ความรักของเราจบลง เพราะเงิน เราผิดมั้ยค่ะ ที่เราบอกเลิกเค้า

เราคบกับพ่อม่าย แฟนเป็นคนดีค่ะ  โตกว่าเรา 6 ปี เป็นผู้ใหญ่ ไม่เจ้าชู้ เป็นพ่อบ้าน ทำกับข้าว ช่วยงานบ้านทุกอย่าง สังสรรค์กับเพื่อนน้อยมาก support เราทุกเรื่อง ให้กำลังใจเรา เป็นที่ปรึกษา  คือทุกอย่างโอเคมากสำหรับเรา เราคิดอยู่ตลอดว่า เราโชคดีจังที่เจอเค้า เพราะแฟนแฟมิลี่แมนมากๆ  ครอบครัวมาอันดับหนึ่ง  รักเรา เอาใจใส่ทุกอย่าง  คือเราเห็นอนาคตว่า เรากับเค้าอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า (ไม่ได้แต่งงานกัน  แต่เคยวางแผนจะซื้อบ้านด้วยกัน ใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว)   แต่หลังๆความสัมพันธ์เราเริ่มมีปัญหาคือเรามีหนี้ (2แสนบาท) กู้มาช่วยที่บ้าน  รายได้เราไม่พอกับรายจ่ายที่ต้องจ่ายหนี้  ฉะนั้น ค่าใช้จ่ายภายในบ้านพวก น้ำ ไฟ คอนโด ทีวี อินเตอร์เน็ต แฟนจะเป็นคนออก  (ตอนเราไม่มีหนี้ เราช่วยเค้าจ่ายค่ะ พอมีหนี้ เงินเดือนเราจ่ายหนี้หมด  คือเราอยากช่วยนะ พยายามหางานพิเศษทำ แต่ก็ไม่พอจริงๆ  เงินจากงานพิเศษพอเฉพาะค่ากินของเรา  

เงินของแฟนหลังจากหักจะเหลือประมาณ 12000 ซึ่งก็เป็นค่ากินประจำวันของเค้ากับลูก  แฟนให้ ATM เราถือไว้ แล้วให้เราจ่ายเค้ากับลูกเป็นรายวัน  คือถ้ามีอะไรพิเศษเค้าก็จะบอก ซึ่งเราไม่เคยเอาเงินแฟนตรงนี้ไปจ่ายอะไรของเราเลย เรารู้ว่าแค่แฟนกับลูกเค้ากินก็จะไม่พอแล้ว ฉะนั้นเราจะไม่ยุ่งกับเงินเค้าส่วนนี้เลย เราทำรายรับรายจ่ายทุกวัน เรารู้ว่าเค้าใช้เงินไปเท่าไหร่แล้ว

ส่วนเรา ค่ากินใช้เงินเราเอง วันปกติ จ-ศ เรากินวันละ 40 บาท  เพราะเรารู้ว่าเรามีเงินไม่พอ  เรายอมกินน้อย ประหยัดทุกทาง  ในขณะที่เค้ากินวันละ 300-500 ต่อวัน   เราจะไม่บ่นเลยค่ะ ถ้าเค้าใช้จ่ายเงินในส่วนของเค้า (ทุกเดือน เงินแฟนหมดประมาณวันที่ 22)  คือเข้าใจมั้ยค่ะ ว่าเรามีภาระ มีหนี้ที่ต้องจ่าย เราไม่ได้ให้เค้ามาจ่ายหนี้ที่บ้านให้เรา แต่แค่นี้ เราก็ประหยัดที่สุดแล้ว  แต่เราต้องเจียดเงินที่มีน้อยอยู่แล้วให้เค้ากับลูก แฟนชอบกินช็อกโกแลตถุงละ 150 เราบอกเค้าไปว่าเงินนี่สำหรับเราซื้อข้าวได้ 3-4 วัน และเราไม่มีเงินซื้อของพวกนี้   เราเลยบอกเค้าว่า งั้นแยกกระเป๋าตังค์กัน เค้าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ บอกทำแบบนั้นมันไม่เป็นครอบครัว ต้องกินด้วยกัน ใช้ด้วยกัน ถึงจะถูก (เค้าพูดแต่ทำไม่ได้  ก็เป็นเหมือนเดิม – 7 เดือนแล้วที่เราต้องทนอยู่แบบนี้)

