ผมโดนแม่โกรธหนักมากตั้งแต่เมื่อวาน เรื่องมีอยู่ว่า ระหว่างที่ผมตีดอทนั้น แม่ผมก็ได้เคาะประตูเข้าห้องมา แล้วก็เริ่มบ่นว่า "งานสังคมแผ่นผับหน่ะ ได้ทำรึยัง" ผมก็เลยตอบไปว่า "ห๊ะ" (ในใจคิดว่า มันมีงานนี้ด้วยเหรอ ไม่เคยได้ยิน) แล้วก็ต่อด้วยคำว่า "งานไหนเหรอครับ" แม่ผมก็เลยสวนกลับด้วยคำว่า "งานไหนไม่รู้อ่ะ เพื่อนแม่บอกมา" (ตอนนั้นแม่ไปงานศพมา อาจจะได้เจอกับแม่ของเพื่อนผม) หลังจากนั้นผมก็บอกว่า "งานไหนเหรอครับ อาจจะไม่ใช่วิชาสังคมรึเปล่า" หลังจากนั้น แม่ผมก็โทรไปหาแม่เพื่อนผม แล้วก็ถามเพื่อนผมว่าเป็นวิชาไหน ระหว่างนั้นผมได้ยินแม่บอกกับผมว่า "เออๆ มันไม่สนใจแล้ว ปล่อยมันไป" ประมาณนี้ 3-4 ครั้ง พอได้ยินแล้วผมก็นึกในใจว่า ตกลงมันวิชาไรวะทำไมเราไม่เคยรู้เลย หลังจากนั้นผมก็รู้ว่ามันเป็นสังคม แต่ผมก็ยังจำไม่ได้ว่าวิชาสังคมเคยมีงานแบบนี้ หลังจากนั้นแม่ก็ปิดพัดลม แล้วก็พอ "พอ ไปนอนได้แล้ว" ซึ่งตอนนั้นแหล่ะที่ทีมของผมจะเสียซัพไป ใจนึงอยากช่วนเพื่อนร่วมทีมให้เกมมันจบๆ อีกใจนึงก็กลัวว่าถ้าไม่ไปแม่ต้องเข้ามาถอดปลั๊กแน่ๆ แล้วหลังจากนั้นผมก็คิดได้ว่า เอาเหอะ ยังไงก็แพ้ ติดแดงอยู่ดี ผมก็เลยปิดเกมแล้วไปนอน ตอนนั้นผมรู้สึกผิดมากๆเลย ที่จำไม่ได้ว่างานอะไร จนทำให้เพื่อนร่วมทีมต้องเสีย Oracle ไป ซึ่งมันเป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกผมรู้สึกผิดมากๆ แล้วผมก็ไปนอน ระหว่างนอนผมได้คิดเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แล้วมันก็ปวดที่หัวใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วผมก็นอนไปโดยไม่รู้ตัว
ตื่นเช้าขึ้นมา แม่ก็ทำข้าวให้ผมกินนะ เนื่องจากรถตู้โดยสารของผมมาประมาณ 6:35 น. ซึ่งผมตื่น 6:00 น. กว่าๆ ซึ่งผมก็ต้องรีบกินให้เร็วที่สุด แล้วก็ไปอาบน้ำแปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้า รอรถ ซึ่งด้วยเหตุอะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมกินข้าวช้า(อาจจะตื่นมาแล้วขี้เกียจ) หลังจากนั้นผมก็ไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแปรงฟันล้างหน้าขัดรักแร้ ซึ่งเดี๋ยวนี้อากาศมันเริ่มเย็นจึงต้องใช้เวลาอาบน้ำมากกว่าหน้าร้อน หลังจากนั้นผมก็ไปแต่งตัว พอแต่งตัวเกือบเสร็จเหลือแค่ถุงเถ้า รถก็มา ผมต้องรีบไปเอาโทรศัพท์,เงิน และกระเป๋า ไประหว่างที่ผมไปเอานั้นเป็นเวลาประมาณ 30 กว่าวิ แม่ก็ได้ไปบอกกับคนขับรถว่าไปก่อนเลย ซึ่งเหมือนแม่จงใจแกล้งผมมาก หลังจากนั้นแม่ก็พาผมไปส่งที่จุดรอรถ2 พอผมมาถึง รร. ทุกอย่างปกติดี ยกเว้นหัวของผม มันเป็นความรู้สึกง่วงๆ ผสม เมาหัว ซึ่งผมก็ไม่ได้สนไรมาก พอถึงคาบพละ ครูก็ได้ให้ทำการวิ่งรอบสนาม 1 รอบ ซึ่งผมนั้นตกรอบและเหนื่อยมากๆ (หัวนี่มึนไปหมด ขาก็หนักจนอยากจะล้ม) พอหลังจากกลับมาจาก รร. ผมก็ได้รู้ว่า แฟนของผมนั้นตายแล้ว ตอนนั้นผมนี่ทำอะไรไม่ถูกเลย ซึ่งเธอตายที่โรงพยาบาล วันก่อนเธอโดนรถชนระหว่างข้ามถนน อาการของเธอสาหัสมาก ตอนเย็นมาผมถามกับแม่ว่า " วันนี้กินอะไรเหรอ แม่ " (ปกติก็พูดอย่างนี้ เป็นกันเอง) ซึ่งแม่ก็ไม่ตอบผม แล้วหลังจากนั้นผมก็ได้แชทเฟสกลุ่มไปว่า งานสังคมอันนั้นมันเป็นยังไง ทำไมผมไม่เคยรู้ ซึ่งก็มีคนบอกมาว่ามันเป้นงานกลุ่ม ซึ่งผมก็จำได้ว่าผมมีกลุ่ม แต่จำไม่ได้เลยว่าครูเคยสั่งงานนี้ อาจจะเป็นเพราะผมเองที่ความทรงจำไม่ดี หรือไม่ก็ไม่ได้ฟัง ซึ่งผมก็เป็นคนผิดเองแหล่ะ หลังจากนั้นมาตอนประมาณเกือบ 1 ทุ่ม แม่ก็ยังไม่ให้ข้าวผมกิน ป้าผมก็เลยสงสารเอาเงินให้ไปทำงาน(ไม่ใช่งานสังคม เพราะผมจำไม่ได้จริงๆ เลยทำงานล่าสุดไปก่อน) ไปตัดผม และ ซื้อข้าว ซึ่งพอผมไปปริ้นท์งาน ผมก็ได้ทำการเขียนคำไว้อาลัยให้กับแฟนด้วย พอไปร้านตัดผมปรากฏว่า ร้านตัดผมนั้นปิดแล้ว ซึ่งมันทำให้ผมกลัวต่อการที่จะโดนแง๊บผมในวันพรุ่งนี้เช้าด้วย และผมก็ไปซื้อข้าวมากินที่บ้าน ตอนนี้หน่ะผมได้ทำงาน ไปพร้อมกับความสิ้นหวัง ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่คนดีอะไรเลย เป็นทั้งตัวถ่วง ทำให้แม่โกรธ ผมเป็นคนที่ผิดตลอด ผิดที่จำไม่ได้ ผิดที่เกิดมา ผิดที่เป็นตัวถ่วง ผิดที่แก้ปัญหาไม่เป็น ผิดที่โง่ ผิดที่ทำอะไรก็ผิด และตอนนี้ ผมก็ยังสิ้นหวังและเขียนสิ่งนี้ลง Pantip
แล้วเรื่องของคุณที่ทำให้แม่/พ่อต้องโกรธหล่ะ แชร์มากันได้นะครับ แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน
สุดท้ายแล้วผมควรจะทำยังไงดี
มีใครที่เคยโดนแม่โกรธจนไม่ให้ข้าวกินบ้างครับ
