ผมมีปัญหากับ ภรรยา เนื่องด้วยผมทำผิดพลาดบางอย่างจนเธอหมดรักแชะแอบนอกใจแต่กายยัง ครับ เรากินอยู่กันมา 8ปีละครับ อยู่ในสายตา พ่อแม่ภรรยาตลอดครับ เนื่องจากผมตัวคนเดียว บรรพบุรุษ อยู่จีนหมดมั้งครับ ผมมีอาชีพ ขับรถบรรทุก ออกดึกๆ กลับบ้านเย็นๆเร็วๆก็บ่ายโมงครับ มีลูกชาย ได้3ขวบ เราอายุ 24-26ปี ครับ เข้าเรื่อเลยครับ
หลังจากเธอคลอดลูกออกมา ผมก็มีเวลาไห้เธอน้อยลง ด้วยอาชีพนีด้วย เธอจึงรู้สึกเหนื่อย,ท้อ เธอหาทางออกด้วยการปันใจ หาคนคุยใหม่ พอนานเข้าเธอก็รักชายคนนั้น แบบโงหัวไม่ขึ้น กู่ไม่กลับ แต่เพร่ะเธอยังต้องผ่อนรถร่วมกันกับผมอีก2ปี เธอจึงต้องปิดเรื่องนี้มาโดยตลอด จนผมจับได้โดยบังเอิญ ภาพที่เค้าคุยกัน เค้าสัญญาอะไรกันไว้ ผมไปเสาะหามาจนเต็มสมองไปหมดยิ่งหายิ่งเครียด ถ้าเธอเดินจากผมไปเลย ทุกอย่างมันก็จบปะครับ แต่มันง่ายไปครับ เมื่อชายคนนั้นดันนอกใจภรรยาผมอีก เธอจึงเฮิท หนักกว่าเดิม ไม่ใช่คนที้ผมรู้จักอีกแล้ว ปากบอกว่า รัก ขอโทษ แค่หลงผิด แต่เธอดัน บล้อคเฟส,ไลน์,เปลี่ยนรหัสล้อคหน้าจอบ่อยๆ มันทำไห้ผมจิตตก อยู่ด้วยความหวาดระแวง เคยคุยตรงๆ เธอก็บอก แล้วแต่สิ่ จะคิดอะไรยังไงก็แล้วแต่จะอยู่แบบนี้ ผมเลยสรุปออกมาเองว่า ผมมีหน้าที่แค่หาเงินส่งรถ ค่าใช้จ่ายในบ้านไปวันๆ
ผมกลายเป็นคนจิตตก ขับรถผ่าน จ.อะไรมั้ง ความเร็วรถตกลงมาเหลือ 20-30 เองโดยผมไม่รุ้ตัว ผมตัดใจไม่ได้ครับ สงสารลูก ผมเล่นกับลูกลูกผมหัวเราะสนุกสนาน แต่ผมกลับยิ้มพร้อมน้ำตาคลอ ต้องใช้วิธีไหนผมถึงจะก้าวผ่านจุดนี้ได้ครับ ผมอยากพักยาว แต่ทำไม่ได้ ลูกเมียยังต้องใช้เงินทุกวัน แต่ตัวผมกำลังตายทั้งเป็น เดินหน้าก็ไม่ได้เพราะยังรักเธอ ถอยหลังออกมาก็ไม่ได้ลูกยังต้องการพ่ออุ้มเวลางอแง ถ้าผมหายไปสักพักทุกอย่างจะดีขึ้นไหมครับ ตลอด8ีปีเราไม่เคยนอนแยกกันเลยครับ
จนปัญญา+เริ่มจิตตก ละครับ
หลังจากเธอคลอดลูกออกมา ผมก็มีเวลาไห้เธอน้อยลง ด้วยอาชีพนีด้วย เธอจึงรู้สึกเหนื่อย,ท้อ เธอหาทางออกด้วยการปันใจ หาคนคุยใหม่ พอนานเข้าเธอก็รักชายคนนั้น แบบโงหัวไม่ขึ้น กู่ไม่กลับ แต่เพร่ะเธอยังต้องผ่อนรถร่วมกันกับผมอีก2ปี เธอจึงต้องปิดเรื่องนี้มาโดยตลอด จนผมจับได้โดยบังเอิญ ภาพที่เค้าคุยกัน เค้าสัญญาอะไรกันไว้ ผมไปเสาะหามาจนเต็มสมองไปหมดยิ่งหายิ่งเครียด ถ้าเธอเดินจากผมไปเลย ทุกอย่างมันก็จบปะครับ แต่มันง่ายไปครับ เมื่อชายคนนั้นดันนอกใจภรรยาผมอีก เธอจึงเฮิท หนักกว่าเดิม ไม่ใช่คนที้ผมรู้จักอีกแล้ว ปากบอกว่า รัก ขอโทษ แค่หลงผิด แต่เธอดัน บล้อคเฟส,ไลน์,เปลี่ยนรหัสล้อคหน้าจอบ่อยๆ มันทำไห้ผมจิตตก อยู่ด้วยความหวาดระแวง เคยคุยตรงๆ เธอก็บอก แล้วแต่สิ่ จะคิดอะไรยังไงก็แล้วแต่จะอยู่แบบนี้ ผมเลยสรุปออกมาเองว่า ผมมีหน้าที่แค่หาเงินส่งรถ ค่าใช้จ่ายในบ้านไปวันๆ
ผมกลายเป็นคนจิตตก ขับรถผ่าน จ.อะไรมั้ง ความเร็วรถตกลงมาเหลือ 20-30 เองโดยผมไม่รุ้ตัว ผมตัดใจไม่ได้ครับ สงสารลูก ผมเล่นกับลูกลูกผมหัวเราะสนุกสนาน แต่ผมกลับยิ้มพร้อมน้ำตาคลอ ต้องใช้วิธีไหนผมถึงจะก้าวผ่านจุดนี้ได้ครับ ผมอยากพักยาว แต่ทำไม่ได้ ลูกเมียยังต้องใช้เงินทุกวัน แต่ตัวผมกำลังตายทั้งเป็น เดินหน้าก็ไม่ได้เพราะยังรักเธอ ถอยหลังออกมาก็ไม่ได้ลูกยังต้องการพ่ออุ้มเวลางอแง ถ้าผมหายไปสักพักทุกอย่างจะดีขึ้นไหมครับ ตลอด8ีปีเราไม่เคยนอนแยกกันเลยครับ