เพราะต้องทะเลาะกันทุกวันแบบนี้  เราบอกเลิกแฟนทุกครั้งที่ทะเลาะกันเรื่องเงิน  คืออยากจะไปให้พ้นๆ เค้าอยากกินอะไร อยากซื้ออะไรให้ลูกเค้า ราคากี่พัน ตามสบาย เราจะไม่ห้ามเลย  เค้าก็บอกว่า เราเห็นแก่ตัว ถ้าไม่คิดถึงความรู้สึกเค้าก็น่าจะคิดถึงความรู้สึกลูกเค้าบ้าง  ตอนนี้น้องมีประสบการณ์หลายๆอย่างกับเรา  ทำไมเราถึงใจร้ายทำร้ายจิตใจเด็ก    

แฟนบอกว่า ถ้าไม่มีหนี้ของที่บ้านเธอ เราคงไม่ต้องมาทะเลาะกันเรื่องนี้  แฟนบอกว่า ครอบครัวชั้น ลูกไม่ต้องให้เงินพ่อแม่  มีแต่พ่อแม่ต้องให้เงินลูก (ไม่ว่าจะโตแล้วก็ตาม ถ้าลูกเดือดร้อน พ่อแม่ต้องช่วย)   เราได้แต่บอกว่า ฉันเป็นคนไทย ชั้นเปลี่ยนไม่ได้ ยังงัยชั้นก็ต้องจ่ายหนี้ก้อนนี้   คือประเด็นมันไม่ใช่แค่ หนี้ 2 แสนของเรา แต่เป็นการใช้เงินของแฟนคือเดือนชนเดือน ไม่มีเก็บ มีเท่าไหร่ ใช้หมด  โดยเค้าให้เหตุผลว่า ที่ประเทศเค้า มี pension เค้ามีคอนโดที่ซื้อไว้ปล่อยเช่า 6 ที่ จะผ่อนหมดตอนเค้าอายุ 45  ซึ่งเค้าจะได้ passive income จากตรงนั้น   ฉะนั้น เค้าไม่จำเป็นต้องเก็บเงิน  เค้าอยากมีความสุขทุกวัน อยากกินอะไรก็กิน อยากไปไหนก็ไป ประเทศเค้าค่ารักษาพยาบาลก็ฟรี ไม่มีอะไรต้องกังวล)  

อีกเรื่องที่เราไม่โอเคคือเค้าสอนลูกเรื่องการใช้เงิน ลูกสาวเค้าเล่นของเล่นแบบทิ้งขว้างมาก น้องจะบอกว่าน้า(น้องเรียกเราว่าน้า) มันแค่ 20 บาทเอง ช่างมันเถอะ สำหรับเรา 1 บาทก็คือเงิน 50 สตางค์ก็คือเงิน เค้าบอกว่าเค้าไม่อยากให้ลูกเค้าขี้เหนียว (เราทำรายรับรายจ่าย เราจะรู้ว่าแต่ละวันเราใช่จ่ายอะไร เงิน 5 บาท 10 บาทหายไปไหน) แฟนเราตรงกันข้าม ใช้ไปเถอะ มีความสุขก็พอแล้ว ฉะนั้นเค้าจะไม่มีเงินเก็บ ใช้เดือนก่อนชนเดือนตลอด มีอยู่ครั้งนึง แฟนปวดฟันช่วงก่อนสิ้นเดือน ไม่มีเงินไปหาหมอ เค้าบดยาพาราแล้วเอาไปกดที่ฟัน แก้ปวดเอา  เราเห็นเค้าปวดทานอะไรไม่ได้เลย  แล้วทรมานใจไปด้วย เลยพาไปหาหมอแล้วจ่ายด้วยบัตรเครดิตไป 5000   เราถามตัวเองตลอด ชั้นจะอยู่แบบนี้ได้มั้ย ชีวิตที่ไม่มีการวางแผนการใช้เงินใดๆเลย  