ตื่นเช้าขึ้นมา แม่ก็ทำข้าวให้ผมกินนะ เนื่องจากรถตู้โดยสารของผมมาประมาณ 6:35 น. ซึ่งผมตื่น 6:00 น. กว่าๆ ซึ่งผมก็ต้องรีบกินให้เร็วที่สุด แล้วก็ไปอาบน้ำแปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้า รอรถ ซึ่งด้วยเหตุอะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมกินข้าวช้า(อาจจะตื่นมาแล้วขี้เกียจ) หลังจากนั้นผมก็ไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแปรงฟันล้างหน้าขัดรักแร้ ซึ่งเดี๋ยวนี้อากาศมันเริ่มเย็นจึงต้องใช้เวลาอาบน้ำมากกว่าหน้าร้อน หลังจากนั้นผมก็ไปแต่งตัว พอแต่งตัวเกือบเสร็จเหลือแค่ถุงเถ้า รถก็มา ผมต้องรีบไปเอาโทรศัพท์,เงิน และกระเป๋า ไประหว่างที่ผมไปเอานั้นเป็นเวลาประมาณ 30 กว่าวิ แม่ก็ได้ไปบอกกับคนขับรถว่าไปก่อนเลย ซึ่งเหมือนแม่จงใจแกล้งผมมาก หลังจากนั้นแม่ก็พาผมไปส่งที่จุดรอรถ2 พอผมมาถึง รร. ทุกอย่างปกติดี ยกเว้นหัวของผม มันเป็นความรู้สึกง่วงๆ ผสม เมาหัว ซึ่งผมก็ไม่ได้สนไรมาก พอถึงคาบพละ ครูก็ได้ให้ทำการวิ่งรอบสนาม 1 รอบ ซึ่งผมนั้นตกรอบและเหนื่อยมากๆ (หัวนี่มึนไปหมด ขาก็หนักจนอยากจะล้ม) พอหลังจากกลับมาจาก รร. ผมก็ได้รู้ว่า แฟนของผมนั้นตายแล้ว ตอนนั้นผมนี่ทำอะไรไม่ถูกเลย ซึ่งเธอตายที่โรงพยาบาล วันก่อนเธอโดนรถชนระหว่างข้ามถนน อาการของเธอสาหัสมาก ตอนเย็นมาผมถามกับแม่ว่า " วันนี้กินอะไรเหรอ แม่ " (ปกติก็พูดอย่างนี้ เป็นกันเอง) ซึ่งแม่ก็ไม่ตอบผม แล้วหลังจากนั้นผมก็ได้แชทเฟสกลุ่มไปว่า งานสังคมอันนั้นมันเป็นยังไง ทำไมผมไม่เคยรู้ ซึ่งก็มีคนบอกมาว่ามันเป้นงานกลุ่ม ซึ่งผมก็จำได้ว่าผมมีกลุ่ม แต่จำไม่ได้เลยว่าครูเคยสั่งงานนี้ อาจจะเป็นเพราะผมเองที่ความทรงจำไม่ดี หรือไม่ก็ไม่ได้ฟัง ซึ่งผมก็เป็นคนผิดเองแหล่ะ หลังจากนั้นมาตอนประมาณเกือบ 1 ทุ่ม แม่ก็ยังไม่ให้ข้าวผมกิน ป้าผมก็เลยสงสารเอาเงินให้ไปทำงาน(ไม่ใช่งานสังคม เพราะผมจำไม่ได้จริงๆ เลยทำงานล่าสุดไปก่อน) ไปตัดผม และ ซื้อข้าว ซึ่งพอผมไปปริ้นท์งาน ผมก็ได้ทำการเขียนคำไว้อาลัยให้กับแฟนด้วย พอไปร้านตัดผมปรากฏว่า ร้านตัดผมนั้นปิดแล้ว ซึ่งมันทำให้ผมกลัวต่อการที่จะโดนแง๊บผมในวันพรุ่งนี้เช้าด้วย และผมก็ไปซื้อข้าวมากินที่บ้าน ตอนนี้หน่ะผมได้ทำงาน ไปพร้อมกับความสิ้นหวัง ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่คนดีอะไรเลย เป็นทั้งตัวถ่วง ทำให้แม่โกรธ ผมเป็นคนที่ผิดตลอด ผิดที่จำไม่ได้ ผิดที่เกิดมา ผิดที่เป็นตัวถ่วง ผิดที่แก้ปัญหาไม่เป็น ผิดที่โง่ ผิดที่ทำอะไรก็ผิด และตอนนี้ ผมก็ยังสิ้นหวังและเขียนสิ่งนี้ลง Pantip
แล้วเรื่องของคุณที่ทำให้แม่/พ่อต้องโกรธหล่ะ แชร์มากันได้นะครับ แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน
สุดท้ายแล้วผมควรจะทำยังไงดี