นี่เป็นกะทู้แรกของเรา
เราจะเล่าว่า เราเป็นคนทำงานเก่ง อดทน เลี้ยงดูตัวเองได้มาตลอดคนนึงเป็นคนไม่ง้อผู้ชายมากนัก แต่ถ้ารักหรือคบกันเราจะดูแลแฟนเราเป็นอย่างดีในทุกๆเรื่อง แต่การดูแลคนรักบางทีมันก็ต้องใช้เงิน
ช่วงแรกๆ รายได้เราค่อนไปทางเหลือใช้
เวลากลับจากการทำงานเราจะหาซื้ออะไรอร่อยๆมาให้แฟนเรากิน ซื้อของให้เล็กๆน้อยๆเช่นกางเกง เสื้อ ของใช้
ส่วนที่เหลือในชีวิตของเรา คอนโด รถ ค่าน้ำไฟ โทรศัพท์ ค่าบัตรเครดิต ตัวเราดูแลตัวเองมาตลอด ไม่ค่อยคิดอยากเพิ่งใคร
แต่มาช่วงระยะหลังชีวิตเราแย่มาก ตกงานแต่ต้นปี ต้องหางานใหม่ เริ่มใหม่ รายได้ก็น้อยกว่าเดิมเยอะ
จนตัวเราเองมีปัญหาทางการเงินอย่างหนัก
เงินเดือนที่ได้มาแทบไม่พอกิน ไม่พอจ่ายเลยก็ว่าได้ พอถึงวันสิ้นเดือนเราแอบร้องให้ตลอด หมุนๆจนหนี้สินพอกพูน
เราเริ่มเล่าปัญหาทุกอย่างให้แฟนเราฟัง
เค้าก็รับฟังทุกอย่างอย่างใจเย็น
และให้ความช่วยเหลือได้บ้างเพราะเค้าก็ไม่ได้รวยมากมาย รายได้ที่เค้าทำงานก็ไม่แน่นอน เค้าช่วยเราแค่รายวันเพื่อไปทำงาน
เหมือนเราเป็นนักเรียนที่ขอตังค์พ่อแม่ไปโรงเรียน แต่เราก็ยังขอบคุณเค้าในใจที่ยังไม่ทิ้งเราไปในตอนนี้ เป็นอย่างนี้มาช่วงระยะนึง เราใช้จ่ายแบบขยับตัวแทบไม่ได้เลย เรารู้สึกเหมือนว่าตัวเราอยู่ในกล่อง
ใบเล็กๆ แคบๆ เราแอบน้ำตาไหลบ่อยครั้ง
ร้องให้ ให้ตัวเราเอง ร้องให้ที่ต้องเห็นแฟนเรามาลำบากช่วยเหลือเราทั้งๆที่เค้าเองก็ใช่ว่าจะมี
ด้วยอาชีพการทำงานเราเจอผู้ชายที่มีฐานะเค้ามาจีบเยอะ แต่คนพวกนี้ก็ไม่ได้มีผลอะไรในความรู้สึกเรานัก เราแค่คุยเพื่อผลประโยชน์ทางด้านการทำงานเท่านั้น
แต่บางครั้ง ปัญหาที่มีมากมายทางด้านการเงินทำให้เราแอบคิดแว้บๆไปบ้างว่าถ้าเราเลือกใครสักคน ที่พอช่วยเราได้บ้างชีวิตเราจะดีขึ้นไหม
ชีวิตเราเครียดหนักมากในตอนนี้ เครียดแทบเป็นบ้าก็ว่าได้ หลายครั้งที่จอดรถข้างถนนร้องให้ออกมาหนักๆ
เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไง เรารักแฟนนะ เราคิดว่า เค้าเป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขเราเป็นตัวของตัวเอง เวลาที่อยู่กับเค้า
เค้าชอบเล่นกีต้าร์ให้เราร้องเพลง เราชอบกินอะไรเหมือนๆกัน เค้าไม่งี่เง่า เค้าไม่เจ้าอารมณ์ เราอยากให้เป็นเค้าที่จะอยู่ด้วยกันกับเราไปตลอดชีวิต
แต่ด้วยปัญหาของเราในตอนนี้มันหนัก
บางครั้งเราก็ไปใส่อารมณ์ พูดจาแย่ๆใส่เค้า
เราสงสารเค้าเค้าควรได้ไปเจอคนที่ดีกว่าเราด้วยซ้ำ ถ้าไม่มีเราชีวิตเค้าก็ไม่ได้ลำบากอะไร เค้าเคยพูดว่าวันนึงเราก็ต้องเลิกกับเค้าเชื่อเค้าสิ ความรักเดี๋ยวนี้มันควบคู่กับการพานิชย์ ผู้ชายไม่มีเงินผู้หญิงก็อยู่ไม่นานหรอก เราเองก็เงียบ เราไม่รู้วันพรุ่งนี้เลยเงียบ
เราควรทำอย่างไรหรือเลือกอะไรให้กับชีวิตดี ช่วยชี้แนะเราหน่อยได้ไหม
เรารักเค้ามาก ถ้าเรารวยหรือแค่พอเลี้ยงตัวเองได้เราก็ดีใจแล้ว เราจะไม่พึ่งพาเค้าเลย
แถมยังจะดูแลเค้าด้วยซ้ำ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