มันทำให้เราคิดว่า ถ้าเรามีลูกกับเค้า เราจะสอนลูกเราให้ประหยัดและเห็นคุณค่าของเงินได้มั้ยในเมื่อพ่อเค้าก็ไม่เห็นคุณค่าของเงินเหมือนกัน    

เราเหนื่อยหาเงินใช้หนี้แล้วจะต้องมาเหนื่อยทะเลาะกับแฟนอีก  เมื่อเช้านี  ทางเจ้าของคอนโดที่เรากับแฟนเช่าอยู่แจ้งว่า สัญญาเช่าครบ 1 ปีแล้ว  จะต้องเซ็นต่อสัญญาแล้วนะ ซึ่งก่อนหน้านี้ เราเป็นคนเซ็น  พอเราบอกเค้าว่า ชั้นไม่เซ็นต์นะ (เพราะเราไม่อยากให้สัญญาเช่ามาผูกเราไว้กับเค้า ถ้าเราอยู่แล้วไม่มีความสุขเราก็จะไป) เค้าบอกว่า เราวางแผนที่จะทิ้งเค้ากับลูกใช่มั้ย   เค้าขอให้เราเซ็นร่วมกัน  โดยเค้าบอกว่า เค้าจะให้เงินเดือนเค้าทั้งหมด เค้าจะช่วยเราประหยัดทุกอย่าง  แต่เรายืนยันว่าเราไม่เซ็น  แฟนบอกงั้นเราจบกัน เค้ารู้สึกเค้าไม่มีหลักประกันอะไรเลยที่จะให้เราอยู่ เค้ากลัวเราเอาเงินเค้าไปใช้หนี้  พอเราใช้หนี้หมด เราก็จะทิ้งเค้าไป เราไม่ได้ต้องการเงินเค้าแน่นอน  เพราะเรารู้ว่ามันเป็นหนี้เรา ไม่ใช่หนี้เค้า   เค้าบอกว่า เธอให้เรื่องเงินอยู่เหนือความรักของเรา  ประเด็นคือเราจะอยู่หรือไม่ คนที่ต้องอยู่แน่ๆคือเค้ากับลูก อย่าดึงเราไว้กับสัญญาแบบนี้เลย  เหตุที่เรากลัวไม่อยากเซ็น เพราะช่วงปลายปีที่แล้ว เค้าเคยคิดที่จะจ่าย30% ของค่าเช่า เพราะเค้าต้องเอาเงินไปซื้อของขวัญวันคริสมาสให้ลูก 7-8พัน  โดยเหตุผลว่า ความรู้สึกลูกเค้าสำคัญกว่า landlord  สรุปคือเราต้องไปหยิบยืมเงินเพื่อนมาก่อนเพื่อจ่ายค่าคอนโด  เรากลัวค่ะ ว่าเค้าจะทำแบบนั้นอีก แต่ตอนนี้ เรามีแต่หนี้  เราไม่มีเงินสำหรับ back up เค้าแล้ว      

เราไม่อยากให้มันจบแบบนี้เลยค่ะ เพราะถ้าตัดเรื่องเงินไป เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องอื่นเลย  เค้าดีทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องซื่อสัตย์ รักเค้านะ อยากเห็นเค้ามีความสุข  ความสุขของเค้าคือความสุขของเรา เวลาเราได้กินของอร่อยก็อยากให้น้องกับเค้าได้กินด้วย  คือคิดถึงตลอด  แต่ก็นั้นแหละเราถามตัวเองตลอดเช่นกัน เราโง่มั้ยนะ ที่ทนอยู่แบบนี้  มันอาจจะทรมานช่วงแรก เพราะเราไม่ชินที่จะไม่มีเค้า แต่พอสักพัก  เราจะได้ชีวิตเรากลับมา

เราคิดถูกแล้วใช่มั้ยค่ะที่เลือกที่จะจบตอนนี้