงห่วงหา...นั้น
มันก็บอกว่าทุกครั้งที่พระเอก (บุญเอก) ได้ดมสไบของนาง (กระถิน) ก็ได้กลิ่นทรวงอกนางเอกให้รัญจวนใจนะ...
เลยงงว่าทำไมเพลงนี้ถ้าใช้ในนเรศวรเป็นครั้งแรกจึงไม่ใช้เนื้อร้องว่า หอมเลอขิ่นกลิ่นปทุม ???
และที่จริงนางเลอขิ่นก็ไม่ได้ให้สไบพระนเรศ พระนเรศแค่ทรงแอบดมเท่านั้น เนื้อหาเพลงดูจะเข้ากับหนังละครเร่มากกว่านะครับ
ไม่แน่ใจว่าผมสับสนไหม อยากฟังความเห็นผู้รู้น่ะครับ...