ทำไมผู้ชายชอบคิดเหมารวมว่าผู้หญิงจะรักหรือเลิกด้วยเรื่องเงิน
เราจะเล่าว่า เราเป็นคนทำงานเก่ง อดทน เลี้ยงดูตัวเองได้มาตลอดคนนึงเป็นคนไม่ง้อผู้ชายมากนัก แต่ถ้ารักหรือคบกันเราจะดูแลแฟนเราเป็นอย่างดีในทุกๆเรื่อง แต่การดูแลคนรักบางทีมันก็ต้องใช้เงิน
ช่วงแรกๆ รายได้เราค่อนไปทางเหลือใช้
เวลากลับจากการทำงานเราจะหาซื้ออะไรอร่อยๆมาให้แฟนเรากิน ซื้อของให้เล็กๆน้อยๆเช่นกางเกง เสื้อ ของใช้
ส่วนที่เหลือในชีวิตของเรา คอนโด รถ ค่าน้ำไฟ โทรศัพท์ ค่าบัตรเครดิต ตัวเราดูแลตัวเองมาตลอด ไม่ค่อยคิดอยากเพิ่งใคร
แต่มาช่วงระยะหลังชีวิตเราแย่มาก ตกงานแต่ต้นปี ต้องหางานใหม่ เริ่มใหม่ รายได้ก็น้อยกว่าเดิมเยอะ
จนตัวเราเองมีปัญหาทางการเงินอย่างหนัก
เงินเดือนที่ได้มาแทบไม่พอกิน ไม่พอจ่ายเลยก็ว่าได้ พอถึงวันสิ้นเดือนเราแอบร้องให้ตลอด หมุนๆจนหนี้สินพอกพูน
เราเริ่มเล่าปัญหาทุกอย่างให้แฟนเราฟัง
เค้าก็รับฟังทุกอย่างอย่างใจเย็น
และให้ความช่วยเหลือได้บ้างเพราะเค้าก็ไม่ได้รวยมากมาย รายได้ที่เค้าทำงานก็ไม่แน่นอน เค้าช่วยเราแค่รายวันเพื่อไปทำงาน
เหมือนเราเป็นนักเรียนที่ขอตังค์พ่อแม่ไปโรงเรียน แต่เราก็ยังขอบคุณเค้าในใจที่ยังไม่ทิ้งเราไปในตอนนี้ เป็นอย่างนี้มาช่วงระยะนึง เราใช้จ่ายแบบขยับตัวแทบไม่ได้เลย เรารู้สึกเหมือนว่าตัวเราอยู่ในกล่อง
ใบเล็กๆ แคบๆ เราแอบน้ำตาไหลบ่อยครั้ง
ร้องให้ ให้ตัวเราเอง ร้องให้ที่ต้องเห็นแฟนเรามาลำบากช่วยเหลือเราทั้งๆที่เค้าเองก็ใช่ว่าจะมี
ด้วยอาชีพการทำงานเราเจอผู้ชายที่มีฐานะเค้ามาจีบเยอะ แต่คนพวกนี้ก็ไม่ได้มีผลอะไรในความรู้สึกเรานัก เราแค่คุยเพื่อผลประโยชน์ทางด้านการทำงานเท่านั้น
แต่บางครั้ง ปัญหาที่มีมากมายทางด้านการเงินทำให้เราแอบคิดแว้บๆไปบ้างว่าถ้าเราเลือกใครสักคน ที่พอช่วยเราได้บ้างชีวิตเราจะดีขึ้นไหม
ชีวิตเราเครียดหนักมากในตอนนี้ เครียดแทบเป็นบ้าก็ว่าได้ หลายครั้งที่จอดรถข้างถนนร้องให้ออกมาหนักๆ
เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไง เรารักแฟนนะ เราคิดว่า เค้าเป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขเราเป็นตัวของตัวเอง เวลาที่อยู่กับเค้า
เค้าชอบเล่นกีต้าร์ให้เราร้องเพลง เราชอบกินอะไรเหมือนๆกัน เค้าไม่งี่เง่า เค้าไม่เจ้าอารมณ์ เราอยากให้เป็นเค้าที่จะอยู่ด้วยกันกับเราไปตลอดชีวิต
แต่ด้วยปัญหาของเราในตอนนี้มันหนัก
บางครั้งเราก็ไปใส่อารมณ์ พูดจาแย่ๆใส่เค้า
เราสงสารเค้าเค้าควรได้ไปเจอคนที่ดีกว่าเราด้วยซ้ำ ถ้าไม่มีเราชีวิตเค้าก็ไม่ได้ลำบากอะไร เค้าเคยพูดว่าวันนึงเราก็ต้องเลิกกับเค้าเชื่อเค้าสิ ความรักเดี๋ยวนี้มันควบคู่กับการพานิชย์ ผู้ชายไม่มีเงินผู้หญิงก็อยู่ไม่นานหรอก เราเองก็เงียบ เราไม่รู้วันพรุ่งนี้เลยเงียบ
เราควรทำอย่างไรหรือเลือกอะไรให้กับชีวิตดี ช่วยชี้แนะเราหน่อยได้ไหม
เรารักเค้ามาก ถ้าเรารวยหรือแค่พอเลี้ยงตัวเองได้เราก็ดีใจแล้ว เราจะไม่พึ่งพาเค้าเลย
แถมยังจะดูแลเค้าด้วยซ้ำ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